Όταν ο Μωάμεθ δεν πάει στο... επιμελητήριο
Όταν
ο Μωάμεθ δεν πάει στο βουνό... πάει το βουνό στον Μωάμεθ. Με αυτή τη φιλοσοφία τα Επαγγελματικά Επιμελητήρια εμφανίζονται πρόθυμα να «ανοίξουν» τις πόρτες τους για τους επαγγελματίες αγρότες. Το εγχείρημα της δημιουργίας ανεξάρτητου αγροτικού επιμελητηρίου -που αρκετές φορές στο παρελθόν έχει πέσει στο τραπέζι στην πλατεία Βάθης- αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολο, κοστοβόρο και χρονοβόρο.
Στην πράξη, τα υφιστάμενα Επαγγελματικά Επιμελητήρια που έχουν τις υποδομές και την τεχνογνωσία είναι αυτά που μπορούν να αναλάβουν το έργο.
Το θέμα αυτό τέθηκε κατά την πρόσφατη συνάντηση που πραγματοποίησε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκης Βορίδης με τον πρόεδρο του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, με τις δύο πλευρές να εμφανίζονται θετικά προσκείμενες στο να κινηθούν στην κατεύθυνση της σύσφιγξης των σχέσεων μεταξύ αγροτών - επιμελητηρίων. Η πρόκληση σε αυτή την περίπτωση είναι το κατά πόσο οι αγρότες εμφανίζονται πρόθυμοι να «αγκαλιάσουν» τα Επιμελητήρια. Η λέξη κλειδί αφορά την «υπεραξία» που θα αποκτήσουν οι αγρότες άμα τη εγγραφή τους σε ένα Επιμελητήριο. Η υπεραξία ξεκινάει από τη βάση, από τον καταρχήν σκοπό που υπηρετούν τα Επιμελητήρια ο οποίος αφορά «την προστασία και την ανάπτυξη του εμπορίου, της βιομηχανίας, της βιοτεχνίας, των επαγγελμάτων του τομέα παροχής υπηρεσιών και των εξαγωγών, σύμφωνα με τα συμφέροντα και τους στόχους της εθνικής οικονομίας, για την ανάπτυξη και την πρόοδο αυτής». Ο πρωτογενής τομέας είναι μέρος της παραγωγικής αλυσίδας και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Η αγροτική δραστηριότητα είναι επιχειρηματική δραστηριότητα και οι εμπλεκόμενοι σε αυτή πρέπει να υιοθετήσουν ανάλογες πρακτικές και στρατηγικές. Εξάλλου, η ιστορία έχει αποδείξει ότι τα αγροτικά σχήματα που έχουν επιλέξει αυτό τον δρόμο έχουν επιτύχει.