Η ομελέτα με το... αυγό του φιδιού
III «Μάθαμε από την Ευρώπη ότι ο καθησυχασμός δεν λειτουργεί. Δεν επιθυμούμε ο νέος Χίτλερ του Ιράν να επαναλάβει στη Μέση Ανατολή αυτό που έγινε στην Ευρώπη» δήλωσε προ ημερών ο Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν αναφερόμενος στον αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ. Ο χαρακτηρισμός του Σαουδάραβα πρίγκιπα για τον Ιρανό ηγέτη ήρθε να ρίξει λάδι στη φωτιά της αντιπαράθεσης. Όσο και αν είναι πρόδηλο ότι οι σχέσεις των δύο χωρών βαδίζουν σε τεντωμένο σχοινί, η σύγκριση με το ναζιστικό καθεστώς θεωρήθηκε ιδιαίτερα σκληρή.
Κανείς βέβαια δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι σοκαρίστηκε. Τα τελευταία χρόνια τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ οι παραλληλισμοί με το Τρίτο Ράιχ ή και οι ευθείς κατηγορίες για ναζιστική, φασιστική συμπεριφορά και επίδοξους Χίτλερ είναι ολοένα και πιο συχνοί.
Στη χώρα μας -και όχι μόνο- στο στόχαστρο βρέθηκαν οι ίδιοι οι Γερμανοί κατά την κορύφωση της κρίσης χρέους. Τα σκληρά μνημόνια και η επιβολή της λιτότητας έδωσαν την αφορμή για υπερβολές και χυδαιότητες κατά της καγκελαρίου Μέρκελ και του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, οι οποίοι μάλιστα είχαν στο εσωτερικό της χώρας τους να αντιμετωπίσουν την πραγματική ακροδεξιά.
Στη Βρετανία, καθώς η εκστρατεία για το Brexit κορυφωνόταν, ο Μπόρις Τζόνσον, «απασφάλισε» συγκρίνοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση με το Τρίτο Ράιχ. Στην Τουρκία ο Ταγίπ Ερντογάν εγκάλεσε για ναζιστικές πρακτικές τις ηγεσίες Γερμανίας και Ολλανδίας. Και στη Ρωσία κρατικά μέσα ενημέρωσης συνέκριναν τις πρακτικές του Χίτλερ με τη στρατηγική της Δύσης στην αντιμετώπιση της κρίσης της Συρίας. Στις ΗΠΑ ο Ντόναλντ Τραμπ έχει εξαπολύσει ανάλογους χαρακτηρισμούς για αντιπάλους, αλλά και έχει γίνει ο ίδιος αποδέκτης τους.
Το Τρίτο Ράιχ και το Ολοκαύτωμα έχουν αποτυπωθεί στην ιστορική μνήμη ως το απόλυτο κακό, ως μία απόδειξη για τα επίπεδα κτηνωδίας, στα οποία μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος. Γι’ αυτό και είναι η πρώτη σύγκριση που έρχεται στο νου. Όσοι όμως καταφεύγουν σε αυτήν δημοσίως θα πρέπει να αντιληφθούν ότι προσβάλλουν τα πραγματικά θύματα του ναζισμού και δηλητηριάζουν τον δημόσιο βίο. Ο χαρακτηρισμός «Χίτλερ» ίσως τελικά να έχει να πει περισσότερα για αυτόν που τον ξεστομίζει, παρά για τον προοριζόμενο δέκτη του. [SID:11512036]