Το ΔΝΤ συνδέει τη μείωση του αφορολόγητου εισοδήματος με μειώσεις φόρων. Ωστόσο, η μείωση του αφορολόγητου εισοδήματος είναι βέβαιη, σε αντίθεση με την αβέβαιη μείωση των φορολογικών συντελεστών. Πότε να περιμένει κανείς μειώσεις φόρων στην Ελλάδα, για τη
τητα των πρόσφατων χρηματοπιστωτικών μεταρρυθμίσεων (π.χ. νόμος εξωδικαστικής επίλυσης, ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, κ.λπ.), οι οποίες είναι κρίσιμες για τη διευκόλυνση της αναδιάρθρωσης του χρέους· θα ελέγξουμε τις επικείμενες προγραμματισμένες τροποποιήσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας για την προστασία των εξασφαλισμένων πιστωτών και την ενίσχυση της πιστωτικής επέκτασης· και θα επιθεωρήσουμε την πρόοδο της στρατηγικής για τη χαλάρωση των capital controls.
Στον διαρθρωτικό τομέα, θα εξετάσουμε την αποτελεσματικότητα των πρόσφατων μεταρρυθμίσεων (π.χ. την απελευθέρωση του εμπορίου τις Κυριακές, την απλοποίηση της αδειοδότησης επενδύσεων και το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων) και θα προχωρήσουμε προγραμματισμένες αλλαγές στους κανόνες που διέ- πουν τον τρόπο με τον οποίο οι εργαζόμενοι μπορούν να εγκρίνουν απεργίες, και στην εφαρμογή των υπόλοιπων συστάσεων του ΟΟΣΑ, μεταξύ άλλων πραγμάτων. Συνοψίζοντας, οι ελληνικές αρχές έχουν ακόμη μια φουλ ατζέντα μπροστά τους. Η σταθερή εφαρμογή των πολιτικών θα είναι καθοριστικής σημασίας για την επιτυχία του προγράμματος και την επιστροφή της εμπιστοσύνης, της ανάπτυξης και της πρόσβασης στη χρηματοδότηση από τις αγορές». «Η επανισορρόπηση του προϋπολογισμού προς πολιτικές φιλικότερες προς την ανάπτυξη -συμπεριλαμβανομένων χαμηλότερων φορολογικών συντελεστών και υψηλότερων δαπανών για καλά στοχευμένα κοινωνικά προγράμματα και δημόσιες επενδύσεις- είναι ουσιώδης για τη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών και την ικανότητα της Ελλάδας να αναπτυχθεί μεσοπρόθεσμα. Έχουμε υποστηρίξει τη μείωση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα της Ελλάδας σε περίπου 1,5% του ΑΕΠ το συντομότερο δυνατό, καθώς ένας χαμηλότερος στόχος θα βοηθούσε στη δημιουργία δημοσιονομικού χώρου για τέτοιες πολιτικές φιλικές προς την ανάπτυξη. Η Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι εταίροι της έχουν συμφωνήσει σε υψηλότερα πλεονάσματα μέχρι το 2022. Αναμένουμε ότι μετά το 2022 ο στόχος του πλεονάσματος θα μειωθεί για να διευκολύνει την εφαρμογή αυτών των ευεργετικών πολιτικών».
Το ΔΝΤ εκτιμά ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα άνω του 1,5% μεσοπρόθεσμα. Υπό αυτήν την έννοια, πώς αξιολογείτε το αποτέλεσμα του 2016, το οποίο ήταν 8 φορές υψηλότερο από τον αρχικό στόχο; Σημειωτέον, η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι το 2,9% από το 4% ήταν διαρθρωτικό αποτέλεσμα.
