Μεγάλες προκλήσεις, τεράστιες ευθύνες
Ενώ κλείνουν δώδεκα μήνες από τότε που η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ασκεί την εξουσία, η απήχησή της στο ευρύ κοινό βρίσκεται σε υψηλότερο ποσοστό από το αντίστοιχο που έπιασε στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019. Με δεδομένα δε γεγονότα που σημειώθηκαν από τότε έως σήμερα, η διαχείριση της πραγματικότητας από τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του υπήρξε πετυχημένη. Και με αυτή την επιτυχία ο πρωθυπουργός πορεύεται στις σημερινές συνθήκες της υγειονομικής κρίσης, η οποία θα έχει μακρά συνέχεια. Ως εκ τούτου, πρόσθετα σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα ήδη κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Έτσι, δεν χωρεί αμφιβολία ότι η κυβέρνηση θα κλονιστεί σε αυτή τη φάση υψηλών απαιτήσεων και ισχυρών αναγκών.
Ωστόσο, αν έχει λίγη τύχη και το επιχειρούμενο άνοιγμα δεν φέρει νέο ισχυρό πανδημικό κύμα, τότε οι συνέπειες θα αμβλυνθούν και η κρίση θα καταστεί εν πολλοίς διαχειρίσιμη. Και αυτό αποτελεί ευκαιρία για τη χώρα. Διότι, παρά τις αντιδράσεις των αποκαλούμενων «τσιγκούνηδων» Βορειοευρωπαίων, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι μέσα στο καλοκαίρι το περίφημο Ταμείο Ανάκαμψης θα αποτελέσει πραγματικότητα για την Ευρώπη. Θα είναι ως εκ τούτου και ιστορική πηγή επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας. Είναι δε σημαντικό να τονιστεί ότι το μεγαλύτερο μέρος των πόρων του νέου Ταμείου θα διατεθεί με τη μορφή επιχορηγήσεων για την ανάκτηση της παραγωγής που μετανάστευσε τις προηγούμενες δεκαετίας στις χαμηλού εργατικού κόστους ζώνες της Ασίας.
Και αυτό γιατί στους μήνες της πανδημίας φάνηκε με τραγικό τρόπο το ευρωπαϊκό παραγωγικό κενό.
Η άλλοτε παραγωγική και εν πολλοίς αυτάρκης γηραιά ήπειρος είδε πως δεν είχε ούτε τα απλούστερα των υγειονομικών υλικών για να αντιμετωπίσει υποτυπωδώς την κρίση της πανδημίας. Επιπλέον, όλοι αντιλαμβάνονται πια και στην Ευρώπη ότι η παγκοσμιοποίηση υποχωρεί υπό το βάρος του πλήθους των μέτρων προστατευτισμού που λαμβάνονται παντού στον κόσμο και ιδιαιτέρως στις ΗΠΑ, γεγονός που καθιστά επιβεβλημένη την παραγωγική στροφή.
Τούτων δοθέντων και στον βαθμό που η Ελλάδα θα έχει προσεχώς στη διάθεσή της ισχυρούς πόρους για την παραγωγική της ανασυγκρότηση, θα μπορούσε να προσανατολιστεί αναλόγως.
Η κυβέρνηση λοιπόν θα έχει κατά τα φαινόμενα την ευκαιρία να κατευθύνει σημαντικό μέρος των διαθέσιμων ευρωπαϊκών πόρων σε παραγωγικές επενδύσεις.
Επιβάλλεται έτσι να επιλέξει τους πιο ενδιαφέροντες κλάδους και τομείς και μαζί να διαμορφώσει το καλύτερο δυνατό σχήμα επενδυτικών κινήτρων και προϋποθέσεων για την ορθολογικότερη και οικονομικά και κοινωνικά αποτελεσματικότερη διανομή των επιχορηγήσεων.
Με άλλα λόγια, οι γενικότερες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες επιτρέπουν στην κυβέρνηση και προσωπικά στον πρωθυπουργό να συγκροτήσουν ένα μακρόπνοο σχήμα παραγωγικών επενδύσεων και να θέσουν ως βασική προϋπόθεση διανομής των επιχορηγήσεων τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Εργασίας όμως που να παράγει αξίες και να είναι προσαρμοστική στις απαιτήσεις του 21ου αιώνα. Με άλλα λόγια, παραγωγή και εργασία στην Ελλάδα, θα χρειαστεί ταχύτατα να αφήσουν πίσω τους το πελατειακό σύστημα και τις διαστροφές του. Η πρόκληση είναι τεράστια για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όπως και η ευκαιρία όμως να δράσει με μόνο γνώμονα το εθνικό συμφέρον αφιερώνοντας το σύνολο των ευρωπαϊκών πόρων στην ανασυγκρότηση και ανασύνταξη της χώρας. Στην περίπτωση αυτή, η εμπιστοσύνη των πολιτών θα ενισχυθεί έτι περαιτέρω και η πολιτική ηγεμονία του θα καταστεί αδιαμφισβήτητη. Παράλληλα όμως θα συνδέσει τη διακυβέρνησή του και με μεταρρυθμίσεις που θα εντάξουν την Ελλάδα στον αιώνα της γνώσης, της καινοτομίας και της ανάδειξης νέων πολιτιστικών προτύπων. Με άλλα λόγια, ο σημερινός πρωθυπουργός, ως γόνος μιας ιστορικής κρητικής οικογένειας, στην οποίαν ήταν έντονη και η παρουσία του Ελευθερίου Βενιζέλου, θα έχει την ευκαιρία να συνδέσει το όνομά του και με μια ιστορική ανατροπή. Δεν είναι λίγο αν το καλοσκεφτεί κανείς!
Αν η κυβέρνηση της χώρας δεν προχωρήσει σε βαθιές μεταρρυθμίσεις τώρα που το κύρος της είναι σε υψηλό επίπεδο, για ό,τι της συμβεί θα είναι άξια της μοίρας της.
Ο σημερινός πρωθυπουργός, ως γόνος μιας ιστορικής κρητικής οικογένειας, στην οποίαν ήταν έντονη και η παρουσία του Ελευθερίου Βενιζέλου, θα έχει την ευκαιρία να συνδέσει το όνομά του και με μια ιστορική ανατροπή.
Δεν είναι λίγο αν το καλοσκεφτεί κανείς!