Η ανοσία... της Πράσινης Συμφωνίας

Του Νίκου Μπέλλου

Ηπανδημία δεν ανακόπτει την υλοποίηση της « πράσινης πολιτικής» της Ε.Ε., ένας τομέας στον οποίο οι Βρυξέλλες είχαν ρίξει ιδιαίτερο βάρος προ κορονοϊού.

Παρατηρείται, όμως, ότι και παρά το γεγονός ότι όλα τα φώτα είναι στραμμένα στην αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας, η υλοποίηση της Πράσινης Συμφωνίας δεν έφυγε από τις προτεραιότητες.

Χθες, η Κομισιόν ενέκρινε στο σύνολό τους τα αιτήματα για τεχνική υποστήριξη που υπέβαλαν 18 κράτη-μέλη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, προκειμέ

νου να προετοιμάσουν τα σχέδια για τη χρηματοδοτική στήριξη περιοχών που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τον άνθρακα.

Ο Μηχανισμός Δίκαιης Μετάβασης αποτελεί μέρος του επενδυτικού σχεδίου της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας για μηδενικές εκπομπές άνθρακα μέχρι το 2050, το οποίο θα κινητοποιήσει 100 δισ. σε επενδύσεις για την παροχή πρόσθετης, στοχευμένης στήριξης στις περιφέρειες που πλήττονται περισσότερο. Η χθεσινή έγκριση έρχεται σε συνέχεια ειδικής πρόσκλησης της Επιτροπής στα τέλη Φεβρουαρίου 2020 στο πλαίσιο του Προγράμματος Στήριξης Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων.

Τα κράτη-μέλη που ζήτησαν και θα λάβουν τη στήριξη είναι τα εξής: Ελλάδα,

Βέλγιο, Βουλγαρία, Κύπρος, Τσεχία, Ισπανία, Φινλανδία, Ουγγαρία, Κροατία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λιθουανία, Λετονία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σουηδία και Σλοβακία.

Η Ελλάδα αναμένεται να λάβει από τον Μηχανισμό 1,2 δισ. μέχρι το 2027 (294 εκατ. νέα κονδύλια και 900 εκατ. από μεταφορές από διαρθρωτικά ταμεία), ενώ μαζί με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα οι συνολικές επενδύσεις στη χώρα μας για τη μετάβαση θα κυμανθούν μεταξύ 3,7 και 4 δισ. ευρώ. Σημαντική θα είναι η στήριξη δύο ελληνικών περιοχών, της Δυτικής Μακεδονίας και της Μεγαλόπολης, οι οποίες λόγω της απολιγνιτοποίησης θα πρέπει να αλλάξουν εντελώς το οικονομικό τους μοντέλο.