Δεν κεφαλαιοποιείται από τα ξενοδοχεία η τόνωση του τουρισμού

Ο κλάδος ασθμαίνει λόγω υπερφορολόγησης, έλλειψης ρευστότητας, πολυνομίας, αθέμιτου ανταγωνισμού

Την τελευταία οκταετία (20082016) το προφίλ της ελληνικής ξενοδοχίας ανανεώθηκε σημαντικά, καθώς, σύμφωνα με την έρευνα του ΙΤΕΠ που παρουσιάστηκε χθες στην 6η Γενική Συνέλευση των μελών του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδος που πραγματοποιήθηκε στο Εκθεσιακό Κέντρο Metropolitan Expo, άνοιξαν 1.428 νέα ξενοδοχεία συνολικής δυναμικότητας 46.594 δωματίων, ενώ διέκοψαν τη λειτουργία τους 1.001 μονάδες συνολικής δυναμικότητας 28.666 δωματίων.

Ωστόσο, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΞΕΕ Γιώργο Τσακίρη, η επιτυχία της ανόδου στις αφίξεις τουριστών στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια δεν κεφαλαιοποιήθηκε ανάλογα από τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Όπως ανέφερε, παρά την αυξημένη τουριστική ζήτηση για τη χώρα, στην πλειονότητά τους οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις ασθμαίνουν, υπό το βάρος της υπερφορολόγησης, της έλλειψης ρευστότητας, της πολυνομίας και του αθέμιτου ανταγωνισμού. «Παλεύουν μέρα με τη μέρα για να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους και να κρατήσουν τους εργαζομένους τους. Από την μια η αύξηση του ΦΠΑ και των συντελεστών του ΕΝΦΙΑ, και από την άλλη η αδυναμία μέχρι σήμερα της πολιτείας να θεσμοθετήσει ένα νομοθετικό περιβάλλον για μια ανάλογη με των αδειοδοτημένων φορολογική αντιμετώπιση των βραχυχρόνια ενοικιαζόμενων κατοικιών, καθώς και η προγραμματισμένη για το 2018 επιβολή του τέλους διανυκτέρευσης δημιουργούν ένα περιβάλλον αντιαναπτυξιακό για τον τουρισμό και ιδιαίτερα προβληματικό για τη βιωσιμότητα των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων», τόνισε ο πρόεδρος του ΞΕΕ μιλώντας στη γενική συνέλευση.

Σύμφωνα με την έρευνα του ΙΤΕΠ, την περίοδο 1990-2016 τα ξενοδοχεία αυξήθηκαν κατά 52% σε όρους μονάδων και κατά 81% σε όρους δωματίων, ενώ και το μέσο μέγεθος των ξενοδοχείων κινήθηκε ανοδικά κατά 19% από 35 δωμάτια το 1990 σε 41,8% το 2016. Το 1990 τα ξενοδοχεία 5 αστέρων αποτελούσαν μόλις το 5% του συνολικού ξενοδοχειακού δυναμικού (σε όρους μονάδων αποτελούσαν λιγότερο από το 1%). Το 2016 το ποσοστό των πεντάστερων ξενοδοχείων έχει υπερτριπλασιαστεί και αποτελεί το 16,6% του συνολικού ξενοδοχειακού δυναμικού. Ταυτόχρονα μειώνεται και το ποσοστό των ξενοδοχείων που ανήκουν στη χαμηλότερη κατηγορία, αφού από 10,6% που ήταν το 1990 κατήλθαν σε ποσοστό 6,7% το 2016.

Το προφίλ της ελληνικής ξενοδοχίας ανανεώνεται συνεχώς, δεδομένου ότι την περίοδο 2008 - 2016 άνοιξαν 1.428 νέα ξενοδοχεία συνολικής δυναμικότητας 46.594 δωματίων. Όμως ταυτόχρονα διέκοψαν τη λειτουργία τους 1.001 μονάδες συνολικής δυναμικότητας 28.666 δωματίων. Σε ποσοστό 77% οι μονάδες που άνοιξαν εντάχθηκαν στις 3 υψη- λότερες κατηγορίες ξενοδοχείων (82% σε όρους δωματίων), ενώ από τις μονάδες που διέκοψαν τη λειτουργία τους, το 28% περίπου προερχόταν από τις 3 υψηλότερες κατηγορίες (52% σε όρους δωματίων).