«Έχουμε πράγματι πει πολλές φορές ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα άνω του 1,5% του ΑΕΠ για παρατεταμένη περίοδο. Η άποψη αυτή βασίζεται στο ιστορικό προηγούμενων επιδόσεων της Ελλάδας και στην ευρύτερη διεθνή εμπειρία, η οποία δείχνει ότι οι παρατεταμένες περίοδοι πολύ υψηλών πλεονασμάτων είναι σπάνιες και εξαρτώνται από εξαιρετικά ευνοϊκές αρχικές οικονομικές συνθήκες. Αναγνωρίσαμε, ωστόσο, ότι η Ελλάδα θα μπορούσε προσωρινά να φτάσει σε υψηλότερα πλεονάσματα, μέσω εξαιρετικής συμπίεσης των δαπανών ή άλλων εφάπαξ μέτρων. Αυτό είναι που συνέβη το 2016, όταν μια μείωση των δαπανών πέρα από τα ποσά που είχαν εγγραφεί στον προϋπολογισμό, μαζί με προσωρινούς παράγοντες, όπως τα φορολογικά αντίβαρα που σχετίζονταν με την εκκαθάριση ληξιπρόθεσμων οφειλών με κεφάλαια του ESM, βοήθησαν στην υποστήριξη ενός πολύ υψηλότερου από τον στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος. Αυτό που είναι σημαντικό σε μακροπρόθεσμη βάση είναι οι δημοσιονομικοί στόχοι να υποστηρίζονται από μόνιμες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να μη βασίζονται σε μια μη βιώσιμη συμπίεση των δαπανών ή σε adhoc μέτρα».
Πώς τεκμηριώνει το ΔΝΤ την ανάγκη περαιτέρω μείωσης της δαπάνης για τις συντάξεις στην Ελλάδα και πώς θα πρέπει να επιμεριστεί αυτή η περικοπή; Για παράδειγμα, οριζοντίως ή στη βάση των εισφορών που κατέβαλε ο εκάστοτε δικαιούχος;
«Παρά τους διάφορους γύρους μεταρρυθμίσεων, το συνταξιοδοτικό σύστημα της Ελλά- δας παραμένει μη βιώσιμο και μη προσιτό, καθώς οι εισφορές που επιβάλλονται στις γενιές της εργασίας δεν επαρκούν για να πληρώνουν τις τρέχουσες συντάξεις. Ως αποτέλεσμα, το έλλειμμα του συνταξιοδοτικού συστήματος είναι σχεδόν τέσσερις φορές υψηλότερο από τον μέσο όρο της ζώνης του ευρώ. Τα προσφάτως νομοθετημένα συνταξιοδοτικά μέτρα συμβάλλουν στη συγκράτηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης μεσοπρόθεσμα. Το σημαντικότερο, βοηθούν στον επιμερισμό της προσαρμογής μεταξύ των σημερινών και των μελλοντικών συνταξιούχων, προστατεύοντας παράλληλα εκείνους με χαμηλές συντάξεις. Η μεταρρύθμιση προωθεί έτσι τη δικαιοσύνη τόσο μεταξύ όσο και εντός των γενεών».
Θα είναι ικανή η Ελλάδα να επιστρέψει οριστικά στις αγορές το 2018; Η ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει να δοκιμάζει τα νερά νωρίτερα. Είναι καλή ιδέα;
«Ένας από τους βασικούς στόχους του προγράμματος είναι να διευκολύνει την επιστροφή της Ελλάδας στη χρηματοδότηση από την αγορά, σε βιώσιμη βάση, μέχρι το τέλος του προγράμματος. Από αυτήν την άποψη η δοκιμή των αγορών νωρίτερα μπορεί να είναι επωφελής, υπό την προϋπόθεση ότι οποιαδήποτε νέα χρηματοδότηση θα παραμένει ευθυγραμμισμένη με τους στόχους του προγράμματος και τους στόχους βιωσιμότητας του χρέους, συμπεριλαμβανομένης της μη περαιτέρω αύξησης του χρέους, αλλά αντιθέτως εστιάζοντας στην εξομάλυνση των αποπληρωμών χρέους για την περίοδο μετά το τέλος του προγράμματος».
[SID:11223997]