Αν είχαν φωνή οι αρχαιότητες...

Ποιος

αλήθεια από τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους ή τους δημοσιολογούντες μπορεί να έχει τεκμηριωμένη άποψη για το αν η βέλτιστη λύση είναι η κατασκευή ενός σταθμού μετρό με τη διατήρηση των αρχαίων in situ ή την απόσπαση και επανατοποθέτησή τους; Για να μην πούμε κανείς, θα πούμε ελάχιστοι, καθώς ακόμα και εάν έχει σπουδάσει ή επαγγέλλεται μηχανικός ή αρχαιολόγος, η διαμόρφωση άποψης για ένα τόσο ειδικό ζήτημα απαιτεί και ειδική γνώση. Η είδηση, λοιπόν, είναι ότι το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο της χώρας αποφάσισε, χθες, μετά από μια μαραθώνια συνεδρίαση 14 ωρών (!), με ψήφους 13 υπέρ, 2 κατά και 2 λευκά, την απόσπαση και επανατοποθέτηση των σημαντικών βυζαντινών αρχαιοτήτων που βρέθηκαν στον σταθμό Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης. Εάν κανείς προσγειωνόταν σήμερα στην Ελλάδα, θα απορούσε με το κλίμα διχασμού που χτύπησε χθες κόκκινο στην πόλη. Αφού τα περισσότερα μέλη του αρμόδιου οργάνου, διακεκριμένοι αρχαιολόγοι όλοι τους, συμφωνούν με την απόσπαση, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός; Διότι το ΚΑΣ το 2017, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και βέβαια με άλλη σύνθεση, είχε αποφασίσει με 17-0 την κατασκευή του σταθμού με τα αρχαία κατά χώρα, όταν το 2013, επί κυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, είχε αποφασίσει, με 17-0 και τότε φυσικά με άλλη σύνθεση, την απόσπαση. Όσο, λοιπόν, τα μέλη θεσμικών και υποτίθεται ανεξάρτητων οργάνων θα αλλάζουν όταν αλλάζει η κάθε κυβέρνηση, τόσο ο σπόρος της αμφισβήτησης και της αναξιοπιστίας θα παραμένει κυρίαρχος, ακόμα κι όταν αυτά παίρνουν τη σωστή απόφαση. Ένας αρχαιολόγος, που έχει συμμετάσχει στις εργασίες του μετρό Θεσσαλονίκης, περιέγραψε ακριβώς το ελληνικό πρόβλημα παίρνοντας απλώς ως αφορμή την τελευταία απόφαση του ΚΑΣ: «Η απόλυτη αναξιοπιστία ενός θεσμικού οργάνου, που γνωμοδοτεί υπέρ της απόσπασης, αναθεωρεί υπέρ της διατήρησης και τελικά αποφασίζει εκ νέου υπέρ της απόσπασης. Χρόνια χαμένα, λεφτά πεταμένα, πολίτες εξαγριωμένοι και χωρισμένοι σε στρατόπεδα. Οι αρχαιότητες πάντως αν είχαν φωνή θα ζητούσαν οι ίδιες να μεταφερθούν κάπου αλλού, μάλλον πιο βαθιά στη γη, για να μη μας βλέπουν...».