Η δυσαρέσκεια στο ταμπλό

Ήταν, όπως περιγράφαμε χθες, μεγάλος ο πειρασμός εκείνων που ήθελαν την πτώση ως κυρίαρχη τάση της αγοράς το να προσεγγίσει τις 600 μονάδες. Όχι γιατί είναι «κακοί» άνθρωποι, αλλά γιατί βρισκόμαστε στη βδομάδα που θα «υποψίαζε» τους επενδυτές για το πόσα θα μπορούσαν να αλλάξουν στο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου, σε σχέση με αυτό του Ιανουαρίου. Θέλει πραγματικά πολλά χρόνια παρατήρησης της επενδυτικής συμπεριφοράς των ισχυρών θεσμικών, για να καταλάβουμε το δίκιο του κερδοσκόπου επαγγελματικού τύπου. Αλλά αυτός ο μήνας είναι ο τελευταίος που θα μπορούσε να δώσει αποτελέσματα για το πώς θα έχουν τα πράγματα την ώρα που θα καθίσουν στο τραπέζι οι Έλληνες διαπραγματευτές και οι εκπρόσωποι των πιστωτών, για να κλείσουν επιτέλους κάποια μέρα την αξιολόγηση. Όπως φάνηκε στο ταμπλό οι εγχώριοι και οι ξένοι θεσμικοί δεν ενθουσιάστηκαν από την κίνηση της ελληνικής πλευράς μετά την έκθεση από το ΔΝΤ. όποτε χρειάζεται να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια τους οι ξένοι θεσμικοί, μπορούν με άνεση να το αποτυπώσουν στο ταμπλό. Έτσι χθες με τζίρο που έχει να φανεί αρ-

Και βέβαια,

Στη φύση είναι γνωστό ότι οι ομαλές μεταβάσεις από τη μια κατάσταση στην άλλη προτιμώνται. Η εξάτμιση του νερού από τις ακτίνες του ήλιου είναι πιο ήρεμη από ό,τι σε μια κατσαρόλα που βράζει. Αυτόν τον κανόνα φρόντιζαν να παρακολουθούν παλαιά και οι πολιτικοί μας, στην περίπτωση που η σταδιακή τους ωρίμανση στο πολιτικό πεδίο οδηγούσε στην απόφαση μετακίνησης από κόμμα σε κόμμα. Στην ανανεωμένη Βουλή μας, ωστόσο, έχουν εισέλθει πλέον πολιτικά πρόσωπα με πολύ πιο άμεσες αντιδράσεις. Έξοδος από ένα κόμμα σημαίνει πλέον και είσοδο σε ένα άλλο. Χωρίς διάστημα που παραμένουν (περιμένουν πιθανά) ανεξάρτητοι. Το εντυπωσιακό είναι πως αυτή την τακτική ακολουθούν άτομα που υποστήριζαν ότι «στην εποχή των μνημονίων όταν κερδίζει ο δικομματισμός χάνει η Ελλάδα». Επιβάλλει τις «παρά τη φύσει» κινήσεις το μνημόνιο ή το πλησίασμα των εκλογών, που δεν βλέπει η κυβέρνηση. Αν νομοθετήσει όσα χρειάζονται για την επόμενη «δόση» του προγράμματος στήριξης, ποιος θα μείνει εκτός διπολισμού;