Η θετική όψη των «δαιμονοποιημένων» μνημονίων
Αναπτυξιακό αποτύπωμα, παρ’ όλες τις διατηρούμενες στρεβλώσεις και δυσκαμψίες, σε ορισμένα θέματα «βλέπει» ο ΣΕΒ στις ρυθμίσεις του πολυνομοσχεδίου. Όπως τονίζεται στο ενημερωτικό δελτίο του Συνδέσμου, περιέχει, κυρίως, παρεμβάσεις για μεταρρυθμίσεις διαρθρωτικού χαρακτήρα, που κατά κανόνα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αποτελούν μακροχρόνια αιτήματα της επιχειρηματικής κοινότητας και εκσυγχρονίζουν το πλαίσιο λειτουργίας της οικονομίας, των αγορών, της κοινωνικής πολιτικής, της διοικητικής μηχανής, κ.ο.κ. Αποτελούν δε -σημειώνουν οι αναλυτές-
Mτη θετική όψη των κατά τα λοιπά «δαιμονοποιημένων» μνημονίων που εξαρχής είχαν ως στόχο τον εκσυγχρονισμό κράτους και αγορών.
Ωστόσο, κατά τον ΣΕΒ, το πολυνομοσχέδιο χαρακτηρίζεται από αποσπασματικότητα, όπως είναι άλλωστε αναμενόμενο για ένα νομοσχέδιο «μωσαϊκό» μνημονιακών υποχρεώσεων, αλλά και διστακτικότητα, καθώς ακόμη και για τα συγκεκριμένα πεδία που επιλέγονται να μεταρρυθμιστούν υπάρχουν παρεμφερή, εξίσου σημαντικά ή και σημαντικότερα θέματα που περιμένουν λύσεις. Σε κάθε περίπτωση -εξηγούν- υπάρχουν σημαντικές παρεμβάσεις οικονομικής πολιτικής και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που αξίζουν στήριξης. Ξεχωρίζουν ιδιαίτερα οι ρυθμίσεις για την εξορυκτική βιομηχανία, τα επιχειρηματικά πάρκα, τους πλειστηριασμούς, την αγορά ενέργειας, την εφοδιαστική αλυσίδα, την κτηματογράφηση, τις απαλλοτριώσεις, τη μεταφορά 14 ΔΕΚΟ στο Υπερταμείο και, τέλος, οι ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας. Ειδικότερα, ο ΣΕΒ εκτιμά ότι:
Οι ρυθμίσεις που αφορούν την αδειοδότηση, την αποζημίωση φαρμάκων, καθώς και την υποχρεωτική διαμεσολάβηση δεν έχουν τύχει συστηματικής διαβούλευσης και χρήζουν αλλαγών.
Οι ρυθμίσεις για τα φορολογικά κίνητρα θα πρέπει να είναι οριζόντιες, εκτεταμένες και χωρίς περιττές γραφειοκρατικές εγκρίσεις, εάν είναι να έχουν κάποιο αποτέλεσμα και όχι να σηματοδοτούν κινήσεις επικοινωνιακού χαρακτήρα.
Εντύπωση προκαλεί η παλινδρόμηση κυβέρνησης και θεσμών με το «ξήλωμα» ελεγκτικών αρμοδιοτήτων της ΑΑΔΕ και την υπαγωγή τους στον έλεγχο του υπουργού Οικονομικών, ρύθμιση που αφήνει περιθώρια για «πολιτικοποίηση» των φορολογικών ελέγχων και έρχεται σε αντίθεση με τη θεμελιώδη διάκριση εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας.
H ρύθμιση για τις απεργίες είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο αποτελεί οριακή αλλαγή καθώς απαιτείται συνολική επανεξέταση του συνδικαλιστικού νόμου.
Υπογραμμίζεται ότι οι οιμωγές των θιγόμενων επαγγελματικών ομάδων από το πολυνομοσχέδιο, επειδή καταργούνται προνόμια, αποδεικνύουν και την αναγκαιότητα των εισαγόμενων ρυθμίσεων.