Η οργανωτική ευελιξία φέρνει υπεραξίες
Το 4% των επιχειρήσεων έχει υιοθετήσει οριζόντιους μηχανισμούς προσαρμοστικότητας, ενώ το 37% έχει πλάνα σε εξέλιξη
Επανάσταση για τον επιχειρηματικό κόσμο χαρακτηρίζουν οι ειδικοί του Ανθρώπινου Δυναμικού (HR) την κατάκτηση δεξιοτήτων όπως η «ευελιξία», η «ευκινησία» και η «προσαρμοστικότητα», που περιλαμβάνονται σε όρους όπως «agility» και «flexibility» - έννοιες λίγο ασαφείς για πολλούς επιχειρηματίες, αν και αποτελούν πολύτιμα εργαλεία για τη διαχείριση των προκλήσεων της ψηφιακής εποχής, όπως δείχνει έρευνα της McKinsey.
Το agility αποτελεί ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για τις επιχειρήσεις, καθώς, όπως εξηγεί στη «N» η Βερώνη Παπατζήμου, γενική διευθύντρια της KPMG Ελλάδος, αφορά δεξιότητες που έχουν να κάνουν με τη δυνατότητα εύκολης και γρήγορης προσαρμογής στις αλλαγές τόσο των εσωτερικών δομών του οργανισμού όσο και των ανθρώπων του. Σημειώνει δε ότι αν και ορισμένες ελληνικές επιχειρήσεις έχουν σημειώσει πρόοδο στην ανάπτυξη κουλτούρας ευελιξίας, στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει πολύς δρόμος να διανυθεί.
Έρευνα της McKinsey συμπεραίνει ότι αν και η νέα αυτή τάση βρίσκεται στην αρχή της ήδη αποφέρει θετικές αποδόσεις για μικρή μερίδα της αγοράς που μυήθηκε.
Οι γρήγορες αλλαγές στον ανταγωνισμό, στην καταναλωτική ζήτηση, στην τεχνολογία, αλλά και στους κανονισμούς καθιστούν πιο σημαντικό από ποτέ οι οργανώσεις να είναι σε θέση να ανταποκριθούν και να προσαρμοστούν γρήγορα. Ωστόσο, σύμφωνα με τη διεθνή έρευνα της McKinsey σε δείγμα 2.546 συμμετεχόντων, η οργανωτική ευελιξία -η ικανότητα να επαναπροσδιορίζεται γρήγορα η στρατηγική, η δομή, οι διαδικασίες, οι άνθρωποι και η τεχνολογία με τις ευκαιρίες που δημιουργούν αξία και προστατεύουν την αξία- είναι ασαφής για τους περισσότερους επιχειρηματίες.
Αυτό όμως μπορεί σύντομα να αλλάξει. Για πολλούς ερωτηθέντες, η ευελιξία θεωρείται δεξιότητα υψηλής στρατηγικής σημασίας. Επίσης, οι επιχειρήσεις προκειμένου να γίνουν πιο ευέλικτες μετασχηματίζουν δραστηριότητες σε διάφορους τομείς
Βερώνη Παπατζήμου, ή σημαντική αύξηση στη συνολική απόδοση του τομέα από τότε που άρχισαν να εφαρμόζουν μηχανισμούς μετασχηματισμού. Οι ερωτηθέντες σε agile τομείς είναι κατά μέσον όρο 1,5 φορά πιο πιθανό από ό,τι άλλοι να αναφέρουν καλές οικονομικές επιδόσεις σε σχέση με τους ομοειδείς εταιρείες και 1,7 φορά περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν υπεραπόδοση σε μη χρηματοοικονομικούς τομείς.
Σταθερότητα και δυναμισμός
Διαπιστώνεται ότι οι ευέλικτοι οργανισμοί υπερέχουν τόσο στη σταθερότητα όσο και στον δυναμισμό. Ειδικότερα, οι πρακτικές δυναμικότητας επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να ανταποκρίνονται γρήγορα σε νέες προκλήσεις και ευκαιρίες, ενώ οι πρακτικές σταθερότητας καλλιεργούν αξιοπιστία και αποδοτικότητα δημιουργώντας μια ραχοκοκαλιά συστατικών που δεν χρειάζεται να αλλάζουν συχνά. Η έρευνα βαθμολόγησε οργανισμούς σε δεκαοχτώ πρακτικές που είναι όλες κρίσιμες για την επίτευξη της οργανωτικής ευελιξίας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, κάτω από το ένα τέταρτο των τομέων απόδοσης αποδείχθηκε ότι έχουν κατακτήσει την ευελιξία. Οι υπόλοιποι τομείς δεν έχουν είτε δυναμισμό, είτε σταθερότητα, είτε και τα δύο.
Από τις 18 πρακτικές, οι 3 στις οποίες οι ευέλικτοι οργανισμοί συνήθως υπερέχουν σχετίζονται με τη στρατηγική και τους ανθρώπους. Επίσης, πάνω από το 90% των ερωτηθέντων σε ευέλικτους οργανισμούς λένε ότι οι ηγέτες τους παρέχουν στρατηγική καθοδήγηση (δηλαδή η καθημερινή εργασία κάθε ομάδας καθοδηγείται από συγκεκριμένα αποτελέσματα που προωθούν τη στρατηγική), ότι έχουν καθιερώσει ένα κοινό όραμα και σκοπό (δηλαδή, ότι οι άνθρωποι αισθάνονται προσωπικά και συναισθηματικά αφοσιωμένοι στο έργο τους και συμμετέχουν ενεργά στη βελτίωση της στρατηγικής κατεύθυνσης) και ότι οι άνθρωποι στον τομέα που εργάζονται αναπτύσσουν επιχειρηματικό νου (με άλλα λόγια, εντοπίζουν και αναζητούν δυναμικά ευκαιρίες για ανάπτυξη στην καθημερινή τους εργασία). Αντίθετα, την ίδια εκτίμηση έχουν μόνον οι μισοί από τους συμμετέχοντες σε μη ευέλικτους οργανισμούς. [SID:11391898]