> Περικοπές φόρων

Ο Αμερικανός

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν οι έντονες αντιδράσεις και οι μαζικές διαδηλώσεις που προκλήθηκαν κατά του νέου μεταναστευτικού νόμου, που προέβλεπε απαγόρευση εισόδου στους μετανάστες από επτά μουσουλμανικές χώρες.

Μεγάλες διαδηλώσεις ξέσπασαν σε όλα τα μεγάλα αεροδρόμια της χώρας. Υποβλήθηκαν αγωγές στα δικαστήρια, ενώ οι Δημοκρατικοί ενέτειναν την πολιτική τους επίθεση. Ακόμη και Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές μίλησαν κατά του προεδρικού διατάγματος Τραμπ.

Ο Τραμπ αναγκάστηκε τελικά να υπογράψει νέο διάταγμα τον Μάρτιο με το οποίο περιορίζει προσωρινά την απαγόρευση σε έξι μουσουλμανικές χώρες - εξαίρεσε το Ιράκ. Από την απαγόρευση εξαιρέθηκε επίσης η αρχική πρόβλεψη απαγόρευσης εισόδου στους Σύρους πρόσφυγες. Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη πολιτική ήττα του νέου Αμερικανού προέδρου.

Απέτυχε με το Obamacare

κυβέρνηση Τραμπ να έχει παραιτηθεί τελείως από τον στόχο να καταργήσει ολοκληρωτικά ένα μέτρο το οποίο εξακολουθεί να διχάζει.

Τείχος στο… τείχος

Ένα ακόμη αμφιλεγόμενο μέτρο του Ντόναλντ Τραμπ που παρουσιάζει δυσκολίες στην εφαρμογή του είναι η ανέγερση του τείχους στα σύνορα με το Μεξικό. Ο Τραμπ είχε χαρακτηρίσει «υπέροχο» το μέτρο, προκαλώντας μείζονα κρίση στις σχέσεις με το Μεξικό, όταν δήλωνε πως η γειτονική χώρα θα πληρώσει τα έξοδα για την ανέγερση, ούτως ώστε να μην επιβαρυνθεί ο αμερικανικός προϋπολογισμός.

Ο Τραμπ επιχειρεί τώρα να περάσει το κόστος στον προϋπολο- γισμό για το επόμενο οικονομικό έτος, προκαλώντας την έντονη αντίδραση των Δημοκρατικών, που τον κατηγορούν για αθέτηση των προεκλογικών του δεσμεύσεων. Η ανέγερση του τείχους θα είναι μία από τις επόμενες σοβαρές πολιτικές μάχες του Τραμπ.

Οι Δημοκρατικοί αντιδρούν στο επίσημο κόστος 1,5 δισ. δολαρίων που έχει προϋπολογιστεί για την ανέγερση του τείχους, με ορισμένες εκτιμήσεις να ανεβάζουν το κόστος έως και δέκα φορές υψηλότερα.

Πρώτα η Αμερική

«Πρώτα η Αμερική» ήταν ένα από τα βασικά προεκλογικά συνθήματα του Τραμπ, το οποίο επανέλαβε και στην ομιλία του κατά την τελετή ορκωμοσίας. Στόχος η προστασία

πρόεδρος έκανε πάντως πράξη την εξαγγελία του για γενναίες περικοπές φόρων με στόχο την επανεκκίνηση της αμερικανικής οικονομίας. Ανακοίνωσε, παραμονές της επετείου των 100 ημερών στην εξουσία, τις μεγαλύτερες μειώσεις φόρων από την εποχή του Ρίγκαν το 1986, μειώνοντας τους δύο βασικούς φορολογικούς συντελεστές των επιχειρήσεων στο 15% από 35% και 39,6% αντίστοιχα. Το μέτρο μένει να εγκριθεί από το Κογκρέσο, αλλά επί της αρχής δεν υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις. Η αντιπαράθεση περιορίζεται στο μόνιμο ή μη χαρακτήρα των φοροελαφρύνσεων, τις οποίες Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές τοποθετούν για μια δεκαετία, στο κατά πόσο θα επηρεαστεί το ήδη πολύ μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα και από πού θα βρεθούν τα λεφτά για να αντισταθμιστεί η προβλεπόμενη μεγάλη απώλεια εσόδων. των αμερικανικών οικονομικών συμφερόντων και η απόσυρση της Αμερικής από τον ρόλο του «παγκόσμιου χωροφύλακα». Η απόσυρση των ΗΠΑ από τη Συμφωνία Συνεργασίας του Ειρηνικού (TTP) ήταν ένα από τα πρώτα διατάγματα Τραμπ, το οποίο θεωρήθηκε μάλιστα ενδεικτικό των προθέσεών του για επιστροφή σε πολιτικές οικονομικού προστατευτισμού.