Αναφερόμενος στις νέες πραγματικότητες που καλείται να αντιμετωπίσει ο κλάδος, ο πρόεδρος του ΞΕΕ επεσήμανε μεταξύ άλλων ότι με την εισβολή του digitality στην τουριστική οικονομία, το μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών κρατήσεων γίνεται πλέον ηλεκτρονικά και από κινητά τηλέφωνα.

Οι Online Travel Agents γιγαντώνονται και το μερίδιό τους στην αγορά ξεπερνάει πλέον αυτό των παραδοσιακών Tour Operators, την ίδια στιγμή που διαρκώς αναδύονται νέες αγορές και νέοι προορισμοί, συμπλήρωσε ο κ. Τσακίρης. Και συνέχισε: «Βιώνουμε ήδη τις ανατρεπτικές συνέπειες που προκαλεί η ανάπτυξη και εξάπλωση της sharing economy, όπως έχει επικρατήσει να ονομάζεται η ενοικίαση σπιτιών ως τουριστικών καταλυμάτων. Η ανάπτυξη αυτή της σκιώδους οικονομίας πλήττει, σε πρώτο στάδιο, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις». Υπογράμμισε ακόμη ότι «η οριζόντια φορολόγηση, η πολυπλοκότητα της νομοθεσίας, η ανοχή και ενίσχυση του sharing economy, οι ασφυκτικές περιβαλλοντικές προϋποθέσεις που έχουν οριζόντιο χαρακτήρα, όλα κατατείνουν είτε στον αποκλεισμό είτε στην τελική εξάντληση της μικρομεσαίας επιχείρησης και επιχειρηματικότητας».

Καταλήγοντας, ο πρόεδρος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδας υποστήριξε ότι θεμελιώδεις προϋποθέσεις για να κερδηθεί το μεγάλο στοίχημα επιβίωσης των παραδοσιακών αδειοδοτημένων μορφών φιλοξενίας είναι:

Η παροχή ποιοτικών, πιστοποιημένων και value for money υπηρεσιών.

Η εισαγωγή τεχνολογιών αιχμής στην παραγωγή, διάθεση και πώληση των ξενοδοχειακών υπηρεσιών.

Η διαμόρφωση καινοτόμων ξενοδοχειακών προϊόντων ελκυστικών στα νέα πελατειακά κοινά που σχηματίζονται.

Η υιοθέτηση πολλών τιμολογιακών προσεγγίσεων του προϊόντος, δηλαδή του multipricing με σεβασμό στο value for money του προϊόντος.

Η επιθετική διείσδυση της ξενοδοχίας στο sharing economy και η υιοθέτηση των τεχνολογιών και πρακτικών τους. Η λογική πολλών ξενοδόχων, που ακόμη και σήμερα αντιμετωπίζουν το φαινόμενο του sharing economy ως «μόδα που θα περάσει», είναι αφελής και πρέπει να εγκαταλειφθεί, τόνισε ο κ. Τσακίρης.

Η επένδυση σε νέα ταλέντα και στην ψηφιακή κατάρτιση των στελεχών των ξενοδοχείων.

Η συνεργασία, μία λέξη ξένη στην κουλτούρα των ξενοδόχων, αλλά νομοτελειακά απαραίτητη στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται. Οι συνεργασίες μεταξύ καταλυματιών, αλλά και γενικά μεταξύ τουριστικών επαγγελματιών για την παροχή κάθετων και ολοκληρωμένων υπηρεσιών στους επισκέπτες μας αποτελούν τη διέξοδο βιωσιμότητας των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων και κυρίως των μικρομεσαίων. [SID:10832196]