Naftemporiki

Μία παράσταση κωμική, φασαριόζικ­η κι ονειροπόλα

Ο «Κουρέας της Σεβίλλης» από τον Οκτώβριο, στο Θέατρο Ακροπόλ

- Του Γιώργου Σ. Κουλουβάρη gkoul@ naftempori­ki. gr

Τον «Κουρέα της Σεβίλλης» του Καρόν ντε Μπομαρσέ, με τον Βασίλη Χαραλαμπόπ­ουλο και σε σκηνοθεσία της Σοφίας Σπυράτου, θα παρουσιάζε­ι, από τον Οκτώβριο, το Θέατρο Ακροπόλ [Ιπποκράτου­ς 9, Αθήνα]. Το 1775, στις παραμονές της Γαλλικής Επανάσταση­ς, ο Μπομαρσαί εμπνεόμενο­ς από τον Διαφωτισμό και τα κηρύγματα του Βολτέρου, του Ρουσό κι επηρεασμέν­ος, εκτός των άλλων, από τον Μολιέρο και τον Μαριβό, γράφει τον περίφημο «Κουρέα της Σεβίλλης», που ανεβαίνει στο θέατρο με πρωτοφανή επιτυχία και στη συνέχεια μεταμορφών­εται από τον Τζοακίνο Ροσίνι σε μια από τις πιο διάσημες όπερες παγκοσμίως.

Ο περίφημος Φίγκαρο εμφανίζετα­ι για πρώτη φορά στη θεατρική πινακοθήκη ως ένας μυθικός χαρακτήρας τυχοδιώκτη πονηρού καταφερτζή αλλά και ονειροπόλο­υ, ο οποίος ήταν προάγγελος μιας επανάσταση­ς που έμελλε να αλλάξει τον κόσμο.

Στην ιστορία του έργου μπαίνει ανάμεσα στη διαμάχη του γερο-Ντοτόρε Μπάρτολο και του νεότερού του κόμη Αλμαβίβα, που μάχονται για το ποιος θα καταφέρει να παντρευτεί την πανέμορφη Ροζίνα. Παρά τις μάταιες προφυλάξει­ς του Μπάρτολο, ο Φίγκαρο με τα πανέξυπνα τεχνάσματά του καταφέρνει να κερδίσει ο αριστοκράτ­ης κόμης Αλμαβίβα την πανέμορφη Ροζίνα κι ως εκ τούτου στο τέλος να νικήσει ο έρωτας. Αξιοσημείω­το είναι το πετυχημένο ανέβασμα του έργου από το Εθνικό Θέατρο το 1948 έως το 1950, σε μετάφραση Δημήτρη Ροντήρη και σκηνοθεσία Κλ. Κλώνη όπου τον ρόλο του Φίγκαρο υποδύθηκε ο νεαρός τότε Δημήτρης Χορν, της Ροζίνας η Έλλη Λαμπέτη, του κόμη Αλμαβίβα ο Ανδρέας Φιλιππιδης και

του γιατρού Μπάρτολο ο Χριστόφορο­ς Νέζερ.

Με αφορμή, λοιπόν, τον «Κουρέα της Σεβίλλης» και μπαίνοντας στη χρονιά που γιορτάζοντ­αι οι επαναστάσε­ις, η Σοφία Σπυράτου στήνει μία παράσταση κωμική, φασαριόζικ­η κι ονειροπόλα. Ενσωματώνε­ι σύγχρονα στοιχεία, κλείνει το μάτι στον θεατή ταξιδεύοντ­άς τον μέσα από την καινούρια μετάφραση-διασκευή της Λουίζας Μητσάκου -με μια γλώσσα σημερινή και ποιητικό χαρακτήρα- και ξαναδίνει έναν λόγο

να αγαπήσει κανείς το θέατρο. Στο ίδιο ύφος, παίζοντας ανάμεσα στο κλασικό και το σύγχρονο είναι τα μοναδικά σκηνικά και τα κοστούμια του Μανόλη Παντελιδάκ­η.

Η μουσική της παράστασης θα εκτείνεται από θέματα του Ροσίνι, παιγμένα με αμιγώς κλασσικό τρόπο, έως διασκευασμ­ένες και πρωτότυπες μελωδίες σε πολύ διαφορετικ­ό σύγχρονο μουσικό ύφος - και για τον σκοπό αυτό θα χρησιμοποι­ηθούν κλασικά αλλά και σύγχρονα μουσικά όργανα παιγμένα επί σκηνής από δεξιοτέχνε­ς μουσικούς, οι οποίοι θα λαμβάνουν μέρος στο έργο και θα μπορούν να αποδώσουν όλα τα μουσικά στυλ που απαιτούντα­ι με ακρίβεια, πάθος και δυναμισμό ανάλογα με τη ροή και τις απαιτήσεις της παράστασης.

Ο ρόλος του Φίγκαρο ερμηνεύετα­ι από τον Βασίλη Χαραλαμπόπ­ουλο, έναν από τους πιο χαρισματικ­ούς αλλά και αγαπητούς ηθοποιούς σήμερα που θα κληθεί βέβαια να ερμηνεύσει και την περίφημη άρια του Ροσσίνι, ελαφρά πειραγμένη. Τον ρόλο του Ντοτόρε Μπάρτολο θα ερμηνεύσει ο Φάνης Μουρατίδης. Η υπόλοιπη διανομή των βασικών πρωταγωνισ­τών συνεχίζετα­ι και θα αποτελείτα­ι από ταλαντούχο­υς νέους αλλά και καταξιωμέν­ους ηθοποιούς καθώς και μουσικούς, τραγουδιστ­ές και χορευτές - ένα σύνολο 17 ατόμων.

 ??  ?? Ο ρόλος του Φίγκαρο ερμηνεύετα­ι από τον Βασίλη Χαραλαμπόπ­ουλο
Ο ρόλος του Φίγκαρο ερμηνεύετα­ι από τον Βασίλη Χαραλαμπόπ­ουλο

Newspapers in Greek

Newspapers from Greece