Διάφορες εκδοχές σε προσωπικές ερμηνείες

Η ηθοποιός Τζένη Θεωνά μιλά στη «Ν» με αφορμή το έργο του Σαμ Σέπαρντ «Fool for love»

«Είναι μία ακραία ερωτική ιστορία» εξηγεί η ηθοποιός Τζένη Θεωνά για το -βραβευμένο με Pulitzerέργο «Fool for love» του συγγραφέα, ηθοποιού και σκηνοθέτη Σαμ Σέπαρντ, στο οποίο πρωταγωνιστεί. Το έργο παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου, στο θέατρο Άλμα (Αγ. Κωνσταντίνου & Ακομινάτου 15 - 17).

Για τι μιλάει το έργο;

«Το “Fool for love” ανήκει στα λεγόμενα family plays του Σαμ Σέπαρντ. Κεντρικό θέμα στη ζωή και το έργο του ίδιου του συγγραφέα ήταν η σχέση του με τον δικό του συναισθηματικά απόντα, βίαιο πατέρα και το τραύμα που η εμπειρία αυτή του κληροδότησε. Η παρουσία του Oldman, που ζωντανεύει στο μυαλό του Έντι μέσα στο έργο, είναι μία σχέση με στοιχεία αυτοβιογραφικά. Μία σχέση που έχει στοιχειώσει το παρελθόν και το παρόν του ζευγαριού, τους έχει διαμορφώσει και επηρεάσει αμετάκλητα και αναπόδραστα.

Ωστόσο, το οικογενειακό δράμα ξεδιπλώνεται μέσω μίας φοβερής ερωτικής ιστορίας. Την προσδιορίζει και την καθιστά αδύνατη. Όμως, ο έρωτας και το αδηφάγο πάθος δύο ανθρώπων που επιθυμούν να είναι μαζί, αλλά δεν το αντέχουν, είναι εξίσου σημαντικά. Δεν παύει να είναι μία ακραία ερωτική ιστορία. Και η ψυχαναλυτική διεισδυτικότητα, η λεπτότητα και η ακρίβεια, με την οποία ο συγγραφέας διαπλέκει αυτές τις δύο θεματικές, είναι σπουδαίες και είναι, θα έλεγα, “τρομακτικά” ειλικρινείς».

Τι επιχειρεί να φωτίσει ο συγγραφέας μέσα από αυτό;

«Δεν θα μπορούσα να πω με ασφάλεια, όσο κι αν τον έχω μελετήσει. Νιώθω, όμως, πως δεν έχει σκοπό να μας φωτίσει κάτι. Με το σκοτάδι ασχολείται. Τη σκοτεινή, αθέατη πλευρά μίας διαδρομής, στη διάρκεια της οποίας οι ήρωες προσπαθούν να ενηλικιωθούν και να χειραφετηθούν, ενώ οι οικογενειακοί δεσμοί καταλύονται και ο έρωτας τους γίνεται αφόρητος. Κι όσο κι αν φωνάζουν “δεν σε χρειάζομαι”, ακούμε την ανάγκη τους να βαθαίνει».

Πού διαδραματίζεται το έργο και πώς εξελίσσεται η ιστορία του; «Σε ένα άθλιο δωμάτιο μοτέλ, στη μέση του πουθενά, στην έρημο Μοχάβι, έχει καταλύσει η Μέι, προσπαθώντας να ξεφύγει από τον Έντι και την “ιστορία” τους, που μετρά πια δεκαπέντε χρόνια και πολλές διαφορετικές εκδοχές. Εκείνος, μετά από απουσία μηνών, την εντοπίζει και τη διεκδικεί ξανά. Οι δύο εραστές, που αδυνατούν να είναι μαζί, αλλά και να ελευθερωθούν ο ένας από τον άλλον, αναμασούν με ένταση τις διαφορές τους, δεμένοι με μία σχέση μίσους - πάθους. Σε όλη τη διάρκεια του έργου, ο πατέρας των δύο υπάρχει επί σκηνής, αλλά μόνο στο μυαλό τους. Στην πορεία, εμφανίζεται ο Μάρτιν, φίλος της Μέι, για να βγουν ραντεβού. Το γεγονός αυτό λειτουργεί ως καταλύτης, προκαλώντας έναν κυκεώνα αποκαλύψεων για τη σχέση του ζευγαριού, που αποκαλύπτεται της. Τη φοβερή απουσία όλων των προσώπων που της είναι σημαντικά. Τη ζωή της που δεν έχει, αλήθεια, σημαντικές προοπτικές. Τον εγκλωβισμό και τις εμμονές της. Τα γνωρίζει, τα παραδέχεται και πέφτει και πάλι με τα μούτρα».

Πώς αισθάνεστε για τη σημερινή Ελλάδα;

«Φόβο και θλίψη για το πόσο δύσβατος έχει γίνει αυτός ο τόπος. Έχει καταντήσει η δουλειά μας χόμπι, με την κακή έννοια. Κι αυτό, δυστυχώς, δεν είναι το χειρότερο».

Τι χρειαζόμαστε πραγματικά σε αυτήν τη δύσκολη φάση; «Πολλά χρειαζόμαστε. Δεν ξέρω πόσα από αυτά θα έχουμε. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως πρέπει μόνοι μας να προσπαθήσουμε, όποιο κι αν είναι το έργο που παράγουμε, να το κάνουμε με όλες μας τις δυνάμεις, όσο πιο “ποιοτικά” μπορούμε. Να είμαστε σχολαστικοί, ενώ κανείς δεν βλέπει, ενώ θα μπορούσαμε να κόψουμε δρόμο, να λουφάρουμε, να κρύψουμε κάτι κάτω από το χαλί, να μην το κάνουμε. Όχι πια. Όχι γιατί κανείς το απαιτεί. Αλλά από συνείδηση, θέση και βούληση. Και η θέση αυτή, ίσως, φέρει μία αλλαγή. Εκ των έσω».

[SID:11553967]