Με «αγκάθια» η κωδικοποίηση του πλαισίου για τις κλινικές

Ποιες είναι οι επιφυλάξεις του κλάδου για το νομοσχέδιο

Μετά από ένα πολύμηνο «γράψε σβήσε» κατατέθηκε τελικά το νομοσχέδιο «Εκσυγχρονισμός και Αναμόρφωση Θεσμικού Πλαισίου Ιδιωτικών Κλινικών», το οποίο -σύμφωνα και με το εισαγωγικό σημείωμα του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη- αποτελεί μια προσπάθεια ενοποίησης σε ένα νόμο όλων των παραμέτρων λειτουργίας των ιδιωτικών κλινικών. Αν και σε γενικές γραμμές δεν υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις απ’ όσα φέρεται να συζήτησε το υπουργείο με τους εκπροσώπους των κλάδων, δεν λείπουν και κάποια σημεία τα οποία μάλλον δεν ικανοποιούν τους εκπροσώπους των κλινικών.

Γενικά η «φιλοσοφία» του νομοσχεδίου είναι να ενοποιήσει όλες τις διάσπαρτες διατάξεις σε «μία προσπάθεια νομοθετικού εξορθολογισμού, κωδικοποιώντας σε ένα ενιαίο κείμενο όλες τις επιμέρους ειδικές ή γενικές ρυθμίσεις». Παράλληλα, σύμφωνα με τον κ. Πολάκη, επιτυγχάνει και τον εκσυγχρονισμό του πλαισίου λειτουργίας των κλινικών, «που συνίσταται στην αναθεώρηση των παλαιών και ήδη παρωχημένων ρυθμίσεων που αφορούν τόσο τους γενικούς όρους και προϋποθέσεις όσο και τις τεχνικές προδιαγραφές (προσωπικό, μετρικά στοιχεία, ιατρικός εξοπλισμός, νοσηλευτικές μονάδες και τμήματα κ.ά.)». Το σχέδιο νόμου επιδιώκει να απλοποιήσει τις διοικητικές διαδικασίες και την αναθεώρηση των τεχνικών προδιαγραφών. Σε αυτή την κατεύθυνση, «ελήφθη συγκεκριμένη μέριμνα ως προς την ποινική κατάσταση των ιδιοκτητών και των υπευθύνων λειτουργίας των κλινικών». Ακόμη, όλες οι κλινικές θα υπάγονται σε κοινούς κανόνες, όπου κρίνεται απαραίτητο, χωρίς να τίθεται θέμα για όσες μονάδες έχουν λάβει νομίμως άδεια βάσει του προηγούμενου θεσμικού πλαισίου. Αν και δίνεται η δυνατότητα να υπαχθούν στις διατάξεις του παρόντος όσες κλινικές το επιθυμούν.

Τα «μέτωπα»

Σε πρώτη ανάγνωση, το σχέδιο νόμου που αναρτήθηκε στο Opengov φέρεται να κινείται περίπου στο πλαίσιο που είχαν συμφωνήσει κλινικές και υπουργείο. Όμως διαπιστώνονται και κάποια αγκάθια. Ένα εξ αυτών αφορά τη διάταξη που ρυθμίζει τις εργασιακές σχέσεις κλινικών και ιατρικού προσωπικού, με την οποία φαίνεται ότι επιδιώκεται να περιοριστεί η ευελιξία που παρέχει ο ιδιωτικός τομέας στους ιδιώτες γιατρούς. Συγκεκριμένα, γιατροί και επιστημονικοί υπεύθυνοι της κλινικής και των τμημάτων θα πρέπει να «παρέχουν τις υπηρεσίες τους προς την κλινική στο πλαίσιο σύμβασης εξαρτημένης εργασίας».

Ακόμη, «εξαφανίστηκε» από τη διατύπωση του άρθρου 23 η ειδικότητα κλινικής, λόγω τελεσίδικης καταδίκης για οποιοδήποτε πλημμέλημα και κακούργημα κ.ο.κ. Η διάταξη βάζει αντίστοιχο περιορισμό και για όσους κατέχουν συνολικό ποσοστό συμμετοχής μεγαλύτερο από το 51% στη μετοχική ή εταιρική σύνθεση του κεφαλαίου είτε οι ίδιοι είτε μέσω άλλων εταιρειών. Όπως εξηγούν παράγοντες του κλάδου, αυτή η διάταξη πολύ πιθανόν να εκπέσει στο ευρωπαϊκό δικαστήριο, αφού θα αναγκάζονται παρατύπως μέτοχοι, που ενδεχομένως να έχουν τέτοιου είδους καταδίκες, να πουλήσουν το μετοχικό τους κεφάλαιο. Ακόμη ένα «αγκάθι» εντοπίζεται στο άρθρο 25 και την παράγραφο 6, το οποίο αναγκάζει τις ιδιωτικές κλινικές «να δημοσιοποιούν στην ιστοσελίδα τους και σε εμφανές σημείο στην υποδοχή και στο λογιστήριο τιμοκατάλογο των παρεχόμενων από αυτές υπηρεσιών και προϊόντων». Αξίζει δε να αναφέρουμε πως το σχέδιο νόμου απαγορεύει στις ιδιωτικές κλινικές να χρησιμοποιούν στην επωνυμία τους τον όρο «νοσοκομείο» σε οποιαδήποτε γλώσσα. Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες, η Πανελλήνια Ένωση Ιδιωτικών Κλινικών σε Διοικητικό Συμβούλιο που θα διεξαχθεί την Τετάρτη θα δει αναλυτικά τα όσα προβλέπει το νομοσχέδιο, ζητώντας τη διόρθωσή τους αν όχι πριν την κατάθεσή του στη Βουλή, τουλάχιστον σε επίπεδο αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής.