Αναξιοποίητο πολιτιστικό κεφάλαιο

Εκρηκτική αύξηση παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια η επισκεψιμότητα στον Λευκό Πύργο, το μνημείο-σύμβολο της Θεσσαλονίκης, που παλαιότερα είχε και άλλες, πολλές ονομασίες, όπως Πύργος του Λέοντος τον 16ο αιώνα, Πύργος Καλαμαρίας τον 18ο αιώνα και Πύργος των Γενιτσάρων ή Πύργος του Αίματος τον 19ο αιώνα διότι ήταν τόπος φυλάκισης και εκτέλεσης. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε σε τηλεοπτικό ρεπορτάζ του ΑΠΕ-ΜΠΕ η διευθύντρια του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού, Αγαθονίκη Τσιλιπάκου, πλέον ο Λευκός Πύργος δέχεται 250.000 επι

σκέπτες ετησίως, όταν το 2011 δεχόταν περί τις 93.000. Ο ένας παράγοντας που συνετέλεσε στην αύξηση είναι σίγουρα οι αυξημένες τουριστικές ροές στη Θεσσαλονίκη μετά το 2011, αλλά, όπως λέει η κ. Τσιλιπάκου, καθοριστικό ρόλο έπαιξε και το γεγονός ότι από το 2013 εφαρμόστηκε το διευρυμένο ωράριο και το μνημείο είναι ανοιχτό για τους επισκέπτες και τις απογευματινές ώρες. Έπρεπε δηλαδή να φθάσουμε το 2013 (!) για να εφαρμοστεί το αυτονόητο - το ίδιο έτος, εν μέσω θέρους, στην κορύφωση της τουριστικής σεζόν, ο υπογράφων είχε επιχειρήσει να επισκεφθεί το απόγευμα τον αρ

χαιολογικό χώρο των Μυκηνών, αλλά δεν τα κατάφερε διότι ήταν κλειστός μετά τις τρεις το μεσημέρι! Προφανώς δεν πρόκειται για τις μοναδικές περιπτώσεις, αλλά για χαρακτηριστικά παραδείγματα του πόσο πίσω έχει μείνει η χώρα μας στην αξιοποίηση του τεράστιου πολιτιστικού της αποθέματος. Τα τελευταία χρόνια, βέβαια, αρκετές από αυτές τις αδιανόητες αβελτηρίες έχουν διορθωθεί, ωστόσο, πολλά ακόμα έχουν να γίνουν για να καρπωθεί η χώρα μας αυτά που πραγματικά της αντιστοιχούν από τον μοναδικό πολιτιστικό της πλούτο.

[ SID: 13169701]