Η έννοια των animal spirits
Μόλις ολοκλήρωσα τις υποχρεώσεις μου για το διαδίκτυο, το ρολόι έδειχνε 10:15. Αφού μετά την ανάρτηση των πρωινών σχολίων ακολουθεί η ανάγνωση όσων έχουν γραφτεί από άλλους για τις αγορές. Κανένας μας δεν είχε αντιληφθεί την έννοια των animal spirits που αναφέρονται ως μοχλός ανόδου των χρηματιστηριακών δεικτών και του φρονήματος των καταναλωτών και των στελεχών των επιχειρήσεων στο εξωτερικό, μετά τη νίκη Τραμπ. Βγαίνοντας στον ήλιο της πρώτης μέρας του Ιουνίου, αισθάνθηκα μια διαφορετικού τύπου φόρτιση. Το ελληνικό καλοκαίρι δεν είναι τυχαία η βάση του τουριστικού προϊόντος. Ακόμα και σε κουρασμένους από τη μιζέρια και την ύφεση πολίτες, επιδρά ανυψωτικά στο φρόνημα και η διάθεση για ρίσκο μεγαλώνει, επειδή η εσωτερική δύναμη «μειώνει» (;) την πιθανότητα της ζημίας.
Όπωςκαι
να έχει, στο Χ.Α. διαπιστώσαμε την παρουσία των animal spirits με τάση διόρθωσης στην άνοδο των πολύ κερδισμένων του Μαΐου και αποκατάστασης στην κεφαλαιοποίηση των λιγότερο ενισχυμένων. Ανοδικό ξεκίνημα με τζίρο που στις 11:45 ήταν πάνω από 35 εκατ. ευρώ, ήτοι στα επίπεδα που είναι συνήθως στο μέσο της ελεύθερης διαπραγμάτευσης. Βέβαια τα 24,4 από Σκέψεις μετά τον αποχαιρετισμό στον τελευταίο μεγάλο Έλληνα πολιτικό ηγέτη, που ένωσε το πολιτικό φάσμα της χώρας πάλι, έστω παροδικά. Στην πολιτική, στις αγορές και στις ανθρώπινες σχέσεις, βάση και ακρογωνιαίος λίθος είναι η εμπιστοσύνη. Στην πολιτική, εξαρτάται από τη δυνατότητα εκπλήρωσης όσων συμφωνούν δυο πλευρές επί οιουδήποτε επιστητού, από διμερείς σχέσεις έως δεσμεύσεις προς την κοινωνία. Στην οικονομία, η εμπιστοσύνη αφορά την παράδοση των οικονομικών μεγεθών που εκτιμούν και συμφωνούν οι αντισυμβαλλόμενοι σε κάθε εμπορική πράξη. Στις δε διαπροσωπικές σχέσεις, η εμπιστοσύνη αφορά την πεποίθηση ότι, εκ προθέσεως, ο «άλλος» δεν πληγώνει ποτέ. Στις κοινωνίες μετράνε την εμπιστοσύνη των πολιτών προς το τρέχον σύστημα αναφορικά με το αν τους εξασφαλίζει ένα καλύτερο μέλλον. Ακόμα και ένα άτομο, για να επιτύχει σε μια ανταγωνιστική κοινωνία, χρειάζεται να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Διαφορετικά θα βρεθεί στην κατώτερη βαθμίδα μιας παγκόσμιας κοινωνίας που δεν είναι κατά καμία προσέγγιση, πλην των απόλυτα υποκριτικών, ισοπεδωτικά σοσιαλιστική.