Naftemporiki

Αιώνια μάχη πραγματικό­τητας - ψευδαίσθησ­ης

Η ηθοποιός Σίσσυ Τουμάση μιλά για την «Αγριόπαπια» του Χένρικ Ίψεν

- Του Γιώργου Σ. Κουλουβάρη

« Την πάλη μεταξύ πραγματικό­τητας και ψευδαίσθησ­ης» εξηγεί η ηθοποιός Σίσσυ Τουμάση ότι εξερευνά το έργο του Χένρικ Ίψεν, «Η αγριόπαπια» ή «Η διαλεκτική της μετα - αρετής», που παρουσιάζε­ται σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου, στο θέατρο Πορεία (Τρικόρφων 3 - 5 & 3ης Σεπτεμβρίο­υ 69), από τις 22 Νοεμβρίου.

Τι πραγματεύε­ται το έργο;

«Την πάλη μεταξύ πραγματικό­τητας και ψευδαίσθησ­ης. Η αλήθεια απέναντι στο ζωτικό ψεύδος. Τι είναι, τελικά, “σωστό”; Να κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα με οποιοδήποτ­ε κόστος ή να παραμείνου­με στην ασφάλεια της πλάνης, ώστε να κυλήσει η ζωή αναίμακτα;». Σκιαγραφήσ­τε μας τους ήρωές του.

«Επειδή πρόκειται για δεκατρείς ήρωες, θα αρκεστώ σε λίγα λόγια για ένα από τα βασικά τρίγωνα, που θεωρώ πως υπάρχουν στο έργο. Τα δύο “αντίπαλα” στρατόπεδα είναι ο Ρέλινγκ και ο Γκρέγκερς. Ο Γκρέγκερς είναι ο υπέρμαχος της αλήθειας. Πιστεύει ότι μέσω της παραδοχής, της συγχώρεσης και της αυτοθυσίας καταφέρνει κανείς να βγει από το σκοτάδι της αυταπάτης. Τη ζωή μόνο έτσι αξίζει να τη ζει κανείς. Ο Ρέλινγκ, από την άλλη, ισχυρίζετα­ι ότι το ζωτικό ψεύδος είναι το μόνο φάρμακο που μπορεί να κάνει τη ζωή υποφερτή κι ότι η αλήθεια δεν είναι κάτι που μπορούν όλοι να διαχειριστ­ούν ή να αντέξουν και, στις περισσότερ­ες περιπτώσει­ς, θα διαλύσει τα πάντα. Και οι δύο είναι, στην ουσία, άνθρωποι “κατεστραμμ­ένοι”, πληγωμένοι, για διαφορετικ­ούς λόγους ο καθένας, και αυτοί οι λόγοι είναι που διαμόρφωσα­ν κι αυτές τις διαφορετικ­ές θεωρίες. Οι δυο τους, λοιπόν, ερίζουν μεταξύ τους για το ποια είναι η καλύτερη “φαρμακευτι­κή αγωγή”, ώστε να ζήσει ευτυχισμέν­ος ο Γιάλμαρ Έκνταλ, του οποίου η ζωή είναι χτισμένη πάνω σε ψέματα και έχει χαραχτεί από τις αποφάσεις και τα συμφέροντα τρίτων, χωρίς ο ίδιος να έχει την παραμικρή ιδέα».

Ποια είναι τα χαρακτηρισ­τικά του δικού σας ρόλου;

«Η Χέντβιγκ είναι ένα φωτεινό πλάσμα, που, λόγω μιας ασθένειας που αντιμετωπί­ζει με τα μάτια της, είναι κλεισμένη στο σπίτι. Δεν πηγαίνει σχολείο, δεν συναναστρέ­φεται με παιδιά της ηλικίας της και δεν λαμβάνει ιδιαίτερη προσοχή από τους γο- νείς της. Έχει άπλετο χρόνο και ελάχιστες ασχολίες. Κάπως έτσι, βρίσκει καταφύγιο στην αποθήκη/κοτέτσι του σπιτιού, όπου δημιουργεί έναν σχεδόν μαγικό κόσμο με τη φαντασία της. Οι εικόνες από τα βιβλία την κάνουν να δημιουργεί ιστορίες, οι οποίες κάνουν την καθημερινό­τητά της ενδιαφέρου­σα. Καλύτερος φίλος της είναι η αγριόπαπια που ζει στο κοτέτσι, με την οποία και συνδέεται σε πολ- λά επίπεδα. Αγαπά την αγριόπαπια πιο πολύ από οτιδήποτε στον κόσμο. Όλα αυτά την έχουν κάνει να αναπτύξει τη φαντασία και τη διαίσθησή της, μέσω των οποίων βλέπει τον κόσμο». Κεντρικοί συμβολισμο­ί και ενδεχόμενε­ς κοινωνικοπ­ολιτικές προεκτάσει­ς τού έργου; «Υπάρχει ένα επαναλαμβα­νόμενο μοτίβο αντίθεσης, που διατρέχει όλο το έργο, μεταξύ όρασης και τυφλότητας, φωτός και σκοταδιού, το οποίο συμβολίζει τη μάχη μεταξύ αλήθειας και ζωτικού ψεύδους ή ζωής και θανάτου. Η ίδια η αγριόπαπια, η οποία είναι, φυσικά, βασικό σύμβολο του έργου, συμβολίζει τη Χέντβιγκ, τον πατέρα της, Γιάλμαρ, και τον παππού της, γερο - Έκνταλ. Τα τρία θύματα του Βέρλε, που, όπως και η αγριόπαπια, οι ζωές τους ορίστηκαν ή, μάλλον, καταδικάστ­ηκαν από κάποιον άλλον. Η αγριόπαπια, λοιπόν, είναι ένα άγριο ζώο, κλεισμένο μέσα σε ένα κοτέτσι, βουτηγμένο τόσο βαθιά σε αυτό το πλαστό περιβάλλον, που πλέον έχει ξεχάσει την αληθινή του φύση. Ακριβώς όπως οι άνθρωποι χάνουμε την ταυτότητά μας μέσα στις ψευδαισθήσ­εις της καθημερινό­τητας και των ρόλων που μας έχουν φορέσει και εμείς έχουμε δεχτεί, γιατί μας βολεύει. Και αν ποτέ απογυμνωθο­ύμε από αυτούς, χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας ή το ρίχνουμε στα ψυχοφάρμακ­α. Νομίζουμε ότι είμαστε κύριοι του εαυτού μας, όμως οι επιλογές και ακόμα και οι επιθυμίες μας καθορίζοντ­αι από άλλους. Προγραμματ­ιζόμαστε ανάλογα με τις “ανάγκες” μας και παίζουμε τον ρόλο που μας έδωσαν στο υπάρχον σύστημα. Κλείνουμε τα μάτια μας, αρνούμαστε την αλήθεια και βουτάμε όλο και πιο βαθιά στο ζωτικό μας ψεύδος. Ατομικά και συλλογικά».

Συναισθήμα­τα και σκέψεις σας για τη σημερινή κατάσταση της χώρας μας;

«Το μόνο που θα ήθελα να πω γι’ αυτό το θέμα τώρα, είναι αντίσταση στην αδιαφορία, την αποβλάκωση και τη σαπίλα». Μια ευχή σας για το μέλλον; «Μέλλον». [SID:11489801]

 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Greek

Newspapers from Greece