Ολοκληρώθηκε

η δεύτερη περίοδος της συστηματικής ανασκαφικής έρευνας στα Αηδόνια Νεμέας, στις 29 Ιουλίου, με τη διερεύνηση τάφων που ήταν ήδη γνωστοί από πέρυσι, ενώ ταυτόχρονα εντοπίστηκαν και μελετήθηκαν νέα ταφικά μνημεία. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκαν, όπως και πέρυσι, εργασίες προστασίας των μνημείων και διαμόρφωσης του αρχαιολογικού χώρου, έχοντας πάντοτε ως γνώμονα τον κύριο στόχο του προγράμματος, που είναι η συνολική προστασία και ανάδειξη της αρχαίας θέσης. Η ανασκαφική έρευνα διενεργείται από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κορινθίας υπό τη διεύθυνση του δρος Κωνσταντίνου Κίσσα με τη συνέργεια του Nemea Center for Classical Archaeology, διά της διευθύντριάς του και κύριας συνεργάτιδας του προγράμματος δρος Kim Shelton. Το μυκηναϊκό νεκροταφείο των Αηδονιών είχε ανακαλυφθεί και λεηλατηθεί από αρχαιοκάπηλους στις δεκαετίες του 1970 και του 1980 και κτερίσματα των ταφών κατέληξαν στα δίκτυα του διεθνούς παράνομου εμπορίου αρχαιοτήτων. Το 1993 η Ελλάδα πέτυχε μια σημαντική νίκη στον αγώνα κατά της αρχαιοκαπηλίας με τον επαναπατρισμό του Θησαυρού των Αηδονιών, ενός μοναδικού αρχαιολογικού συνόλου, που εκτίθεται σήμερα μαζί με τα ανασκαφικά ευρήματα του νεκροταφείου στο Αρχαιολογικό Μουσείο Νεμέας. Το μυκηναϊκό νεκροταφείο των Αηδονιών συνίσταται σχεδόν αποκλειστικά από θαλαμοειδείς τάφους, οργανωμένους σε συστάδες. Κατά τη φετινή ανασκαφική περίοδο, στο μεσαίο νεκροταφείο, όπου το 2016 είχε ερευνηθεί ο θάλαμος ενός επιπλέον τάφου, η έρευνα αποκάλυψε το στόμιο και τον δρόμο του μνημείου. Στο κατώτερο νεκροταφείο, η πρόσφατη έρευνα έφερε στο φως δύο νέους θαλαμοειδείς τάφους. Παρά το γεγονός ότι ο ένας τάφος είχε εξ ολοκλήρου συληθεί στο πρόσφατο παρελθόν, η επιστημονική ανασκαφή του τεκμηρίωσε τη χρονολόγησή του στην ύστερη μυκηναϊκή περίοδο (1350 - 1200 π.Χ.), καθώς και την περιορισμένη διάρκεια χρήσης του μνημείου, ενώ αναδείχτηκε ολοκληρωμένη η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική του μορφή. Ο δεύτερος τάφος κατασκευάστηκε στην πρώιμη μυκηναϊκή εποχή, χρησιμοποιήθηκε ως τα τέλη της περιόδου και βρέθηκε κάτω από παχύτατες επιχώσεις με κατάλοιπα της αρχαϊκής περιόδου, των ύστερων ρωμαϊκών και των μεσοβυζαντινών χρόνων. Οι ενταφιασμοί των νεκρών εντοπίστηκαν σε τρεις λάκκους και στο δάπεδο του θαλάμου. [SID:11280181]