Ο Τύπος δεν μπορεί να περιμένει

Κρατικές ενισχύσεις για τον Τύπο έχουν θεσπίσει πολλές χώρες της Ε.Ε., από τη Γαλλία και τη Σουηδία μέχρι τη Δανία και τη Σλοβακία. Το έκαναν επειδή αναγνωρίζουν ότι οι εφημερίδες καλούνται να επιζήσουν σε ένα περιβάλλον ιδιαίτερα δύσκολο με αθέμιτο ανταγωνισμό, καθώς το προϊόν που παράγουν -πληροφορία από επαγγελματίες που είναι, τουλάχιστον, υπόλογοι στον νόμο- διακινείται και εξαργυρώνεται από ψηφιακούς τρίτους. Οι εφημερίδες πεθαίνουν στο περίπτερο, την ώρα που η ύλη τους, υποκλεμμένη, βρίσκεται στο διαδίκτυο.

Η άρον άρον ακύρωση του προγράμματος ενίσχυσης από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Στέλιο Πέτσα είναι σίγουρο ότι επιτείνει την κρίση στον κλάδο. Μετά τον σάλο

που δημιουργήθηκε, η συζήτηση θα αρχίσει, υποτίθεται, τώρα. Θα αρχίσει αφότου εμφανίστηκε η λίστα με κρατικά κονδύλια που επρόκειτο να μοιραστούν αδιακρίτως, σε κανονικές εφημερίδες με δημοσιογράφους και σε κουπόνια στοιχηματισμού χωρίς εργαζομένους, σε φύλλα ιστορικά και σε όργανα κοινωνικού κανιβαλισμού, που διαπρέπουν και ως εργολάβοι εκβιασμών.

Ανεξήγητο στην υπόθεση αυτή είναι και η σπασμωδική απόφαση το ποσό που ήταν δρομολογημένο για τις επιχειρήσεις να χαθεί, αντί σε συνεργασία με τις Ενώσεις -σήμερα πρόκειται να πραγματοποιηθεί συνάντηση για να εκφράσουν τις απόψεις και προτάσεις τους η Ένωση Ιδιοκτητών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΙΗΕΑ) και η Ένωση

Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ)- να προχωρήσει άμεσα σε αυστηρότερα κριτήρια για να μην επιδεινωθεί έτσι η κρίση στον Τύπο και να πολλαπλασιαστούν οι δυσκολίες στις αμιγώς δημοσιογραφικές εταιρείες, προς όφελος προφανώς των επιχειρήσεων που χρησιμοποιούν τον Τύπο ως μέσο πίεσης.

Η συζήτηση, όπως χειρίστηκε ο κ. Πέτσας το θέμα, μάλλον είναι ήδη ναρκοθετημένη από την ελληνική δυσπιστία για το πώς το εκάστοτε πολιτικό σύστημα μοιράζει τις επιδοτήσεις - όλες τις επιδοτήσεις. Σε κάθε περίπτωση η ενίσχυση του Τύπου πάει για το 2020 με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό, με πρώτο και καλύτερο ότι το κονδύλι του 2019 φαίνεται τελικά να χάνεται!