Το τίμημα του οικονομικού θαύματος και το τέλος του

Το έργο του Ρ.Β. Φασμπίντερ σε σκηνοθεσία Γ. Σκεύα

Ημεγαλύτερη κινηματογραφική επιτυχία του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, «O γάμος της Μαρίας Μπράουν», διασκευάζεται για το θέατρο από τον Γιώργο Σκεύα, ο οποίος υπογράφει και τη σκηνοθεσία της παράστασης, που παρουσιάζεται, από απόψε στις 8, στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής» (Κυκλάδων 11 & Κεφαλληνίας - Κυψέλη). Η ταινία, η οποία αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας, με θέμα την ιστορία της Γερμανίας αμέσως μετά την ήττα του Ναζισμού, κατά την περίοδο του «οικονομικού θαύματος», υπήρξε η μεγαλύτερη επιτυχία του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, ενός από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του γερμανικού κινηματογράφου και θεάτρου.

«Προτιμώ να κάνω εγώ τα θαύματα, παρά να περιμένω να γίνουν» λέει η ηρωίδα του έργου Μαρία Μπράουν. Η θρυλική, όπως πλέον θεωρείται, ανοικοδόμηση της Γερμανίας και το «οικονομικό θαύμα» μετά τον πόλεμο, ισοδυναμούσε με εξάλειψη του πρόσφατου παρελθόντος του ίδιου του έθνους. Ο απαιτούμενος όγκος εργασίας, σε συνδυασμό με τη δημιουργία μιας νέας απρόσωπης πραγματικότητας, απέκλεισε εκ των προτέρων κάθε ενδεχόμενη αναμέτρηση με το παρελθόν, στρέφοντας το βλέμμα των ανθρώπων αποκλειστικά προς το μέλλον και αναγκάζοντάς τους να αποσιωπήσουν και να λησμονήσουν το πάθημά τους. Η απώλεια των αισθήσεων και των αισθημάτων αποτέλεσε προϋπόθεση για την «επιτυχία». Η Μαρία παντρεύεται τον Χέρμαν, εν μέσω βομβαρδισμών, και ζουν μαζί «για μισή μέρα και μια ολόκληρη νύχτα». Εκείνος φεύγει για το Ανατολικό Μέτωπο κι εκείνη μάταια τον περιμένει να γυρίσει. Έχοντας την πληροφορία πως είναι νεκρός, προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή της, μέσα στα ερείπια του πολέμου.

Η γνωριμία της με έναν βιομήχανο υφασμάτων της προσφέρει την ευκαιρία που ψάχνει. Τίποτα δεν τη σταματά μπροστά στην επίτευξη του στόχου. Κοιτάζει μόνο το μέλλον και ξεχνά το παρελθόν, προκειμένου να πετύχει το όνειρό της. Η επιστροφή του συζύγου θα ανατρέψει ριζικά την εξέλιξη των πραγμάτων. Η Μαρία Μπράουν, έχοντας βιώσει την προδοσία, οδηγείται στο αναπάντεχο και τραγικό της τέλος. Το «οικονομικό θαύμα» αποδεικνύεται, κατά τα λόγια του σπουδαίου μελετητή Τζορτζ Στάινερ, ένα «κούφιο θαύμα».

Ανήκοντας στη γενιά των Γερμανών σκηνοθετών που, στα τέλη της δεκαετίας του 1960, αποτέλεσαν ένα κινηματογραφικό ρεύμα με την επωνυμία Νέος Γερμανικός Κινηματογράφος, ο Φασμπίντερ ήταν επίσης ηθοποιός και συγγραφέας θεατρικών έργων. Μάλιστα, η σταθερή ενασχόλησή του με το θέατρο έχει σημαδέψει και την παρουσία του στον χώρο του κινηματογράφου, αφού η θεατρικότητα είναι ένα μορφολογικό χαρακτηριστικό πολλών ταινιών του.

[SID:11497329]