Θα επεκτείνεται η ευέλικτη απασχόληση

ΣΕΒ: Μόνο η ενδυνάμωση της βιομηχανίας θα προσφέρει δουλειές υψηλότερων αμοιβών και πλήρους σύμβασης

ζήτηση για ευέλικτη απαΗσχόληση

θα εξακολουθήσει να επεκτείνεται ανεξαρτήτως θεσμικών αλλαγών στα εργασιακά, αν δεν ενδυναμωθούν οι προηγμένοι τεχνολογικά κλάδοι που προσφέρουν δουλειές, κατά κανόνα πλήρους απασχόλησης και υψηλότερων αμοιβών, όπως η βιομηχανία. Αυτή την πρόβλεψη διατυπώνει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο ενημερωτικό δελτίο του, που καταγράφει ότι η παρατεταμένη και υψηλή ύφεση έχει οδηγήσει σε οιονεί απώλεια δεξιοτήτων (το 35% των ανέργων είναι εκτός εργασίας για πάνω από τέσσερα χρόνια), ενώ η αβεβαιότητα ως προς τις μακροχρόνιες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, λόγω έλλειψης αναπτυξιακού σχεδιασμού, σε συνδυασμό με τις επερχόμενες τεχνολογικές εξελίξεις, οδηγεί σε αυξανόμενες προσλήψεις μερικής απασχόλησης, με όλο και συχνότερη προσφυγή σε συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου για όλο και πιο λίγες ώρες εργασίας.

Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η μερική απασχόληση ευνοείται από παράγοντες όπως:

Η τεράστια (εξωγενής εν πολλοίς) αύξηση του τουρισμού και συναφών εμπορικών δραστηριοτήτων τα τελευταία χρόνια, που είναι κλάδοι έντασης ευέλικτων μορφών απασχόλησης, σε σχέση με κλάδους που προσφέρουν δουλειές κατά κανόνα πλήρους απασχόλησης και υψηλότερων αμοιβών, όπως η βιομηχανία, έχει ενισχύσει τη ζήτηση για δουλειές -μερικής απασχόλησης και εν γένει ευέλικτων μορφών εργασίας.

Η ευελιξία που παρέχεται στις επιχειρήσεις (χαμηλότερο κόστος, ευκολία αποχώρησης του εργαζομένου χωρίς αποζημίωση, κλπ.), μπορεί να είναι αναπόφευκτη δεδομένης της ασθενούς αναπτυξιακής δυναμικής, αλλά από την άλλη πλευρά δεν είναι παρά πρακτική δεύτερης επιλογής για τον εργοδότη, δεδομένης της αδυναμίας του εργαζομένου, σε ένα τέτοιο πρόσκαιρο πλαίσιο απασχόλησης, να αναπτύξει τις δεξιότητές του και να αναλάβει μεγαλύτερες ευθύνες.

Τα συμβόλαια μικρότερης χρονικής διάρκειας τείνουν να εξομαλύνουν τις ασυνέχειες που προκαλούν περίοδοι μακράς και υψηλής ανεργίας, καθώς προσφέρουν τη δυνατότητα στον εργαζόμενο να μην αποκοπεί τελείως από την αγορά εργασίας και έτσι να προσαρμοσθεί καλύτερα σε μια περίοδο περιορισμένων ευκαιριών και μειωμένου εισοδήματος.

Η αύξηση του μη μισθολογικού κόστους έχει οδηγήσει σε μεγαλύτερη ζήτηση αυτοαπασχολούμενων, οικονομικά εξαρτημένων από έναν ή δυο εργοδότες, που εργάζονται ως οιονεί μισθωτοί με δελτίο παροχής υπηρεσιών σε ευέλικτες de facto μορφές εργασίας, αν και οι ασφαλιστικές εισφορές αυτών των εργαζομένων έχουν πλέον εξομοιωθεί με των μισθωτών.

Υπογραμμίζουν ότι πολλοί Έλληνες σήμερα δουλεύουν είτε με συμβάσεις μερικής απασχόλησης (6,8%) είτε με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου (11,2%), επειδή δεν μπορούν να βρουν δουλειά με πλήρες ωράριο ή σε μόνιμη βάση. Στην Ε.Ε.-28, η μη εθελοντική μερική απασχόληση και οι εργαζόμενοι με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου αφορούν στο 5,3% και το 14,2% των εργαζομένων, ενώ ο μέσος εργαζόμενος δουλεύει 37,1 ώρες εβδομαδιαίως ή μια ώρα λιγότερο, όπως και στην Ελλάδα, από την περίοδο πριν από την κρίση. [SID:11486004]