Πολιτική αστάθεια και παλινδρομήσεις
Μια άλλη πρόκληση που είχε αντίκτυπο στη διαχείριση των προγραμμάτων ήταν οι παλινδρομήσεις ως προς την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, οι οποίες οφείλονταν έως έναν βαθμό στην πολιτική αστάθεια στη χώρα. Από τον Οκτώβριο του 2009 έως τον Ιανουάριο του 2015, η Ελλάδα γνώρισε έξι εκλογικές αναμετρήσεις και μία αλλαγή κυβέρνησης χωρίς εκλογές τον Νοέμβριο του 2011. Κάθε φορά, η νέα ηγεσία χρειαζόταν κάποιο χρόνο προκειμένου να επαναβεβαιώσει τη δέσμευσής της και την προσέγγιση που θα ακολουθούσε ως προς την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, καθώς και προκειμένου να επανακαθορίσει τους όρους συνεργασίας με τους θεσμούς. Το δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015 σχετικά με τη δέσμη μέτρων επέτεινε την αβεβαιότητα για το μέλλον του προγράμματος και επιδείνωσε την οικονομική αστάθεια. Ο πραγματικός χρόνος ολοκλήρωσης των αξιολογήσεων των προγραμμάτων απέκλινε πολύ από τον αρχικά προβλεπόμενο τριμηνιαίο προγραμματισμό, λόγω καθυστερήσεων στην υλοποίηση και δυσκολιών στην επίτευξη συμφωνίας επί νέων μέτρων. Οι μακροχρόνιες πολιτικές διαπραγματεύσεις και η αβεβαιότητα σχετικά με τη συνέχιση του προγράμματος αποτέλεσαν πρόσκομμα στην ομαλή διαχείρισή του και την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων.
Μετά την ανακοίνωση της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος, η Ελλάδα κήρυξε τραπεζική αργία λόγω της μαζικής απόσυρσης των καταθέσεων από τις τράπεζες και των ουρών που σχηματίζονταν μπροστά από τα μηχανήματα ανάληψης μετρητών. Από την άποψη αυτή, η δυσκολότερη κατάσταση ήταν η μετάβαση από το δεύτερο στο τρίτο πρόγραμμα, με τη μεσολάβηση 16 μηνών από την τελευταία αξιολόγηση έως την έγκριση του νέου προγράμματος. Παρότι το δεύτερο πρόγραμμα δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, η μετάβαση αυτή είχε ως συνέπεια τη διπλή παράταση του δεύτερου προγράμματος και μεταβατική χρηματοδότηση από τον ΕΜΧΣ.
[SID:11486468]
M