Εικονογραφώντας το σκοτάδι στην έκθεση «Obscuritas»

ονειρική υφή της ζωής». Ο ζωγράφος Αναστάσιος Μπαμπατζιάς σημειώνει για τη δουλειά του Κώστα Παπαβλασόπουλου: «”Τι είναι αυτά που κάνεις… Αυτά ανήκουν στο παρελθόν, δοκίμασε κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό. Πρέπει να συμβαδίζεις με την εποχή σου”. Αυτή είναι η πιο πολυφορεμένη φράση, που ακούει σήμερα ένας μαθητευόμενος ζωγράφος, όταν τολμά να καταπιαστεί με τη ζωγραφική της παρατήρησης, της μελέτης και, τελικά, της αναπαράστασης του άμεσα ορατού. Δυσκολεύομαι προσωπικά να καταλάβω, όμως, τι ακριβώς ανήκει στο παρελθόν. Ποιο είναι το κάτι άλλο; Η εποχή μας επιτάσσει στ’ αλήθεια κάτι πολύ συγκεκριμένο, που πρέπει με αυταπάρνηση να υπηρετήσουμε; Έχω την εντύπωση ότι ούτε οι εκφραστές της παραπάνω φράσης έχουν απαντήσεις στέρεες σε αυτά τα ερωτήματα. Από την άλλη μεριά, ο Κώστας Παπαβλασόπουλος έχει μια σαφώς στέρεη τοποθέτηση απέναντι στα προβλήματα της ζωγραφικής. Δεν γίνεται έρμαιο μιας στείρας καταγραφής του ορατού περιβάλλοντος. Στην περίπτωση του Κώστα, αυτό το σκότος είναι ρέον, απαλλαγμένο από εντυπωσιασμούς και ευκολίες. Η κραυγή του είναι διακριτική, σαν δέσμη ηχητική, προερχόμενη από τα ενδότερα του άγνωστου νου, αυτού του μυστηριακού άχρονου τόπου. Άρα μπορούμε, τελικά, να μιλάμε για συγκεκριμένη εποχή; Μπορούμε να κατατάσσουμε τους καλλιτέχνες, που αντλούν την ουσία της δύναμής τους απ’ αυτό το άβατο, σε παρωχημένους και μη; Δεν το νομίζω. Η ποιητική είναι άχρονη». Ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή: 11:30 - 21:30, Τετάρτη και Σάββατο: 11:30 - 15:30.