Η τριανδρία ανάβει τα φώτα στην πλατεία
Π. Παπαϊωάννου, Χρ. Καραντωνίου, Δ. Παπαχαραλάμπους
Οτραγουδιστής Πάνος Παπαϊωάννου, ο συνθέτης Χρυσόστομος Καραντωνίου και ο στιχουργός Δημήτρης Παπαχαραλάμπους επιστρέφουν με το δεύτερο άλμπουμ τους, με τίτλο «Τα φώτα στην πλατεία», που κυκλοφορεί από τη Feelgood Records και θα ακουστεί για πρώτη φορά ζωντανά στον Σταυρό του Νότου Plus (Φραντζή & Θαρύπου - Νέος Κόσμος) την Πέμπτη 25 Μαΐου στις 9.30 το βράδυ και μας μιλούν για αυτήν τη δουλειά.
Πώς προέκυψε η συνεργασία σας;
Π. Π. «Με τον Χρυσόστομο είμαστε φίλοι από την εποχή του Λυκείου στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης. Από τότε παίζουμε παρέα. Ακόμα και σήμερα συνεχίζουμε να βγαίνουμε μαζί και νομίζω ότι έχει ακόμα δρόμο αυτό που κάνουμε. Τον Δημήτρη τον μάθαμε από τον δίσκο “Δρόμοι” του Σωκράτη Μάλαμα, όπου είχε δώσει πέντε όμορφα τραγούδια και τον συναντήσαμε από κοντά σε μια μουσική σκηνή της Αθήνας. Από την επόμενη κιόλας μέρα τα παιδιά άρχισαν να γράφουν. Πολύ σύντομα είχαμε τα πρώτα τραγούδια έτοιμα. Κι έτσι, στέλνοντας τα “Μεροκάματα” στους Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού, ξεκίνησαν όλα». Χ. Κ. «Με τον Πάνο γνωριζόμαστε από τα χρόνια του Λυκείου στη Θεσσαλονίκη. Συνεργαζόμαστε από τότε ανελλιπώς και σε ζωντανές εμφανίσεις και σε δισκογραφικές δουλειές. Ο Δημήτρης μπήκε στην παρέα μας περίπου τρία χρόνια πριν, όταν είχαμε πλέον κατέβει στην Αθήνα. Γνωριστήκαμε σε μια συναυλία που συμμετείχαμε μια όμορφη παρέα μουσικών, συμπεριλαμβανομένου και του καλού φίλου Νίκου Παραουλάκη, τον οποίο ο Δημήτρης ήρθε να παρακολουθήσει, καθώς εκείνη την περίοδο συνεργαζόταν μαζί του. Ποτέ δεν μου είχε περάσει από το μυαλό ότι θα συναντούσα εκείνο το βράδυ τον άνθρωπο που έγραψε το “νυχτερινό”. Τον άνθρωπο που περίμενα μια ζωή για να μπορέσω να δημιουργήσω αυτό που θέλω, όπως το θέλω. Φυσικό επακόλουθο ήταν η δημιουργία της γνωστής πια “τριανδρίας”, καθώς τα τραγούδια που γεννήθηκαν τα χρωστούσα στον Πάνο». Δ. Π. «Όλες μου σχεδόν οι συνεργασίες οφείλονται σε ευτυχείς συγκυρίες. Συνδετικός κρίκος της γνωριμίας με τον Πάνο και τον Χρυσόστομο ήταν ο Νίκος Παραουλάκης, μουσικός του νέι και συνθέτης, με τον οποίο συνεργαστήκαμε για τον δίσκο “Από το φως και το σκοτάδι”. Ψάχνοντας λοιπόν ερμηνευτές, ο Νίκος μού πρότεινε τον Πάνο. Η φωνή του με τράβηξε από την πρώτη στιγμή και ο Πάνος βοήθησε για να στηθεί ερμηνευτικά ο δίσκος, συμμετέχοντας και ο ίδιος σε ένα τραγούδι. Με τον Χρυσόστομο συναντήθηκα σε μια συναυλία, όπου έπαιζε μαζί με τον Νίκο. Αμέσως νιώσαμε μια εγγύτητα μεταξύ μας και ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τραγούδια».
Ποιους καινούργιους δρόμους δοκιμάζετε σε αυτήν τη δημιουργία;
Π. Π. «Πιστεύω πως με τα τραγούδια που φτιάχνει ο Χρυσόστομος αρχίζω και βρίσκω τη φωνή μου, κάτι το οποίο σε παλιότερες ηχογραφήσεις δεν πρόσεχα και πάρα πολύ. Εδώ, όμως, έχει γίνει πολλή δουλειά, ώρες μελέτης, τα δοκιμάζουμε και παρέα, φτιάχνουμε οδηγούς και δοκιμάζω αρκετούς τρόπους πριν τα ηχογραφήσω. Σκέφτομαι κιόλας πώς θα το έλεγε ο τάδε τραγουδιστής π.χ. Πρέπει να καταφέρνεις να μπαίνεις στο κλίμα της ενορχήστρωσης, χωρίς, όμως, να ξεφεύγεις και από το συναίσθημα των στίχων. Είναι μια δύσκολη, αλλά και Από αριστερά, δημιουργική εξίσου υπόθεση το τραγούδι». Χ. Κ. «Τα “Φώτα στην πλατεία” αποφάσισα να μπορεί να τα ανάψει ο καθένας και να δώσει όποιο χρώμα και όση ένταση θέλει σε αυτά. Θέλησα να πειραματιστώ, να δοκιμάσω πράγματα, να ρισκάρω, γιατί όχι; Νομίζω, ο ηλεκτρισμός και η ενέργεια που δόθηκε στον συνολικό χαρακτήρα του δίσκου είναι ο βασικός δρόμος που δοκίμασα. Βέβαια, αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι η πολύτιμη συμβολή του φίλου μου Κώστα Παρίσση, ο οποίος με κατεύθυνε χωρίς να επεμβαίνει, βοηθώντας καταλυτικά στον πειραματισμό μου».
Δ. Π. «Τα τελευταία χρόνια μαζί με τον Χρυσόστομο έχουμε γράψει αρκετά τραγούδια. Στην προσπάθειά μας να δυναμώσουμε τη μεταξύ μας δημιουργική και φιλική πια σχέση και κουβαλώντας ο καθένας τα δικά του προσωπικά εφόδια, δοκιμάσαμε ποικίλους στιχουργικούς και μουσικούς δρόμους. Τα “Φώτα στην πλατεία’’ εμπεριέχουν τους καρπούς αυτής της σχέσης, που κατά τη γνώμη μας θα έδιναν την ευκαιρία και στον Πάνο να δείξει τον ερμηνευτικό του πλούτο. Όσον αφορά τους στίχους, δείχνουν να προσανατολίζονται σε μια πιο προσωπική θεματολογία, ακολουθώντας τη γενικότερη κατεύθυνση του δίσκου σε μια εκφραστική απλότητα και αμεσότητα». [SID:11070663]