Θα μπει στις ράγες;

Εδώ και μια πενταετία το θέμα της συντήρησης του σιδηροδρομικού δικτύου «πηγαινοέρχεται», χωρίς να ληφθούν αποφάσεις. Από τους διαγωνισμούς περάσαμε στα σενάρια για ΣΔΙΤ, που ουδέποτε υλοποιήθηκαν, και από τα ΣΔΙΤ ξαναγυρνάμε πάλι στους διαγωνισμούς, με «σαλαμοποίηση» και κατά τόπους εργολαβίες. Τον Ιούνιο, καλώς εχόντων των πραγμάτων, περνά στα χέρια των Ιταλών η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ενώ η Rosco ετοιμάζεται για πώληση, έπειτα από διαδοχικές αναβολές, αλλά το μόνο που δεν προχώρησε είναι η λύση για τα απαραίτητα έργα ανάταξης του δικτύου. Μάλιστα, με βάση παλαιότερη μελέτη (το 2014) εμπειρογνωμόνων για λογαριασμό του ΤΑΙΠΕΔ, το 30% του τροχαίου υλικού ήταν ασυντήρητο και το 10% άχρηστο. Μετά το δυστύχημα στο Άδενδρο με τους 3 νεκρούς, οι πληροφορίες λένε ότι άρχισαν να κινητοποιούνται οι αρμόδιοι. Γιατί μπορεί το δυστύχημα να οφείλεται στην υπερβολική ταχύτητα, αλλά στο πόρισμα γράφεται ότι «με την κατάσταση του δικτύου θα πρέπει να εξεταστούν μέτρα που θα απέτρεπαν ή θα μείωναν δραστικά την υπέρβαση του εκάστοτε ορίου ταχύτητας». Πράγμα που σημαίνει ότι, πέρα από τα σημεία που χρήζουν άμεσης επιδιόρθωσης, θα πρέπει κάποτε να λειτουργήσει πλήρως και σε όλες τις γραμμές η τηλεδιοίκηση και η σηματοδότηση, ώστε να υπάρχει δυνατότητα κεντρικής παρακολούθησης και ελέγχου των συρμών ανά πάσα στιγμή. Δεν είναι τυχαίο ότι ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ Κ. Πετράκης λέει ότι έως το 2019 θα έχει τοποθετηθεί σύστημα που θα ελέγχει τους συρμούς. Ας ελπίσουμε ότι, έστω και τώρα, οι σχετικές διαδικασίες θα προχωρήσουν γρήγορα! [SID:11080292]