Κριτική για τις παρεμβάσεις στις τράπεζες

Σε έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας η παροχή του ELA στην κρίσιμη διαπραγμάτευση του 2015 και ο διορισμός CEO στην Attica Bank

«Την τιμητική της» έχει η Ελλάδα στην έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αφού η παροχή του ELA στην κρίσιμη διαπραγμάτευση του 2015, αλλά και οι πρόσφατες πολιτικές παρεμβάσεις στην Attica Bank αποτελούν δύο υποθέσεις εργασίας της έκθεσης που δημοσιοποιήθηκε χθες και εξετάζει τις πρακτικές της ΕΚΤ από πλευράς διαφάνειας, λογοδοσίας και ακεραιότητας.

Η Διεθνής Διαφάνεια θεωρεί ότι η άρση του waiver δύο εβδομάδες πριν από τη λήξη του, τον Φεβρουάριο του 2015, είχε πολιτική χροιά και αποτέλεσε μέσο πίεσης τόσο στην ελληνική κυβέρνηση όσο όμως και στους Ευ- ρωπαίους ηγέτες για να κλείσουν τη διαπραγμάτευση. Από τη στιγμή εκείνη το δ.σ. της ΕΚΤ «ακροβατούσε», δεχόμενο ότι οι ελληνικές τράπεζες είναι φερέγγυες προκειμένου να τους επιτρέπει να έχουν ELA, ενώ επανέφερε το waiver την κατάλληλη στιγμή, καθώς λίγες ημέρες μετά η χώρα θα είχε βγει από το ευρώ.

Στην έκθεση επισημαίνεται ότι ο πολιτικός ρόλος που έπαιξε η ΕΚΤ, ασκώντας πίεση σε μια χώρα, είναι αποτέλεσμα των προβλημάτων αρχιτεκτονικής που έχει η Ευρωζώνη. Κάτι τέτοιο μπορεί να ξανασυμβεί, προειδοποιεί η Διεθνής Διαφάνεια, εστιάζοντας στην αύξηση του ELA τον Φεβρουάριο του 2017, στον απόηχο μίας ακόμη αντιπαράθεσης με- ταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της για την αξιολόγηση του προγράμματος.

Με βάση την αρχιτεκτονική του συστήματος της Ευρωζώνης, όποιος κινεί τα νήματα στον ΕLA, όπου η αρμοδιότητα είναι νομικά μπερδεμένη μεταξύ εθνικών κεντρικών τραπεζών και ΕΚΤ, σε περιπτώσεις ανάλογες με αυτές της Ελλάδας του 2015, κινεί τα νήματα αναφορικά με την παραμονή της συγκεκριμένης χώρας στην Ευρωζώνη.

Η εναλλακτική -να κινούν τα νήματα οι πολιτικοί- είναι ακόμη χειρότερη, επισημαίνει η Διεθνής Διαφάνεια, που θεωρεί πάντως αναγκαίες τις βελτιώσεις στο καθεστώς του ELA.

Μια περίπτωση από την Ουγ- γαρία και η υπόθεση της Attica Bank αναφέρονται από τη Διεθνή Διαφάνεια ως παράδειγμα πολιτικών παρεμβάσεων στο έργο των εθνικών κεντρικών τραπεζών. Όπως σημειώνεται, στην Ελλάδα, η υπόθεση εξελίχθηκε γύρω από τον διορισμό του νέου διευθύνοντος συμβούλου στην πέμπτη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, την Attica Bank, και την προσπάθεια της κυβέρνησης να αποτρέψει το διοικητικό συμβούλιο της τράπεζας από την εκλογή του Θεόδωρου Πανταλάκη ως νέου CEO.

Ενώ κυβερνητικές πηγές αρνήθηκαν κάθε παρέμβαση στη διαδικασία επιλογής διευθύνοντος συμβούλου, οι «Financial Times» ανέφεραν ότι «σύμφωνα με τις πηγές, κυβερνητικά στελέχη κανόνισαν με το ΤΣΜΕΔΕ, τον μεγαλύτερο μέτοχο της τράπεζας, να δώσουν τη δουλειά στον Κωνσταντίνο Μακέδο, πολιτικό μηχανικό με μικρή τραπεζική γνώση. Η Attica έχει στενές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ, το κυβερνών κόμμα, μέσω συνδέσμων με εμπορικές ενώσεις που ελέγχουν το ΤΣΜΕΔΕ».

Αντιδρώντας στην υποψηφιότητα του κ. Μακέδου, ο Γιάννης Στουρνάρας, διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, απάντησε «ενεργοποιώντας τον έλεγχο της Κεντρικής Τράπεζας για τα νέα τραπεζικά στελέχη, με στόχο να εξαλείψει οποιοδήποτε δεν είναι “ικανός και κατάλληλος” για τη δουλειά. Επίσης, επέβαλε απαγόρευση δανεισμού στην Attica».

Στις 15 Σεπτεμβρίου, λίγο πριν η ΤτΕ ανακοινώσει πως ο κ. Μακέδος απέτυχε στο τεστ, το ΣΔΟΕ μπήκε στα γραφεία της Mindworks Business Solutions, μιας εταιρείας που βρίσκεται υπό την ιδιοκτησία της συζύγου του κ. Στουρνάρα, της Λίνας Νικολοπούλου. Το ίδιο ρεπορτάζ των FT αναφέρει πως υπάρχει το ενδεχόμενο σύνδεσης ανάμεσα στην επιδρομή του ΣΔΟΕ και της δημοπράτησης των τηλεοπτικών αδειών: «Όσοι βλέπουν πολιτικό κίνητρο πίσω από την επιδρομή στα γραφεία της εταιρείας της κ. Νικολοπούλου “δείχνουν” την απαγόρευση δανεισμού που επέβαλε ο κ. Στουρνάρας στην Attica».

[SID:10944690]