Γερνάει ο πλανήτης
Σε τέτοιες περιόδους με ροή καυτών για τις αγορές ειδήσεων, η θεώρηση της κατάστασης από απόσταση βοηθά εκτός του ορθολογισμού στη διαχείριση των χαρτοφυλακίων και στην κατανόηση «ανεξήγητων», με βάση την εμπειρία του παρελθόντος, φαινόμενων. Για παράδειγμα η πεισματική άρνηση να δυναμώσουν οι πληθωριστικές πιέσεις, παρά την επίμονη χαλαρότητα των πλαισίων της νομισματικής πολιτικής. Αποδίδεται στο δυσλειτουργικό δημογραφικό πεπρωμένο.
Ο dr Ed Yardeni πρόσφατα σημείωσε μεταξύ άλλων χαρακτηριστικά:
Για τους επενδυτές, ο κόσμος είναι αυτό που είναι - και τα όποια επενδυτικά συμπεράσματα πρέπει να εξαχθούν με βάση το πώς είναι, όχι για το πώς πρέπει να είναι. Ο υπόλοιπος κόσμος εξαρτάται περισσότερο από τις εξαγωγές, ιδιαίτερα προς τις ΗΠΑ, από όσο οι ΗΠΑ εξαρτώνται από τις εξαγωγές προς τον υπόλοιπο κόσμο. Με το να διαταράσσει τις εμπορικές σχέσεις των ΗΠΑ με εμπορικούς εταίρους σε όλο τον κόσμο, η διοίκηση Trump κάνει περισσότερες οικονομικές ζημίες στις εκτός ΗΠΑ οικονομίες, από ό,τι στην αμερικανική. Αλλά δεν είναι βέβαιο ότι η επιβράδυνση στην παγκόσμια ανάπτυξη οφείλεται στην πολιτική του προέδρου των ΗΠΑ.
Πολλές υπερπόντιες οικονομίες φαίνεται να έχουν χάσει τη δυναμική τους τα τελευταία χρόνια. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι τα δημογραφικά προφίλ έχουν μετατραπεί. Τα ποσοστά γονιμότητας έχουν πέσει κάτω από τα ποσοστά αντικατάστασης του πληθυσμού ανά τον κόσμο, ιδιαίτερα σε τρεις σημαντικές περιφερειακές και εθνικές οικονομίες, της Ευρώπης, της Ιαπωνίας και της Κίνας. Η κυβέρνηση της Κίνας επιδείνωσε την κατάσταση με την πολιτική για το ένα παιδί από το 1979 έως το 2015. Επιπλέον, σχεδόν παντού, οι άνθρωποι ζουν περισσότερο. Αυτό επίσης καθιστά τα δημογραφικά προφίλ να τείνουν υπέρ αύξησης των υπέργηρων. Γεγονός που πιέζει τις κυβερνήσεις να δανείζονται περισσότερα και να συσσωρεύουν περισσότερα χρέη, για να παρέχουν προγράμματα υποστήριξης συνταξιοδότησης για την ταχέως αυξανόμενη ομάδα ηλικιωμένων πολιτών. Τέτοιας ποιότητας κρατικός δανεισμός με αυξανόμενο το δημόσιο χρέος επιβαρύνουν την οικονομική ανάπτυξη. Στο παρελθόν, το χρέος χρηματοδότησε τις κρατικές δαπάνες και οι φορολογικές περικοπές τόνωσαν την οικονομική ανάπτυξη. Αυτό δεν φαίνεται πλέον να συμβαίνει.
Οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες ισχυρίζονται ότι η εντολή τους είναι να αποτρέψουν τον αποπληθωρισμό και να διατηρήσουν τον πληθωρισμό γύρω στο 2,0%. Επιπλέον, ελπίζουν ότι οι πολιτικές τους θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη. Έχουν αγωνιστεί να το κάνουν, για περισσότερα από 10 χρόνια. Ωστόσο, ο πληθωρισμός παραμένει ως επί το πλείστον χαμηλότερος από τον στόχο του 2,0% και η οικονομική ανάπτυξη στην καλύτερη περίπτωση παραμένει υποτονική. Στην πραγματικότητα, εδώ και ενάμισι έτος περίπου η οικονομική ανάπτυξη έχει επιβραδυνθεί σε ολόκληρο τον κόσμο παρά τα νομισματικά και δημοσιονομικά κίνητρα.
Αυτές οι πολιτικές αντισταθμίζουν τις αποπληθωριστικές συνέπειες της εθελοντικής αυτοκαταστροφής της ανθρώπινης φυλής, η οποία είναι η αναπόφευκτη συνέπεια των ποσοστών γονιμότητας κάτω από την αντικατάσταση.
M