Ακιντζί: Λύση στο πλαίσιο του ΟΗΕ για το Κυπριακό
Σε ορμητήριο του τουρκικού στόλου έχει μετατραπεί από τις δυνάμεις κατοχής
Έτοιμος να διαπραγματευθεί, στο «πλαίσιο Γκουτέρες» -γ.γ. του ΟΗΕμια λύση του Κυπριακού, εμφανίσθηκε χθες ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων Μουσταφά Ακιντζί, απορρίπτοντας την ιδέα μιας «λύσης» συνομοσπονδίας ή δύο κρατών, όπως επιθυμεί η Άγκυρα.
Την ίδια ώρα, η κυπριακή εφημερίδα «Σημερινή» αποκαλύπτει ότι οι κατοχικές δυνάμεις έχουν μετατρέψει την Αμμόχωστο σε ορμητήριο του τουρκικού στόλου.
Στα Κατεχόμενα, ο Μ. Ακιντζί, σε διάγγελμά του για την 3η επέτειο από την εκλογή του, δήλωσε πως εφόσον το «πλαίσιο Γκουτέρες» γίνει αποδεκτό ως μια στρατηγική συμφωνία - πακέτο, «τότε θα έχουν νόημα και οι διαπραγματεύσεις για τη συμπλήρωση των κενών».
Κάλεσε, δε, την ελληνοκυπριακή πλευρά να αποδεχθεί το πλαίσιο του γ.γ. του ΟΗΕ, χωρίς αλλοιώσεις, όπως έχει υποβληθεί, τονίζοντας πως οι διεθνείς συγκυρίες δεν είναι κατάλληλες για λύση συνομοσπονδίας ή δύο κρατών.
Στην Λευκωσία, η εφημερίδα «Σημερινή», σε αποκλειστικό ρεπορτάζ, το οποίο τεκμηριώνεται από εκθέσεις και στοιχεία μυστικών υπηρεσιών χωρών της Ν.Α. Μεσογείου, αποκαλύπτει ότι η Αμμόχωστος χρησιμοποιείται από την Τουρκία ως σταθμός εξόρμησης των πολεμικών της πλοίων, που έχουν ως έδρα τη βάση της Μερσίνας.
Τα πλοία αυτά είναι φρεγάτες, τορπιλάκατοι, κορβέτες, καθώς και ένα υποβρύχιο, το οποίο μάλιστα την προπερασμένη Παρασκευή, μετά την περιπολία του, μετακινήθηκε από την κατεχόμενη Αμμόχωστο προς την κατεχόμενη Κερύνεια.
Σε αυτά τα πλοία, σύμφωνα με το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ, προστίθεται και ένα πετρελαιοφόρο, το οποίο ανεφοδιάζει τα τουρκικά πλοία επί τόπου, γεγονός που συνέβη στην περίπτωση του αποκλεισμού γεωτρύπανου της ιταλικής εταιρείας ΕΝΙ από το οικόπεδο 3 εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Συνεπώς, δεν χρειάζεται να επιστρέφουν στη Μερσίνα για ανεφοδιασμό.
Η επιλογή της Αμμοχώστου ως ορμητηρίου του τουρκικού στόλου σχετίζεται:
Με τα κοιτάσματα φυσικού αερίου εντός της κυπριακής ΑΟΖ και με εκείνα της Συρίας και του Λιβάνου, καθώς και με τον αποτρεπτικό ρόλο που η Τουρκία θέλει να έχει έναντι του Ισραήλ, αφού η πολιτική της έχει ως στόχο την ανάδειξή της ως περιφερειακής δύναμης, αντικαθιστώντας, έστω και μερικώς, τον ρόλο του Ισραήλ. Να σημειωθεί ότι ο πόλεμος στη Συρία ξέσπασε όταν ο πρόεδρος Άσαντ απέρριψε την επιλογή του αγωγού Κατάρ - Τουρκίας και υπέγραψε το 2011 memorandum of understanding για τον αγωγό από το Ιράν, μέσω Ιράκ, προς Συρία.
Αμέσως μετά, ήρθε η προκήρυξη αδειοδότησης οικοπέδων εντός της συριακής ΑΟΖ που κερδήθηκαν από τη Ρωσία. Οι Αμερικανοί εκτιμούν ότι τα κοιτάσματα αυτά είναι μεγάλα, αν όχι τεράστια. Καθόλου δεν είναι παράξενο ότι η Τουρκία θέλει να έχει λόγο στο νέο καθεστώς της Συρίας, στη μετά Άσαντ εποχή, καθόλου τυχαία δεν είναι η εμπλοκή των ΗΠΑ, αλλά και της Ρωσίας, η οποία, εκτός των συριακών ενεργειακών οικοπέδων, έχει τις μοναδικές Βάσεις στην περιοχή, αυτές της Ταρτούς πάνω από το Σουέζ, το οποίο συνιστά ένα από τα κεντρικά σημεία ελέγχου των οδών του πετρελαίου και της ενέργειας.
Η Τουρκία διαβάζει καλά το ενεργειακό και γεωπολιτικό παιχνίδι και ο συνδυασμός ελέγχου του λιμανιού της Αμμοχώστου και της Χερσονήσου της Καρπασίας τής προσφέρει: α) Παροχή ασφάλειας στην απόληξη αγωγών στο Τσεϊχάν και στη βάση της Μερσίνας και γενικότερα. β) Προβολή ισχύος και περιπολίες από την Κύπρο, χωρίς να χρειάζεται η μετακίνηση νέων δυνάμεων από τη Μερσίνα. Ή και όταν θα μετακινούνται έχουν μια δεύτερη βάση στήριξης.