Φυσικές καταστροφές τότε και τώρα

Την πρώτη φορά που αισθανθήκαμε σοκ, από την αντίδραση των συναλλασσόμενων στην αθηναϊκή αγορά μετά από φυσική καταστροφή με ανθρώπινα θύματα, ήταν τον Σεπτέμβριο του 1999. Την πρωτεύουσα χτύπησε τότε ένας σεισμός, που μέσω των κατασκευαστικών αυθαιρεσιών προκάλεσε τον θάνατο πολλών συμπολιτών και το κλείσιμο αρκετών επιχειρήσεων, που είχαν έδρες στην περιοχή του επίκεντρου. Η αγορά έκλεισε για λίγο και με το που ξεκίνησαν οι συνεδριάσεις, οι τιμές πήραν την ανηφόρα με αύξηση του τζίρου και ανοδικό βηματισμό. Οι σκέψεις μας τότε αφορούσαν την απληστία επαγγελματιών επενδυτών και εκείνων που είχανε πρόσφατα ανακαλύψει τις μετοχές και τη διαπραγμάτευσή τους. Οδήγησαν τη στήλη και όχι μόνο, στο συμπέρασμα πως ό,τι αποτύπωνε το ταμπλό της Σοφοκλέους 10 ήταν υπερβολή - ύβρις που θα την ακολουθούσε τιμωρία.

Φέτος, οι ιδιώτες επενδυτές έχουν το ένα «εκατοστό» της τότε ισχύος παρεμβολής στη διαμόρφωση τιμών και δεν κυριαρχούν ούτε οι εγχώριοι επαγγελματίες διαχειριστές. Οι τιμές διαμορφώνονται από τους fund managers των κλασικών μετοχικών αμοιβαίων του εξωτερικού, αλλά και από τα συστήματα δια- Οι φυσικές καταστροφές έχουν δύσκολη επικοινωνιακή διαχείριση. Στο χρέος και στα μνημόνια, επειδή τα ποσά έστω και μετ’ εμποδίων μετρούνται και οι κατά καιρούς αρμόδιοι έχουν ονοματεπώνυμο, κατασκευάζονται αναλόγως αποδιοπομπαίοι τράγοι. Στην πλημμύρα από κυκλώνες, όμως, φταίει… ο καιρός και το χόμπι των Νεοελλήνων να κατασκευάζονται οικόπεδα με τη μέθοδο του μπαζώματος. Ακολουθεί μετά η λατρεία στη θεά Αυθαιρεσία. Είναι κατάσταση «προαιώνια» και αποτελεί απόδειξη της συνέχειας της αρχαιοελληνικής παράδοσης στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Αναφερόμαστε στην κατασκευή θεοτήτων με ανθρώπινα χαρακτηριστικά, για να δικαιολογούνται των θνητών τα πάθη και οι αδυναμίες. Η θεά Αυθαιρεσία λατρεύεται σταθερά και με διάφορους τρόπους. Κυριαρχεί στην ερμηνεία της χρεοκοπίας της χώρας, όπως και στην ανάγκη ανάδειξης ξένων «εχθρικών» ηγετών που επέβαλαν τη λιτότητα, αλλά και στον τρόπο διαμαρτυρίας για όλα αυτά. Όταν όμως εμφανίζεται στη διαχείριση της ελληνικής γης, αποκαλύπτεται πως αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσουν ανθρωποθυσίες. Καθώς δεν αλλάζουμε, βουλιάζουμε στις λάσπες κυριολεκτικά, βροντοφωνάζοντας… πέρα βρέχει. τις χώρες, δεν αφορούν τις ανάγκες των αγοραίων.

Την Παρασκευή, με τη χώρα σε εθνικό πένθος, είχαμε εκτίναξη του τζίρου και των μετοχικών αξιών, με τρόπο αντίθετο από όσα εκτυλίχθηκαν την Πέμπτη. Μοχλός των εβδομαδιαίων αποτελεσμάτων ήταν αδιαμφισβήτητα ο κλάδος των τραπεζών και λίγες μετοχές του 26άρη, όπως οι ΕΕΕ, ΟΠΑΠ, ΟΤΕ, ΜΥΤΙΛ, ΤΙΤΚ και ΜΠΕΛΑ, με βάση τους συντελεστές βαρύτητας που έχουν ή το ποσοστό του τζίρου τους στον συνολικό ημερήσιο. Δέκα μετοχές είναι λίγες, ακόμα και για αυτό το περιορισμένο θεσμικό ενδιαφέρον. Η κατάσταση θυμίζει το μικρό πλήθος των μετοχών το 1999, με το μεγάλο πλήθος ιδιωτών επενδυτών που ήθελαν να τοποθετήσουν κεφάλαια οπουδήποτε. Αυτό, από μόνο του, αυξάνει τον κίνδυνο για τα κεφάλαια των ιδιωτών επενδυτών, αλλά τον μειώνει ο σεβασμός στην τεχνική ανάλυση, που επικρατεί εξ ανάγκης. Καθώς οι ισχυροί παράγοντες βρίσκονται εκτός χώρας. Αντιλαμβάνονται διαφορετικά, ακούγοντας το «ράδιο Βρυξέλλες», δρουν ανάλογα.

[SID:11493444]