Μεταβλητότητα χωρίς όρια
III Μια περιπέτεια των τιμών που είχε σχέση με την ανάγκη εκπλήρωσης των απαιτήσεων της τεχνικής ανάλυσης. Ο Γ.Δ. έκανε όσα χρειαζόταν για να τονιστεί πως ορίστηκε(;) ο πυθμένας της τρέχουσας πτώσης. Χτύπησε οριακά κάτω από τις 740 μονάδες, που ήταν η στήριξη μετά τις 752, και έκλεισε στις 757, ήτοι πάνω από τις 755, που ήταν στήριξη στην «ανοδική» προχθεσινή σύνοδο. Γιατί με τα τρία κλεισίματα στην εβδομάδα ορίστηκε μια βάση αντιστροφής της τάσης που θα δούμε αν εξελιχθεί σήμερα. Ο Γ.Δ. χτύπησε πτωτικά τον εκθετικό ΚΜΟ 200 ημερών που είναι μέγεθος ευρέως παρακολουθούμενο. Χθες είχε τιμή 743,35 μονάδες. Ο Γ.Δ. είχε ελάχιστο στις 738 και πλησίασε τον λειτουργούντα ως στήριξη για την «υπόληψη» της έως τότε επικρατούσας τάσης απλό ΚΜΟ200 που είναι στις 728,38. Η αγορά ελέγχεται από τύπους που τα υπολογίζουν αυτά σε μεγάλο βαθμό.
Το ρεσιτάλ
III του πάνω-κάτω δεν έγινε για πλάκα, αλλά γιατί η επενδυτική απληστία δεν έχει όρια. Για να γίνει αντιληπτή η μεταβλητότητα στον τραπεζικό κλάδο, σημειώνουμε: Οι μεταβολές του τραπεζικού δείκτη κυμάνθηκαν Δεν κάνουμε υποδείξεις. Από την εμπειρία στην επίπονη προσπάθεια εξόδου από τη βαριά κατάθλιψη διαπιστώσαμε ότι βοηθά η εγκατάσταση της ελπίδας στη σκέψη και της προσμονής για μια καλύτερη κατάσταση στην ψυχή. Οι πολιτικοί ηγέτες έχουν περιορίσει τον κύκλο των ζητημάτων που θέτουν προς δημόσιο διάλογο στα καυτά προβλήματα της καθημερινότητας. Αφορούν φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, συντάξεις και κάθε τι σχετικό με τις υποχρεώσεις της χώρας προς τους πιστωτές. Η κυβέρνηση το κάνει γιατί αυτή νομοθετεί και αναγκαστικά επιχειρηματολογεί επί των μέτρων που επιβάλλει. Αλλά τα κόμματα της αντιπολίτευσης, εκτός από την ανάλυση του καταστροφικού -κατ' αυτούς- προγράμματος της κυβέρνησης και τις αντιπροτάσεις για την επιτυχή εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας με άλλο μίγμα πολιτικής, καλό θα ήταν να προσέφεραν ελπίδα. Μέσα από ένα όραμα συνολικό, που δεν αφορά μνημόνια και εξόδους από αυτά. Θα είναι κύρια η Ελλάδα στον 21ο αιώνα, γιατί δυστυχώς είμαστε η ευρωπαϊκή χώρα που ξέμεινε στον 20ό και… το καυχιέται!
I