Δύσκολο δημοσιονομικό-αναπτυξιακό πεδίο «βλέπει» ο ΣΕΒ
Τον προσωρινό εκτροχιασμό της δημοσιονομικής πορείας της Ελλάδας με τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα θα έχει ως αποτέλεσμα η αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού, σημειώνει στο μηνιαίο δελτίο οικονομικής δραστηριότητας ο ΣΕΒ, επισημαίνοντας την ανάγκη να υπάρξει αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας με στοχευμένες κινήσεις.
Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο, η αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού θα έχει ως αποτέλεσμα τον προσωρινό εκτροχιασμό της δημοσιονομικής
πορείας των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, που έχει συμφωνηθεί με τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω του υψηλού δημοσίου χρέους.
Ο Σύνδεσμος υπενθυμίζει, ότι ο ορισμός της βιωσιμότητας του χρέους επιτάσσει οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες ως ποσοστό του ΑΕΠ να παραμένουν κάτω του 15% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα και κάτω του 20% μακροπρόθεσμα. Σύμφωνα με την 5η Έκθεση Ενισχυμένης Εποπτείας, το κριτήριο της βιωσιμότητας ικανοποιείται. Ο «άγνωστος Χ» πλέ
ον, όμως, είναι η επίδραση του κορονοϊού στην άσκηση βιωσιμότητας του χρέους. Στον βαθμό που τα ελλείμματα χρηματοδοτούνται από κρατικά διαθέσιμα, δεν επηρεάζεται το χρέος. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι τα κρατικά διαθέσιμα είναι απεριόριστα. Έτσι, όταν χρησιμοποιούνται για καλό σκοπό, όπως λόγω του Covid-19, θα πρέπει να αναπληρώνονται μέσω δανεισμού, αν δεν υπάρχει άλλος τρόπος σώρευσης πόρων.
Για το 2020 και 2021, σύμφωνα με τις εαρινές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα
αναμενόμενα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα μετατρέπονται λόγω του κορονοϊού αφενός σε πρωτογενές έλλειμμα -3,4% του ΑΕΠ για το 2020, και αφετέρου σε πρωτογενές πλεόνασμα 0,6% του ΑΕΠ για το 2021, με τη συνολική απόκλιση από τους στόχους σε δημοσιονομικούς όρους να διαμορφώνεται σε 10 π.μ. περίπου (7 π.μ. για το 2020 και 3 π.μ. για το 2021).
Πέραν, όμως, της δημοσιονομικής απόκλισης, είναι δύσκολο πλέον να αξιολογηθεί η πορεία των μακροοικονομικών μεγεθών (επιτόκια, ανάπτυξη, κ.λπ.)
στη μετά τον κορονοϊό εποχή. Ήδη η χώρα μας αναδείχθηκε μέσα στην κρίση του κορονοϊού ως μια από τις πιο ευάλωτες χώρες της Ευρωζώνης, λόγω της χαμηλής παραγωγικότητας της οικονομίας μας (μικρές επιχειρήσεις, υψηλό ποσοστό αυτοαπασχολούμενων, υπερβολική εξάρτηση από τον τουρισμό και το εμπόριο) και των δυσμενών μακροπρόθεσμα δημογραφικών προοπτικών (γήρανση του πληθυσμού, μείωση του εργατικού δυναμικού). Παράλληλα, στη μετά τον κορονοϊό εποχή, δυσχεραίνεται ακόμα περισσότερο η προ
σπάθεια προσέλκυσης διεθνών επενδυτικών κεφαλαίων, λόγω της αβεβαιότητας που προκαλεί η αλλαγή καταναλωτικών προτύπων, εργασιακών συνθηκών, η διάθεση για ανάληψη επενδυτικού κινδύνου, κ.ο.κ.
Και είναι γνωστή η εξάρτηση της χώρας μας από τις αποταμιεύσεις του εξωτερικού, δεδομένης της αρνητικής αποταμίευσης των νοικοκυριών στην Ελλάδα. Συνεπώς, διαμορφώνεται ένα δύσκολο αναπτυξιακό τοπίο, που απαιτεί ισχυρή αναπτυξιακή ώθηση.