Η ένδειξη ελέγχου αποδείχτηκε ψευδής

του ανώτερου ημέρας στο άνοιγμα και του χαμηλού (ως τις 16:41) ύστερα από δύο ώρες και τρία τέταρτα, η αγορά της Αθήνας θα λέγαμε πως εμφάνισε χθες δυναμική ακριβώς ίδια με της προηγούμενης συνεδρίας. Θυμίζουμε πως περίπου τις ίδιες χρονικές στιγμές εμφανίστηκαν και τα σημεία καμπής της ενδοσυνεδριακής τάσης. Ήταν στις 15:18 που εμφανίστηκε το ανώτερο δεύτερου μέρους, έπειτα από μια συνεχή άνοδο από τις 13: 15 που είχαμε την εμφάνιση των 666,41 μονάδων (χαμηλό πρώτου μέρους), ως τις 15:31 που ο Γ.Δ. ανέβηκε πάνω από τις 671 μονάδες. Λίγα λεπτά αργότερα ο τζίρος έπιασε τα 60 εκατ. ευρώ και η μεταβολή του Γ.Δ. (671,58) ήταν τότε της τάξης του -1%, με αξία πακέτων κάτω του 1 εκατ. ευρώ. Μια γρήγορη παρατήρηση των διαγραμμάτων για τους δείκτες των χρηματιστηρίων στην Ευρώπη έδειξε πως ως τις 15:40 είχαν πανομοιότυπη πορεία. Μόνο που οι απώλειες στην Κεντρική Ευρώπη ήταν οριακές.

κι έτσι, το ταμπλό έδειχνε πως οι ισχυροί θεσμικοί που είχαν τον έλεγχο των συναλλαγών έδειχναν σίγουροι για τις επιλογές τους. Οι οποίες είχαν στόχο την παρακολούθηση της πορείας των δεικτών όσων αγορών βρίσκονταν σε παράλληλη λειτουργία με το Χ.Α. Συνεπώς θα είχαμε μείωση των απωλειών, καθώς τα θετικά πρόσημα στα futures της Wall Street ειδοποιούσαν, ψευδώς όπως αποδείχθηκε, πως τη μέρα της Fed τα χρηματιστήρια με άμεση εξάρτηση από τις κινήσεις της ετοιμάζονταν να ανοίξουν με άνοδο. Μπορεί, βέβαια, οι απώλειες να μην ήταν τεράστιες, αλλά η εικόνα των blue chip με μόνο τέσσερα ανοδικά (ΕΕΕ, ΕΥΔΑΠ, ΜΠΕΛΑ, ΟΤΕ) και οκτώ με απώλειες κάτω του 1% δεν προϊδέαζε για κάτι εξαιρετικό στη συνέχεια. Γιατί στον αντίποδα, με απώλειες άνω του 3% έως 4,4% ήταν στις 16: 00 οι ΟΠΑΠ, ΕΤΕ, ΑΡΑΙΓ, ΤΙΤC και ΜΟΗ.

Η πανευρωπαϊκή

δε εικόνα συνολικά έδειχνε πως για άλλη μια μέρα ο «φάρος» των χρηματιστηρίων θα έπαιζε καθοριστικό ρόλο σε αγορές με μεγάλη ρευστότητα, αλλά απωθητικά, από επενδυτική άποψη, μακροοικονομικά δεδομένα για τις οικονομίες τους. Τα χρηματιστήρια της Ευρωζώνης εμφάνιζαν οριακές μεταβολές, άρα εναλλαγές στο πρόσημο μεταβολής, πριν ο κ. Πάουελ λαλήσει. Το θετικότερο δε μήνυμα εδώ από τις πρωταγωνίστριες τράπεζες ήταν πως ο ΔΤΡ σταμάτησε την κάθοδό του στις 370 μονάδες, τέως οροφή του. Αν και μετά τις 15:50 είχε βρεθεί ψηλότερα από τις 384, με απώλειες τελικά 5%, καθόρισε το χαμηλό της αγοράς στις 662 μονάδες. Η ένδειξη του ελέγχου από τα ισχυρά χέρια που

τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια, λίγο πριν από την έναρξη στη Νέα Υόρκη, είχαν περάσει σε θετικό πεδίο για τα καλά, με μεταβολές της τάξης του +0,2%, ενώ στην Αθήνα δυνάμωναν οι πιέσεις. Η πιθανότητα να εμφανιστεί ο πυθμένας στο τέλος μεγάλωσε μόλις ξεπεράστηκαν πτωτικά οι 666 μονάδες. Αρχικά η αγορά φάνηκε πάλι ανεξάρτητη για τα… χειρότερα, αλλά το ξεγέλασμα προέκυψε από… τα futures της Wall Street, καθώς σύντομα επικράτησε ξεπούλημα και εκεί. Τελικά οι χθεσινές ρευστοποιήσεις διεθνώς προεξοφλούν πιθανότατα δυσκολίες στο άμεσο μέλλον από την πλευρά ξένων και εγχώριων θεσμικών, βλέπε μεσαία κεφαλαιοποίηση (-3,04%). Όσο για τη γενική συνέλευση της ΕΤΕ και τους φόβους μήπως ακολουθήσουν κι άλλες, ως τις 30/6 υπάρχει καιρός.

Σοφοκλήςβ’

[ Κατά Κόσμον Κώστας Ιωαννίδης ]

Δεν είναι μόνο η πανδημία που υπογράμμισε πως ο πλανήτης είναι «μεγάλο χωριό», όπου η συμπεριφορά του κάθε κάτοικου μαθαίνεται σχεδόν απ’ όλους και επηρεάζει τις ζωές αρκετών και, σε ορισμένες περιπτώσεις, των πάντων. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ανάλογα πώς θα το αντιμετωπίσει η Ελλάδα, το ίδιο ισχύει και σε ζητήματα γεωπολιτικού ενδιαφέροντος. Φαίνεται ότι για κάθε κάτοικο της Ευρώπης είναι μακριά (τον Νοέμβριο) οι προεδρικές εκλογές στην, ευρισκόμενη στο άλλο άκρο του Ατλαντικού, ισχυρότερη οικονομικά και στρατιωτικά χώρα του πλανήτη. Αλλά οι αλλαγές στις δημοσκοπήσεις εκεί μπορεί να προκαλέσουν ένα ντόμινο εξελίξεων γύρω μας. Ειδικά σε χώρες όπου η νοοτροπία και το πολιτικό επίπεδο θέτουν τα πρόσωπα και τις προσωπικές σχέσεις σε κυρίαρχη θέση, στη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής και των διεθνών σχέσεων. Πρόσφατη δημοσκόπηση του Reuters / Ipsos έδειξε ότι ο Δημοκρατικός Μπάιντεν προηγείται του Ρεπουμπλικάνου Τραμπ. Αν αυτό παγιωθεί, θα επιταχύνει τις κινήσεις ηγετών που η φιλία ενδυναμώνει την επιθετικότητά τους.