Του Aνδρέα Πετρουλάκη από την «Καθημερινή».

Είναι δεδομένο ότι ο φετινός Αύγουστος δεν ήταν το ίδιο ανιαρός με αρκετούς περασμένων ετών και επίσης άφησε κέρδη στον μέσο όρο της αγοράς. Ωστόσο, δεν είχε τη χάρη του Ιουνίου, που πήρε τον Γ.Δ. από τις 775 μονάδες και τον «παρέδωσε» στις 824. Ο Ιούλιος έδωσε στην αρχή ώθηση, που έφερε το μέγιστο έτους στις 860 μονάδες στο δεύτερό του δεκαήμερο, αλλά τελικά τον οδήγησε στις 812 μονάδες. Ο δε Αύγουστος, πάλι στο δεύτερο δεκαήμερο, τον σήκωσε έως τις 844 (σε κλείσιμο ως τις 842,4), αλλά τον «άφησε» στο τέλος του στις 825 μονάδες. Δηλαδή δεκατρείς μονάδες ψηλότερα, αλλά μόλις μια πάνω από το τέλος Ιουνίου. Η αγορά επί δίμηνο κλωθογυρίζει γύρω από τις 830 μονάδες, με χαμηλό τις 810 χονδρικά και υψηλό τις 860.

Την περασμένη

Παρασκευή οι θεσμικοί τον οδήγησαν στις 818,66 μονάδες, δηλαδή κοντά στο χαμηλό του διμήνου. Τα δε υψηλά του Αυγούστου τη μια μέρα σημειώθηκαν και με πτώση δύο ημερών, το +1,77% της 16/8 εξαφανίστηκε, με τον δείκτη χαμηλότερα από εκεί που ξεκίνησε το άλμα του. Είναι οι τράπεζες που καθορίζουν την κίνηση του μέσου όρου και αυτό φαίνεται από τις μεταβολές του δείκτη Τέρμα το καλοκαίρι και η ξεγνοιασιά που λατρέψαμε τόσο, ώστε μετά το 2010 υποχρεωθήκαμε να πληρώνουμε… το «πρόστιμο ανεμελιάς» για την Ευρωζώνη. Επιβλήθηκε στις χώρες με ασυλλόγιστο δανεισμό στα 10 πρώτα χρόνια του ευρώ. Η έναρξη της τρίτης αξιολόγησης βάζει ξανά τον πολιτικό διάλογο στις ράγες που διαμόρφωσαν τα τρία αλληλοσυμπληρούμενα προγράμματα στήριξης, στην εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα οικονομία. Στο κατακαλόκαιρο λύθηκαν (;) προβλήματα στον χώρο της Παιδείας, επιχειρήθηκαν φορολογικοί έλεγχοι και διατηρήθηκαν όλα τα υφιστάμενα εμπόδια στον χώρο των επενδύσεων. Αλλά η παραδοχή της αλλαγής στάσης των ιθυνόντων για τις επενδύσεις συνολικά, άλλαξε το κλίμα. Τώρα οι ισχυροί διεκδικητές της εξουσίας στη Βουλή ανταγωνίζονται στο ποιος θα προσελκύσει ευκολότερα ξένους επενδυτές, με αποκλεισμό των… «αρπαχτικών». Αλήθεια, ένα παράδειγμα εμφάνισης αρπαχτικών, από το 2010 και μετά, υπάρχει; Η, χωρίς δισταγμό, απάντηση του μέσου πολίτη συνήθως είναι πως στα εισοδήματά τους αρπαχτικά λειτούργησαν όλες οι «μνημονιακές» κυβερνήσεις, λέγοντας ότι διεκπεραιώνουν σκληρότατες απαιτήσεις των πιστωτών. τους στις αντίστοιχες ημερομηνίες. Πάνω στις τράπεζες, όμως, οι θεσμικοί προεξοφλούν τις προσδοκίες τους αναφορικά με την πρόοδο της οικονομίας μας. Στις 23 Ιουνίου ο δείκτης τους έπιασε πυθμένα στις 990 μονάδες, για να εκτιναχθεί στις 17 Ιουλίου έως τις 1.140 μονάδες, στέλνοντας τον Γ.Δ. στις 860. Στις 31 Ιουλίου «βούλιαξε» έως τις 1.011, ενώ τον Αύγουστο έκανε έναν κύκλο έως τις 1.100 μονάδες, για να καταλήξει την περασμένη Παρασκευή στις 1.007, επίπεδα που είχε να βρεθεί από τις 26 Ιουνίου.

Έτσι, πολλοί

θεώρησαν ως αιτία, στη συνέχιση των πιέσεων, την εικόνα του ΑΕΠ δεύτερου τριμήνου. Υπογραμμίζουμε ότι το Χ.Α. είναι μηχανισμός προεξόφλησης και σε μια ρηχή αγορά η λογική που επικρατεί, έπειτα από χρόνια μίζερων συναλλαγών και αποδόσεων με το σταγονόμετρο, είναι: «Φύλαγε τα ρούχα σου για να έχεις τα μισά». Η διαγραμματική μελέτη της αγοράς, με τη βοήθεια των candlesticks, δείχνει μια συνεχή επιδείνωση του κλίματος μέσα στην προηγούμενη εβδομάδα, με αφορμή αρχικά την πρόκληση της Βόρειας Κορέας. Οι ανοδικές σύνοδοι, πλην της Δευτέρας, Αν κάτι διαρρεύσει - φανεί από το Euro Working Group, ίσως δώσει στοιχεία για την πρόσφατη κάθοδο. Οι ξένοι θεσμικοί μαθαίνουν γρηγορότερα τη διάθεση των θεσμών απέναντι στο, προς εκπλήρωση των συμπεφωνημένων, κυβερνητικό έργο. Το μεγάλο ζήτημα δεν είναι η τρίτη αξιολόγηση, αλλά η στάση του ΔΝΤ. Γιατί θεωρείται παγκοσμίως ο οργανισμός με την καλύτερη τεχνογνωσία για χρεοκοπίες και ανακάμψεις κρατών με δημοσιονομικά προβλήματα. Εδώ το έχουμε για την πυρά, με τη «βοήθεια» όλων σχεδόν των κομμάτων όταν διεκδικούν την εξουσία, για να καταστούν τελικά οι εφαρμοστές των μηχανισμών λιτότητας που αντιμάχονται. Μετά την έκθεση Θεσσαλονίκης και τις γερμανικές εκλογές, κάτι θα αλλάξει. Ως τότε, το country risk παραμένει «αμετάβλητο». [SID:11304518]