> Χρειάζεται... φαντασία

πλευρά εξακολουθεί να αισιοδοξεί ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα πειστεί για τη δυνατότητα να παραχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ χωρίς τη μείωση του αφορολογήτου από το 2019. Στέλεχος του οικονομικού επιτελείου έλεγε άλλωστε μετά το τέλος των επαφών στην Ουάσιγκτον ότι χρειάζεται πολύ μεγάλη… φαντασία για να προβλέψεις ότι με πλεόνασμα 3,5%-3,7% για το 2017 (ή στην πραγματικότητα 4,5-4,7% αν ληφθεί υπόψη και το γεγονός ότι μέσα στο 2017 μοιράστηκαν και χρήματα που αντιστοιχούν σε περίπου 1% του ΑΕΠ) θα πέσεις στο 1,5% το 2019, τη στιγμή που ο ίδιος προβλέπει ότι το 2019 η ανάπτυξη θα είναι μεγαλύτερη συγκριτικά με το 2017 (σ.σ.: το 1,5% είναι η βασική πρόβλεψη του ΔΝΤ για το 2019 χωρίς την επίδραση της μείωσης των συντάξεων και της μείωσης του αφορολογήτου). Όπως διαφάνηκε και από τις συζητήσεις στην Ουάσιγκτον, η ελληνική πλευρά έχει να δώσει διπλή μάχη. Η πρώτη έχει να κάνει με το ύψος στο οποίο μπορεί να αναρριχηθεί το πρωτογενές πλεόνασμα (σ.σ.: όπως προαναφέρθηκε πρέπει να πείσει το ΔΝΤ ότι μπορεί να ξεπεράσει το 4% ώστε να υπάρχει δημοσιονομικός χώρος και για τα «καλά μέτρα». Η δεύτερη έχει να κάνει με το να πειστούν οι δανειστές για το κατά πόσο μπορεί να διατηρηθεί το πλεόνασμα στο επίπεδο του 3,5% επί σειρά ετών.

Ένα από τα κύρια θέματα που θα τεθούν το επόμενο διάστημα είναι το να «απομονωθεί» το τμήμα του πρωτογενούς πλεονάσματος που θα εκτιμηθεί ότι δεν μπορεί να διατηρηθεί και στο άμεσο μέλλον. Εδώ εντάσσονται κέρδη όπως το μέρισμα της Τράπεζας της Ελλάδας, που παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα τα τελευταία χρόνια, η απόδοση των ρυθμίσεων ληξιπρόθεσμων οφειλών και τα χρήματα από τις κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών ή τη λήψη άλλων αναγκαστικών μέτρων.