Το δηλητήριο της ματαιοδοξίας
Οι ValSia μιλούν για το «The Proof Show»
Ημουσικοθεατρική ομάδα ValSia, που αποτελούν η Βαλέρια Δημητριάδου και η Αθανασία Κουρκάκη, παρουσιάζει τη νέα της δουλειά «The Proof Show» στο Red Jasper Theatre (Κεφαλληνίας 18, Κυψέλη).
Η Sole και η Luna παίρνουν μέρος σ’ έναν διαγωνισμό, όπου πρέπει να αποδείξουν την αξία τους και να κερδίσει η καλύτερη. Μίλησαν μαζί μας.
Μιλήστε μας για το έργο. Αθανασία Κουρκάκη: «Το “The Proof Show” είναι ένας μουσικός διαγωνισμός. Ο Maestro, ο διοργανωτής του διαγωνισμού-πειράματος, από τις χιλιάδες αιτήσεις, επιλέγει μόνο δύο κορίτσια, τη Sole και τη Luna - για δικούς του συγκεκριμένους λόγους, που αποκαλύπτονται στη μέση της παράστασης. Τους ανακοινώνει τις δοκιμασίες κι αφού τραγουδήσουν, τις κρίνει. Αυτές, από την άλλη, οφείλουν να δείχνουν πάντα τον καλύτερό τους εαυτό, να είναι ενωμένες και να μην έχουν κανέναν ανταγωνισμό. Το έπαθλο του διαγωνισμού είναι μοναδικό. Όποια κερδίσει, θα γίνει το πιο λαμπρό αστέρι της Κυψέλης! Ή τουλάχιστον αυτό νομίζουν τα κορίτσια».
Ποια μεγάλα, κεντρικά θέματα προσεγγίζει στον πυρήνα του;
Βαλέρια Δημητριάδου: «Το βασικό θέμα της παράστασης είναι η έννοια της ματαιοδοξίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τον ανταγωνισμό, την υπερπροβολή του Εγώ, την έννοια της κριτικής... Δεν ξέρω αν είναι ένα θέμα που μας αφορά τόσο επειδή είμαστε ηθοποιοί, πάντως σίγουρα είναι κάτι που υπάρχει πολύ γύρω μας και μας απωθεί. Νιώθω συχνά σαν να έχει χαθεί το νόημα των πραγμάτων. Λες και όλα γύρω μας τρέχουν προς ένα τελικό αποτέλεσμα, με αποτέλεσμα η διαρκής ανάγκη επίτευξης στόχων να εξουδετερώνει όλα τα υπόλοιπα. Έλα, όμως, που τα υπόλοιπα είναι πολύ πιο σημαντικά. “Στην απλότητα βρίσκεται η ευτυχία” λέει ο Ελύτης». Η παράσταση είναι εμπνευσμένη από το έργο «Sole, Luna e Talia» του Τζιαμπατίστα Μπαζίλε - που είναι η πρώτη εκδοχή της «Ωραίας Κοιμωμένης». Δυο λόγια σας για αυτή τη σύνδεση;
Α.Κ.: «Αγαπάμε πολύ τα κλασικά παραμύθια και μας αρέσει να ψάχνουμε τις αρχικές εκδοχές τους, που στην πραγματικότητα είναι πολύ σκοτεινές και δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που διαβάζαμε όταν ήμασταν παιδιά. Μας κέντρισε πολύ το ενδιαφέρον αυτή η πρώτη εκδοχή της “Ωραίας Κοιμωμένης”, καθώς σ’ αυτήν ο Πρίγκιπας δεν την ξυπνάει μαγικά με το φιλί του όσο κοιμάται, αλλά τη βιάζει. Εκείνη μένει έγκυος και ξυπνάει με το που γεννήσει τα δυo της παιδιά - τον Ήλιο και το Φεγγάρι. Δεν μπορώ να σας πω πώς συνδέεται η συγκεκριμένη ιστορία με την παράστασή μας, μπορώ όμως να πω πως η Sole και η Luna είναι οι Ωραίες Κοιμωμένες του σήμερα. Που έχουν τσιμπηθεί από το δηλητήριο της ματαιοδοξίας και έχουν ως στόχο να φτάσουν όσο πιο ψηλά μπορούν για να ευτυχήσουν».
Μια περιγραφή σας για τη Sole;
Β.Δ.: «Είμαι η Sole και είμαι 19 χρονών. Αγαπώ τη μουσική από μικρή. […] Πιο πολύ απ’ όλα, όμως, μ’ αρέσει να βοηθάω τον πατέρα μου στη δουλειά, γιατί μεγαλώσαμε σε πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες και τον ευχαριστώ πάρα πολύ που, παρά τις δυσκολίες, έκανε τα κουμάντα του και πλήρωνε τα ωδεία και όλες μου τις ανάγκες, γι’ αυτό κι εγώ δεν πήγα να σπουδάσω στη
Νέα Υόρκη, όπως ήθελα, κι έμεινα εδώ να τον βοηθάω στο πάρκινγκ. Ήρθα εδώ για να κερδίσω. Τίποτα δεν με σταματά. Πάμε για τη νίκη».
Και μία για τη Luna;
Α.Κ.: «Eίμαι η Luna, είμαι 19 χρονών και τραγουδάω από μικρή. Μ’ αρέσει να τραγουδάω στο μπάνιο, μ’ αρέσει να περπατάω και να τραγουδάω και να παίζω μουσική στον δρόμο και τον τελευταίο χρόνο ερμηνεύω σε μεγάλες μουσικές σκηνές. Αγαπώ πολύ τη ροκ, τη μέταλ, τη χιπ χοπ, την τζαζ, αλλά η μεγάλη μου αγάπη είναι το ρεμπέτικο […] Αγαπώ πολύ τη μαμά μου και τη βοηθάω στο μαγαζί της. Μ’ έχει στηρίξει πολύ στον αγώνα κι όποτε δεν είναι καλά, της απαγγέλω ποίηση. Ήρθα εδώ για να κερδίσω. Τίποτα δεν με σταματά. Πάμε για τη νίκη».
Κάποιο σχόλιο για τη σκηνοθετική προσέγγιση του Κωνσταντίνου Ασπιώτη;
Β.Δ.: «Ο Κωνσταντίνος είναι αξιοθαύμαστος. Είχε από την πρώτη στιγμή ψυχραιμία και άπειρο επαγγελματισμό σ’ όποιο πρόβλημα κι αν αντιμετωπίσαμε, χωρίς να μας μεταδίδει καμία αγωνία του. Ήταν ανοιχτός σε ό,τι κι αν του προτείναμε και μας ενθάρρυνε, χωρίς να μας μπλοκάρει ούτε στιγμή. Όσον αφορά τη σκηνοθεσία του εγχειρήματος, έκανε πραγματικά τα πάντα ώστε να περάσει αυτό που είχαμε κατά νου. Να υπάρχει δηλαδή σκηνικά αυτός ο διττός κόσμος του σκοτεινού παραμυθιού-πειράματος και της πραγματικότητας ενός σόου. Τον θαυμάζω και μακάρι να τύχει να συνεργαστούμε ξανά».