Διαφορετική προσέγγιση της νεανικής πρωτοβουλίας
Οπρωθυπουργός, χωρίς βέβαια να παραλείψει τη σπονδή στις θεότητες του παρελθόντος με την εξαγγελία προσλήψεων πτυχιούχων νέων με ειδικούς διαγωνισμούς στο Δημόσιο για… αντιμετώπιση του brain drain (!), πήγε να συναντήσει τους νέους που δραστηριοποιούνται στο Impact Hub Athens. Γιατί; Διότι πολύ περισσότερο από τις αναφορές σε Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία, στη «συνεργατική-συνεργατική επιχειρηματικότητα», ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε διατεθειμένος να μιλήσει με πραγματικούς ανθρώπους που υλοποιούν πραγματικές ιδέες «επί του πεδίου». Με μια λογική και βιοπορισμού των ίδιων με αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας. και, συνάμα, κάλυψης κοινωνικών αναγκών.
O αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ακόμη και με αφορμή την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων στις Πανελλαδικές (άρα μιλώντας προς τους επιτυχόντες σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, αλλά και προς όσους δεν τα κατάφεραν) τόνιζε ότι η ανάγκη είναι κοινή για όλους: να αποκτηθούν εργαλεία που θα τους βοηθήσουν να προχωρήσουν στη ζωή. και θα τους ανοίξουν ορίζοντες.
Έχουμε, δε, την εντύπωση από τα επιτελεία και των δύο ότι η παραδοσιακή τους «άνοδος στη ΔΕΘ» θα συνοδευθεί με πολλές αναφορές σε πρωτοβουλίες των νέων, σε νεανική επιχειρηματικότητα, σε out-of-the box προσεγγίσεις.
Ενδιαφέρουσα σύμπτωση, αλλά ακριβώς αυτές τις μέρες συγκεντρώθηκαν για να κάνουν έναν συλλογικό απολογισμό τεσσάρων χρόνων πρωτοβουλιών και δράσης οι - κοντά 75- fellows του Προγράμματος Υποτροφιών Αγγελοπούλου. Που μετέφερε στην ελληνική πραγματικότητα μια προσέγγιση που θέλει νέοι να διαμορφώνουν μια δική τους ιδέα -είτε περισσότερο στον χώρο της κοινωνικής προσφοράς, είτε πάλι σε εκείνον της επιχειρηματικότητας, όμως με τα μάτια στραμμένα στη βιωσιμότητα «της επόμενης μέρας»-, να την προσγειώνουν σε συγκεκριμένο σχέδιο/project και με μια ενίσχυση/seed money έως και 10.000 ευρώ (όχι αμελητέο, αλλά όχι και πλήρης χρηματοδότηση…), να δεσμευθούν/commitments να τη στήσουν στα πόδια της. Να την υλοποιήσουν. Υπό τις δεδομένες, τις ελληνικές, της Ελλάδας της κρίσης, συνθήκες.
Τι έδωσε αυτό; Πρώτον, ποικιλία. Ας πούμε το project ενός παιδιού -από τα πιο δυναμικά, μετανάστης από Σερβία αυτός- που δημιούργησε μια μεγάλη database με ευκαιρίες υποτροφιών και stages ανά τον κόσμο: οι ενδιαφερόμενοι, για να έχουν πρόσβαση, ανεβάζουν το προφίλ των δεξιοτήτων και των προσδοκιών τους. αλληλοεπικοινωνούν. ενη- μερώνουν και ενημερώνονται. Με δεδομένη την επιθυμία/την ανάγκη για κινητικότητα των ίδιων των νέων, οι συμμετέχοντες ξεπέρασαν τις 120.000 (από 123 χώρες), οι 21.400 από Ελλάδα. Και, βαθμιαία, η πλατφόρμα αυτή άρχισε να προσφέρει δυνατότητες αναζήτησης ευκαιριών απασχόλησης καθώς και επιχειρήσεις βλέπουν εκεί ένα συγκεντρωμένο pool δεξιοτήτων. ή πάλι μιαν ιδέα που φάνηκε αρχικά τραβηγμένη, για τη δημιουργία μιας εκδοχής οδοντιατρικών φτηνών εμφυτευμάτων, που ήδη κατόρθωσε να ξεπεράσει τη φάση του σχεδιασμού και να κεντρίσει το ενδιαφέρον επιχειρήσεων για μετάβαση στο στάδιο παραγωγής. Ή ακόμη μιαν άλλη ιδέα, αξιοποίησης των τόνων από φύκια που μένουν, σωροί, στις ελληνικές παραλίες προκειμένου να δημιουργηθούν με ρητίνες διάφορα αντικείμενα, από θήκες κινητών μέχρι σκελετούς γυαλιού με «ιδιαίτερο» χρώμα και μάρκετινγκ.
Ύστερα, διαφοροποιημένη φιλοσοφία. Δίπλα στα παραπάνω, συναντούσε κανείς πρόγραμμα ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και -πώς να το πούμε;- ξεκουνήματος εθελοντών για ανεύρεση και στράτευση δωρητών μυελού των οστών. Ή πάλι ένα σχέδιο, που το αγκάλιασαν φορείς διαφοροποιημένοι όσο ο Δήμος Αθηναίων ή οι πολυεθνικές απορρυπαντικών, για παροχή υπηρεσιών πλυντηρίου τρεις φορές την εβδομάδα σε διάφορες συνοικίες, σε αστέγους. Ή ακόμη η άλλη πρωτοβουλία που δημιουργεί δίκτυο εθελοντισμού από αναπήρους, από ανθρώπους που έχουν δει οι ίδιοι τη σημασία της αλληλεγγύης και τη δίνουν πίσω αντίδωρο…
Όπως φάνηκε και στην πρόσφατη αυτή συνάντηση των συντελεστών του προγράμματος -κι αυτό δεν παρέλειψε να το τονίσει εμφατικά η Γιάννα Αγγελοπούλου η οποία είχε την πρωτοβουλία της «μεταφοράς», της μετάφρασης στην ελληνική πραγματικότητα και του προσπεράσματος εν τέλει του Clinton Global Initiative- το πιο σημαντικό είναι ότι αυτός ο ποικιλόμορφος κόσμος βρήκε τρόπους προσπεράσματος των χίλιων μύριων όσων δυσχερειών και προσκομμάτων και εμποδίων. Ανέπτυξε Plan B και Plan C και προσαρμόστηκε στην πραγματικότητα. Τσακίστηκε, συνέχισε. Επέμεινε. Επίσης σημαντικό: συνεργάστηκε, έχτισε επαφές, επικοινώνησε, διεκδίκησε τη χρήσιμη δημοσιότητα. Τέτοια πράγματα!
Αφού οι κυρίως πολιτικοί ανοίχτηκαν στην πραγματικότητα των νέων και της αναζήτησης διεξόδων, καλά θα ' καναν να ζητήσουν να γνωρίσουν και να ακούσουν αν όχι την κατάθεση της Γιάννας (που το εδραιωμένο σύστημα δεν την αντέχει, γνωστό αυτό), πάντως τα παιδιά του προγράμματος - όλων αυτών των προγραμμάτων και εγχειρημάτων. Με τα αυτιά ανοιχτά, όμως. [SID:11304247]