Grand tour στον poor
να από τα πρώτα ταξίδια στα οποία «όλα ήταν εξ αρχής πληρωμένα» οργανώθηκαν από τον Βρετανό Τόμας Κουκ. Το 1841 περίπου 500 οπαδοί των λεγόμενων συλλόγων «εγκράτειας» μεταφέρθηκαν με το τρένο από το Λέστερ στο Λαφμπόροου. Το πακέτο περιλάμβανε μουσική από μπάντα πνευστών, σάντουιτς, τσάι και διαλέξεις για τους κινδύνους της κατανάλωσης αλκοόλ. Έκτοτε, σχεδόν όλοι ταξιδεύουν, διακοπές γυρεύουν.
Πλάι στον συνεδριακό, το θρησκευτικό, τον ιαματικό, τον καταδυτικό, το θαλάσσιο, τον πολιτιστικό, τον περιηγητικό, τον τουρισμό του Τσέρνομπιλ ή της καταστροφής, και τον τουρισμό της διαφθοράς στην Τσεχία με ξεναγήσεις σε έργα, η κατασκευή των οποίων κόστισε το βάρος τους σε χρυσάφι, προωθείται και ένα grand tour στον poor. Από τον βρετανικό «Guardian».
Tι δουλειά έχει μια εφημερίδα με ταξίδια σε «αποκαΐδια»; Τι δουλειά έχει μια σοβαρή και έγκυρη εφημερίδα να στέλνει, έναντι διόλου ευκαταφρόνητου τιμήματος, παρατηρητές σ’ ένα άθλιο σαφάρι στην «Ελλάδα της οικονομικής και προσφυγικής κρίσης»; Λυτρωτική υπόμνηση της δικής τους καλοτυχιάς, για να αντλήσουν παρηγοριά ή αλλού είναι η δουλειά;
Όλα είναι αριθμοί, εκφράζονται διά των αριθμών και αποφέρουν κέρδος; Μόνο στο τελευταίο διαφέρει από τους Πυθαγόρειους, αλλά αυτή είναι και η καινοτομία της. Μην αδικούμε την καλή εφημερίδα, πολλοί πέφτουν στην ίδια παγίδα. Βλέπουν τα πάντα ως ευκαιρία για εμπορία. Η ιδέα απλή: η αντιστροφή της κατάστασης και η δημιουργία μιας επιχειρηματικής δραστηριότητας, που να τροφοδοτείται από την καταστροφή, τη διαφθορά ή την κρίση.
Όπως ήταν φυσικό, το κακόγουστο διαφημιστικό προξένησε πολυάριθμες αντιδράσεις για τον κυνισμό και τη διεστραμμένη φαντασία και καταχωνιάστηκε στη γωνία. «Κατόπιν σκέψης, διακόπτουμε αυτό το πρόγραμμα ώστε να επανεξετάσουμε την προσέγγισή μας», παρότι «το ταξίδι αυτό απευθυνόταν σε ανθρώπους που επιθυμούν να αναπτύξουν κατανόηση του πολιτικού και κοινωνικού τοπίου στην Ελλάδα και σε άλλα μέρη».
Οι άνθρωποι δεν είναι εκθέματα, για να τραβούν τα βλέμματα. Ρωτήστε και τον Καρεμπέ, που δύο συγγενείς του είχαν εκτεθεί το 1931 στον ζωολογικό κήπο στο πλαίσιο μίας έκθεσης στο Παρίσι για την αποικιακή ιστορία.