Θρύλοι και δεισιδαιμονίες σε ένα λυρικό μυθιστόρημα
«Μια Φορά... κι Ένα Ποτάμι» από τις εκδόσεις Bell
«Μια Φορά… κι Ένα Ποτάμι» είναι ο τίτλος του γοτθικού, τυλιγμένου σε υποβλητική ατμόσφαιρα μυθιστορήματος της Νταϊάν Σέτερφιλντ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell, σε μετάφραση Βεατρίκης Κάντζολα Σαμπατάκου.
Μια σκοτεινή χειμωνιάτικη νύχτα, τέλη του 19ου αιώνα, σ’ ένα πανδοχείο πλάι στον Τάμεση, συμβαίνει κάτι απίστευτο.
«ΟΚύκνοςήτανέναπανάρχαιοπανδοχείο,ίσωςτοπιοπαλιόαπ’όλα.[…]Οιπελάτεςπου ήτανμαζεμένοιστονΚύκνοεκείνοτοβράδυήτανοιτακτικοίθαμώνες.[…]Ήτανόλοιεκείαπό τηνώραπουτοφωςτηςμέρας είχεξεθωριάσειαπότονουρανό,αδειάζονταςκαιξαναγεμίζοντας τα ποτήρια τους, χτυπώντας τις πίπες τους και ξαναγεμίζοντάςτεςμεκαπνόμε έντονημυρωδιάκαιλέγοντας ιστορίες.[…]
Ηπόρταάνοιξε. Σπάνιαέρχονταννέοιπελάτεςτέτοιαώρα.Αυτόςπουτην άνοιξεδεβιάστηκεναμπειμέσα.Φύσηξεέναρεύμακρύου αέραπουέκανετιςφλόγεςτων κεριώννατρεμοπαίξουνκιέφερετηναψιάχειμωνιάτικημυρωδιάτουποταμούμεςστοθολόαπ’τηνκάπναδωμάτιο.Οι θαμώνεςσήκωσανταμάτια.
Όλα τα μάτια είδαν, αλλά για μια ατέλειωτη στιγμή κανένας δεν αντέδρασε. Προσπαθούσαννακαταλάβουντι ήταναυτόπουέβλεπαν».
Ένας σοβαρά πληγωμένος άγνωστος άντρας μπαίνει στο πανδοχείο. Στα χέρια του κρατά το άψυχο σώμα ενός μικρού παιδιού - το βρήκε να επιπλέει στο ποτάμι. Λίγες ώρες αργότερα, ωστόσο, το κοριτσάκι σαλεύει, παίρνει ανάσα και επιστρέφει στη ζωή. Είναι θαύμα; Αποτέλεσμα μαγείας; Ή μήπως υπάρχει επιστημονική εξήγηση; Τα ερωτήματα αυτά έχουν πολλές απαντήσεις - κάποιες απ’ αυτές, πολύ σκοτεινές.
Οι ντόπιοι επιστρατεύουν όλη τους την επινοητικότητα για να λύσουν τον γρίφο του κοριτσιού που πέθανε και ξαναζωντάνεψε, μα όσο περνούν οι μέρες, το μυστήριο αντί να διαλευκανθεί βαθαίνει ακόμα περισσότερο. Το παιδί δεν μιλά και δεν μπορεί ν’ απαντήσει σε καμία ερώτηση. Ποια είναι; Από πού ήρθε; Και σε ποιον ανήκει;
Μια εύπορη νεαρή μητέρα είναι σίγουρη ότι πρόκειται για την κόρη της, που έπεσε θύμα απαγωγής και εξαφανίστηκε πριν από δύο χρόνια. Η οικογένεια ενός κτηματία, σοκαρισμένη ακόμη από την ανακάλυψη της κρυφής σχέσης του γιου τους, είναι έτοιμη να καλωσορίσει το παιδί ως εγγόνι τους. Και η ταπεινή και μοναχική οικονόμος του πάστορα βλέπει στο κοριτσάκι την εικόνα της μικρής της αδερφής. Κάθε οικογένεια κρύβει τα δικά της μυστικά και είναι πολλά αυτά που πρέπει να αποκαλυφθούν για να γίνει γνωστή η ταυτότητα του παιδιού. Μέσα σε όλα αυτά, το κορίτσι, δείχνοντας σε μεγάλο βαθμό αδιαφορία για όσα συμβαίνουν γύρω της, αναπτύσσει μια συνεχή σχέση έλξης και γοητείας με το ποτάμι.
Τάμεσης, 19ος αιώνας, πολλή μπ;iρα, πολύ μυστήριο, λαϊκές παραδόσεις, θρύλοι, δεισιδαιμονίες αλλά και επιστημονικές ανακαλύψεις δένουν σε ένα έντονα ατμοσφαιρικό, λυρικό μυθιστόρημα με φόντο νερό που κυλούσε πάντα και συνεχίζει να κυλά, να χάνεται στο παρελθόν και στο μέλλον.
Το μυθιστόρημα έχει βραβευτεί με Golden Crown της Ένωσης Συγγραφέων Ιστορικών Μυθιστορημάτων, ως το καλύτερο του 2019.