Στο τραπέζι συλλογικές συμβάσεις, διαιτησία και αδήλωτη εργασία
Με εκπροσώπους του ΣΕΒ συναντήθηκε η υπουργός Εργασίας στο πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου
Ηεπεκτασιμότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, που αναμένεται να ισχύσει από τον Αύγουστο του 2018, η λειτουργία του θεσμού της Διαιτησίας και η αλλαγή της αρχιτεκτονικής του προστίμου για την αδήλωτη εργασία ήταν τα τρία θέματα που συζητήθηκαν στη χθεσινή συνάντηση της υπουργού Εργασίας Έφης Αχτσιόγλου με εκπροσώπους του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ).
Επισημαίνεται ότι η αρχή της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων παραμένει «παγωμένη» για επτά ολόκληρα χρόνια (ίσχυε μέχρι το 2011). Για το υπουργείο Εργασίας η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και το έργο της παρακολούθησης για την εφαρμογή των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων σε όλα τα επίπεδα αποτελεί βασική προτεραιότητα και η χθεσινή διερευνητική συνάντηση που είχε με τον ΣΕΒ εντάσσεται στο πλαίσιο του κύκλου του κοινωνικού διαλόγου που πραγματοποιεί το υπουργείο Εργασίας με τους εθνικούς κοινωνικούς εταίρους.
Για την κ. Αχτσιόγλου τρεις είναι οι βασικές προϋποθέσεις για την ενίσχυση της θέσης της εργασίας, αλλά και για την έμπρακτη αλλαγή των προτεραιοτήτων της οικονομικής πολιτικής. Η πρώτη προϋπόθεση είναι η επαναφορά των βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων (επεκτασιμότητα και αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης), η δεύτερη προϋπόθεση αφορά την αύξηση του κατώτατου μισθού και η τρίτη την καταπολέμηση της παραβατικότητας στους χώρους εργασίας.
Σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της, η κυβέρνηση θα πρέπει να παρουσιάσει ένα αξιόπιστο σύστημα μέτρησης της αντιπροσωπευτικότητας των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, από το οποίο να προκύπτει ποιες κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις αφορούν εργοδότες οι οποίοι καλύπτουν το 51% του κάθε κλάδου της οικονομίας. Αυτό το ζήτημα έχει σοβαρές τεχνικές δυσκολίες, καθώς θα πρέπει να εξακριβωθεί και ο αριθμός των επιχειρήσεων που ανήκουν σε κάθε κλάδο, αλλά και ο αντίστοιχος αριθμός των εργαζόμενων που απασχολούνται στον κάθε κλάδο.
Η θέση του ΣΕΒ
Στο θέμα της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων, άρα και της ενδεχόμενης αύξησης των μισθών, η βασική θέση του ΣΕΒ είναι πως «η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας επιτάσσει ρυθμίσεις που επιβάλλουν διαφορικές αυξήσεις μισθών και όχι τις ίδιες αδιακρίτως σε όλους τους κλάδους, καθώς διαφορετικές επιχειρήσεις έχουν διαφορετικές αντοχές σε αυξήσεις μισθών, αναλόγως της αύξησης της παραγωγικότητάς τους». Όπως αναφέρεται στην Ειδική Έκθεση του Συνδέσμου με θέμα τους μισθούς και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, «οι αποφάσεις για αύξηση των μισθών πρέπει να συνδέονται με την αύξηση της παραγωγικότητας στους κλάδους των “διεθνώς εμπορεύσιμων”, της οποίας η αύξηση πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα και προϋπόθεση για την παράλληλη και ταυτόχρονη αύξηση των μισθών και τη διατήρηση και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας».
«Η άσκηση της πολιτικής μισθών, και το πλαίσιο διαμόρφωσης αυτών, στα χρόνια πριν την εκδήλωση της κρίσης συνέβαλε ουσιαστικά στη διάβρωση της ανταγωνιστικότητας της χώρας» αναφέρει ο ΣΕΒ και προσθέτει ότι το μάθημα της κρίσης προς όλους πρέπει να είναι σαφές: «Μια προσπάθεια να νομοθετήσουμε μια επιστροφή στο παρελθόν, να βγούμε από την κρίση μέσω της πόρτας που μας έβαλε σε αυτή διατηρώντας τις δομικές αδυναμίες του παρελθόντος, θα καταστρέψει ό,τι έχει απομείνει όρθιο στη χώρα ως ανταγωνιστικός και βιώσιμος τομέας “διεθνώς εμπορεύσιμων” αγαθών και υπηρεσιών». Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ανάλυσης, ο ΣΕΒ εκτιμά πως «μια προσπάθεια να νομοθετήσουμε μια επιστροφή στο παρελθόν, διατηρώντας μάλιστα τις δομικές του αδυναμίες, θα καταστρέψει ό,τι έχει απομείνει όρθιο στη χώρα. Αντίθετα, μια προσπάθεια να διορθώσουμε τις αδυναμίες του παρελθόντος, τελικά θα οδηγήσει σε μόνιμη και βιώσιμη ενίσχυση της απασχόλησης καθώς και των αποδοχών». [SID:11760828]