'Εμπνευση η ανθρώπινη φύση και η συνείδηση της ύπαρξης
Ο εικαστικός Τάσος Μισούρας μιλά για την ατομική του έκθεση «Fluid frames»
« Ησυνείδηση της ύπαρξης και η ανθρώπινη φύση» λέει ότι είναι οι πηγές έμπνευσής του ο εικαστικός Τάσος Μισούρας, ο οποίος μιλά για την ατομική του έκθεση, με τίτλο «Fluid frames», που παρουσιάζεται στηΝ γκαλερί Evripides (Ηρακλείτου 10 & Σκουφά, Κολωνάκι), έως τις 18 Φεβρουαρίου.
Μιλήστε μας για την επιλογή του τίτλου της νέας σας έκθεσης.
«''Fluid frames'' είναι ο τίτλος της έκθεσης και δηλώνει τη ρευστότητα των πλαισίων της ζωγραφικής σήμερα. Τις ασαφείς περιχαρακώσεις των διαφόρων διαλέκτων της ζωγραφικής γλώσσας και τα δάνεια από άλλες τέχνες, όπως ο κινηματογράφος, τα κόμικς, η φωτογραφία, ο γραπτός λόγος κ.λπ.».
Τι βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της δουλειάς σας;
«Η πλαστικότητα αυτών των σχέσεων είναι το πεδίο των εικαστικών μου πειραμάτων, εδώ και αρκετά χρόνια. Πού ξεκινά και πού τελειώνει η αφήγηση σε ένα έργο, η σχετικότητα του χρόνου που καθορίζει τη δράση της αφήγησης, η αλληλοδιαδοχή και η αλληλεπίδραση των εικόνων, το δίπτυχο, τρίπτυχο, η μετάταξη σε κόμικς ιστορία, καθώς και η πιθανή αλληλοαναίρεσή τους. Η γραμμικότητα του σεναρίου και το παλίμψηστο των εικόνων. Ο συγκερασμός πολλαπλών γλωσσικών ιδιωμάτων, η ενότητα ύφους και η συνοχή στην αφήγηση».
Τι αποτελεί για εσάς πηγή έμπνευσης;
«Η συνείδηση της ύπαρξης και η ανθρώπινη φύση. Η έμπνευση και ο λόγος, για τον οποίο κάνω τέχνη, είναι, νομίζω, για όλους τους καλλιτέχνες κοινός εδώ και χιλιάδες χρόνια, από τα σπήλαια ακόμη. Το εκφραστικό εργαλείο αλλάζει συνεχώς ως μέσο αποτύπωσης αυτής της κεντρικής ιδέας, ο στοχασμός παραμένει ο ίδιος».
Ποιος είναι ο ρόλος της τέχνης στη δύσκολη πραγματικότητά μας;
«Η τέχνη, διαχρονικά, λειτουργεί σαν ένα κάτοπτρο, που αντανακλά τους προβληματισμούς και τα τεκταινόμενα της εποχής της, αλλά όχι ανεπεξέργαστα. Η τέχνη είναι ερμηνεία, δέχεται τα μηνύματα, τα αποκωδικοποιεί και τα επανακωδικοποιεί με δικούς της όρους, στη δική της γλώσσα. Αυτή η αρχαία γλώσσα, καθώς διαμορφώνεται σε βάθος χρόνου έως σήμερα, σμιλεύει με τον πιο άμεσο τρόπο το ανάγλυφο της ζωής».
Ως σκοτεινά παραμυθένιο, γοτθικό, ονειρικό, κινούμενο ανάμεσα στην αλήθεια και τον μύθο έχει χαρακτηριστεί το έργο σας. Πόσο κοντά νιώθετε σε αυτή την περιγραφή;
«Η πρόθεσή μου είναι να κάνω εικόνες ανοιχτές σε πολλαπλές ερμηνείες και διαφορετικές αναγνώσεις. Θέλω ο κάθε θεατής του έργου μου να κάνει τις δικές του προβολές στη δική μου αφήγηση. Πολλές φορές, τα αφηγηματικά κλειδιά και οι κυρίαρχοι ρόλοι στα έργα μου είναι αντιφατικοί και παραπλανητικοί και η ουσία βρίσκεται σε λεπτομέρειες, που κρύβονται η μια μέσα στην άλλη σαν τις ξύλινες μπαμ- πούσκες. Τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται να είναι σε πρώτη ανάλυση, όπως και στην ερμηνεία των ονείρων. Οι συμβολισμοί είναι πολυσήμαντοι, και σε επίπεδο προσωπικής μυθολογίας, αλλά και σε ψυχαναλυτική ή ιστορική ανάλυση».
Οκτώ ατομικές και πληθώρα ομαδικών εκθέσεων στην εικαστική σας πορεία που είναι γεμάτη διακρίσεις εντός και εκτός συνόρων. Κάποιες σκέψεις και συναισθήματά σας, όταν ρίχνετε το βλέμμα σας πίσω, στη γεμάτη δημιουργίες διαδρομή σας;
«Θέλω να ελπίζω πως είμαι αρκετά νέος, ακόμη, για να στρέψω το βλέμμα μου προς τα πίσω. Εξάλλου, όπως μας διδάσκει και η Βίβλος με τις κόρες του Λωτ: “όποιος κοιτά πίσω γίνεται στήλη άλατος”. Φοβούμενος, λοιπόν, αυτό, κοιτάζω εμπρός».
Κοιτάζοντας εμπρός, κάποιες σκέψεις και συναισθήματα για το μέλλον;
«Όσον αφορά στην τέχνη και τη ζωή, ελπίζω και εγώ να είμαι ένας “Rolling stone”. Να μη χορταριάσω ποτέ!». [SID:10816709]