Το φαινόμενο της «ατολμίας»
III Πάμε όπως και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά ήταν η απόφαση της αγοραίας συναίνεσης και για να σιγουρευτούν, κοίταξαν τη δυναμική των τραπεζικών blue chip. Αφού είχαν αντιληφθεί ότι στις τιμές τους υπήρχε σοβαρός έλεγχος από ισχυρούς θεσμικούς. Αυτοί καθόρισαν μια δημιουργική νευρικότητα, για εκείνους που ήξεραν πού θα καταλήξουν οι τιμές, μετά την περιορισμένη και όχι ευρεία -όπως αρκετοί ανέμεναν- εισροή κεφαλαίων από παθητικά αμοιβαία κεφάλαια. Με τον τραπεζικό δείκτη λοιπόν στο +3% ήταν «λογική» η άνοδος του Γ.Δ. κατά +1% περίπου. Αυτό που δεν χρειάζεται λογική εξήγηση είναι το φαινόμενο της «ατολμίας» των αγοραίων να οδηγήσουν τον μέσο όρο πάνω από τις 700 μονάδες. Το μέγιστο μέρας είχε σημειωθεί πριν από τη συμπλήρωση δύο ωρών διαπραγμάτευσης και ήταν οι 699,72 και αμέσως μετά οι πωλητές επιμελήθηκαν την πτώση του.
Να γιατί
III χρειάστηκε να φθάσουμε στις 15:18 για να δούμε τον τζίρο να περνάει τα 20 εκατ. ευρώ και πακέτα με τζίρο 575.000 ευρώ. Αλλά με τόσο χαμηλούς ρυθμούς συναλλαγών, πώς να απογοητευτούν οι traders που παίζουν το κάτω σε αγορά του ευρώ και κερδίζουν σταθερά, από το τέλος Απριλίου και μετά. Ο αφρός της «εργαλειοποιημένης» ενημέρωσης ξεδιπλώνει υποκριτικά προπαγάνδα… κατά της βίας. Λόγω πληθώρας εκφράσεων βίας στις ειδήσεις, με πρωταγωνιστές, που αναλόγως των ιδεολογικών στερεότυπων, εντάσσονται στους «καθωσπρέπει» κάθε πλευράς. Οι μεν υπέρ… των «καταστηματαρχών», οι δε υπέρ… του «ακτιβιστή». Στα άλλα «θέματα» φροντίζουν στην αναζωπύρωση της ακραίας πολιτικής πόλωσης. Προσεγγίζοντας όμως την προσωπικότητα των «πρωταγωνιστών» των πρόσφατων γεγονότων βίας, δεν αποκαλύπτονται μόνο εγκληματικές προσωπικότητες, αλλά κύρια φοβισμένες ψυχές. Ο φόβος μεγαλώνει μέρα τη μέρα. Η «βία» εις βάρος του αδυνάμου σχετίζεται με το επίπεδο του πολιτισμού εκείνου που βρίσκεται απέναντί του. Θυμίζουμε τα σκηνοθετημένα τηλεφωνήματα των «εισπρακτικών» ή τις μειώσεις στις συντάξεις ανθρώπων που έχουν αποσυρθεί από την παραγωγή και δεν μπορούν να αντιδράσουν. Δεν επιθυμούμε να αθωώσουμε κανέναν. Αλλά να τονίσουμε ξανά, ότι ο φόβος συνήθως μετατρέπεται σε εκρηκτικό θυμό και τυφλή βία, που εξαπλώνεται με την αναπαραγωγή στα social media. Δημιουργείται παγκοσμίως και καλλιεργείται συστηματικά από συντηρητικές, κρατικοδίαιτες, νωχελικές εθνικές οικονομίες.
I