Ένα έργο-ποταμός διαπερνά δύο αιώνες

Η ηθοποιός Γωγώ Μπρέμπου για την παράσταση με βάση τη «Νίκη» του Χρήστου Α. Χωμενίδη

είναι η Ελλάδα η ίδια. Αγαπάει χωρίς όρους όλα τα παιδιά της και είναι έτοιμη να θυσιαστεί για εκείνα».

Πώς εξελίσσεται η ιστορία τους και με ποιον τρόπο την αφηγείται η Νίκη;

«Ευφυέστατα, ο Σταμάτης Φασουλής έχει διατηρήσει τη δομή του βιβλίου. Έχουμε ανάμεσά μας τρεις Νίκες. Τη Νίκη, την επαύριο του θανάτου της, η οποία, απελευθερωμένη από τις δεσμεύσεις του χρόνου και του τόπου, αφηγείται τη ζωή της. Τη Νίκη έφηβη, που ακολουθεί τους γονείς της στην πιο δύσκολη και μοναχική περιπέτεια. Τη Νίκη νήπιο, να επιστρέφει μαζί με τη μάνα της από την εξορία στη Σίφνο, όπου βρισκόταν από εβδομήντα ημερών, και να γίνεται ζωντανή κούκλα για τις κοσμικές της θείες».

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του δικού σας ρόλου;

«Η Άννα Μυλωνά, που εγώ ενσαρ- κώνω, είναι μια γυναίκα αφιερωμένη, ψυχή τε και σώματι, στο όραμα ενός δικαιότερου κόσμου. Έχει γεννηθεί σε μια πολύ εύπορη οικογένεια της Πελοποννήσου, στις αρχές του 20ού αιώνα, μα, από τα πρώτα νιάτα της, έχει διαλέξει τον δικό της δρόμο. Και τον ακολουθεί χωρίς αμφιταλαντεύσεις και υποχωρήσεις. Παράλληλα, ωστόσο, κάτω από το αυστηρό της ύφος, τρέφει τα πιο βαθιά συναισθήματα για τα αγαπημένα της πρόσωπα. Στο φινάλε του έργου, η Άννα είναι, που, με δύο φράσεις της, θα απελευθερώσει τη Νίκη».

Πώς αισθάνεστε για τη σημερινή Ελλάδα;

«Ένα μίγμα απογοήτευσης και ελπίδας, όσο αντιφατικό κι αν ακούγεται. Δεν έχω δει μέχρι τώρα να κατασπαταλώνται τόσες ιδέες, τόσος κόπος, τόση ενέργεια, κεκτημένα δεκαετιών να μη σημαίνουν πλέον τίποτα. Όμως, αν κάποιος πρέπει να στέκεται άξιος του καιρού του, η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα είναι η απόλυτη πρόκληση».

Τι σας τονώνει το ηθικό;

«Να βλέπω τους γύρω μου, σε πείσμα των καιρών, να τα καταφέρνουν, να συνεχίζουν, να μάχονται και να ερωτεύονται. Και πάντα, μια βόλτα στην Ακρόπολη, στη θάλασσα, μαζί με τους αγαπημένους μου». [SID:11021590]