Όσον αφορά δε την άλλη μεγάλη συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ, Μεξικού και Καναδά, τη NAFTA, την οποία ο Τραμπ είχε επικρίνει ως επιζήμια για την Αμερική, στερώντας χιλιάδες θέσεις εργασίας, η στάση του Αμερικανού προέδρου παραμένει αμφίσημη.

Τη μόλις προχθεσινή πληροφορία για επικείμενο διάταγμα απόσυρσης από τη NAFTA, διαδέχθηκε η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου ότι προς το παρόν δεν υπάρχει τέτοιο σχέδιο και ότι σύντομα θα ξεκινήσουν οι συνομιλίες για την επαναδιαπραγμάτευσή της.

Λεφτά για το ΝΑΤΟ

Τέλος, όσον αφορά την απόσυρση από τις διεθνείς υποθέσεις και εδώ η πολιτική Τραμπ παραμένει αμφίσημη. Τις αρχικές «αντινατοϊκές» κορόνες έχει διαδεχτεί μία «ρεαλιστική» διάθεση επαναπροσδιορισμού των σχέσεων της Ουάσιγκτον με τη Βορειοατλαντική Συμμαχία, που παραμένει βασικός πυλώνας για την ασφάλεια της Δύσης.

Οι πιέσεις βέβαια για αύξηση των στρατιωτικών δαπανών και τήρηση της δέσμευσης για 2% του ΑΕΠ ετησίως, κυρίως προς το Βερολίνο, παραμένουν.

Η εντολή Τραμπ για επίθεση με 59 Τόμαχοκ κατά της Συρίας, μετά την εν χωρώ απόδοση στον Άσαντ της επίθεσης με χημικά που είχε προηγηθεί λίγες ημέρες πριν, θεωρήθηκε ένδειξη της αμερικανικής επιστροφής στον ενεργό ρόλο του «παγκόσμιου χωροφύλακα». Η ενεργός ανάμιξη Τραμπ στη Συρία σηματοδοτεί βέβαια στροφή 180 μοιρών για τον Αμερικανό πρόεδρο, που θεωρούσε τον Άσαντ μικρότερο κακό απέναντι στον ISIS. Επιπλέον ο βομβαρδισμός της Συρίας φαίνεται να παραπέμπει στις καλένδες τη διακηρυχθείσα προεκλογικά επαναπροσέγγιση με τη Ρωσία. Όσο άλλωστε διαρκεί η έρευνα για το «ρωσικό σύνδρομο» του Τραμπ και των συνεργατών του, κάθε προσπάθεια προσέγγισης με τη Μόσχα θα θεωρείται «ύποπτη».

Εκεί, ωστόσο, που τα πράγματα είναι περισσότερο ανησυχητικά είναι οι εξελίξεις στην κορεατική χερσόνησο. Μπορεί οι τόνοι στις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας να έπεσαν σε σχέση με την προεκλογική επιθετική ρητορική Τραμπ, το ζήτημα ωστόσο της Βόρειας Κορέας εξελίσσεται σε μοχλό πίεσης προς το Πεκίνο. Η εγκατάσταση του νέου αμερικανικού αντιπυραυλικού συστήματος THAAD στη Νότια Κορέα, η παρουσίαση από κινεζικής πλευράς του πρώτου εξ ολοκλήρου κατασκευασμένου στη χώρα αεροπλανοφόρου και βέβαια η ρητορική της Πιονγιάνγκ, δημιουργούν εκρηκτικό κοκτέιλ…

Με δύο λόγια τα σύννεφα που έφερε η εκλογή Τραμπ στο διεθνές πολιτικό σκηνικό, κάθε άλλο παρά έχουν διαλυθεί, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το δείγμα γραφής των πρώτων 100 ημερών της νέας αμερικανικής διακυβέρνησης.

Στο ναδίρ η δημοτικότητα

Το χαμηλότερο επίπεδο δημοτικότητας για νεοεκλεγέντα πρόεδρο παρουσιάζει ο Τραμπ. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του CNN/ORC, το 44% εγκρίνει το πώς χειρίζεται την προεδρική εξουσία ο Τραμπ, έναντι 54% που διαφωνεί. Το ποσοστό αυτό είναι το χαμηλότερο ποσοστό έγκρισης θητείας 100 ημερών από την εποχή του Αϊζενχάουερ τη δεκαετία του ‘50.

[SID:11012655]