Ενστάσεις για το νέο χωροταξικό περί τουριστικών επενδύσεων
Για αντιαναπτυξιακά κίνητρα κάνει λόγο ο ΣΕΤΕ
Μπορεί να χαρακτηρίζουμε τον τουρισμό ως τη « μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας», όμως δεν μπορεί χωροταξικά και πολεοδομικά τα ξενοδοχεία να αντιμετωπίζονται ως «βιομηχανικές μονάδες» και «εργοστάσια» και η νομοθεσία να τα εγκλωβίζει σε «βιομηχανικές περιοχές».
Τα παραπάνω υποστήριξαν οι εκπρόσωποι του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) στη συνάντηση που είχαν πρόσφατα με τον υφυπουργό Περιβάλλοντος Δημήτρη Οικονόμου, στο πλαίσιο της διαβούλευσης για το περιεχόμενο του σχεδίου νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Πολεοδομικής Νομοθεσίας».
Όπως εξήγησαν τα στελέχη του Συνδέσμου, ο τουρισμός διακοπών σε όλη τη Μεσόγειο αναπτύσσεται με «σημειακές» αναπτύξεις, δηλαδή τα ξενοδοχεία αναπτύσσονται στα «σημεία» που είναι ελκυστικά για τον επισκέπτη. Τα ξενοδοχεία διακοπών δεν μπορούν να είναι συγκεντρωμένα σε ένα σημείο, όπως μπορεί να συμβεί με τη βιομηχανία (βιομηχανικές περιοχές). Γι’ αυτό τον λόγο αναπτύσσονται σχεδόν πάντα εκτός σχεδίου και υπό αυτήν την έννοια οι νέες ρυθμίσεις για τη δόμηση εκτός σχεδίου δημιουργούν αντιαναπτυξιακά κίνητρα για τον ξενοδοχειακό τομέα, όπως υποστηρίζει ο ΣΕΤΕ.
Αναλυτικότερα, σύμφωνα και με το υπόμνημα που κατέθεσε ο Σύνδεσμος στη δημόσια διαβούλευση, οι παθογένειες της εκτός σχεδίου άναρχης δόμησης δεν πρέπει να αποδίδονται στην ανάπτυξη στον χώρο των «σημειακών» τουριστικών επενδύσεων και μάλιστα σε αντιδιαστολή με την ορθά προτεινόμενη ανάπτυξη και των Οργανωμένων Υποδοχέων Τουριστικών Δραστηριοτήτων.
Ο ρόλος των ΠΟΤΑ
Όπως αναφέρει ο ΣΕΤΕ, σε αντίθεση με την προφανή αναγκαιότητα της ανάπτυξης βιομηχανικής - βιοτεχνικής δραστηριότητας σε κατά το δυνατόν οργανωμένες περιοχές δραστηριοτήτων και συγκεντρώσεις, δεν συμβαίνει μονοσήμαντα το ίδιο για τον τουρισμό. Οι μεγάλες οργανωμένες αναπτύξεις τύπου ΠΟΤΑ και ΣΤΚ, οι οποίες σε συνδυασμό με την πώληση κατοικιών αποτελούν εξαιρετικά σημαντικό αναπτυξιακό εργαλείο, ιδιαίτερα σε περιοχές που διαθέτουν μεγάλες εκτάσεις και υστερούν σε τουριστικές ανωδομές, δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται σε αντιδιαστολή με τις « σημειακές » αναπτύξεις στον χώρο των τουριστικών εγκαταστάσεων υψηλών προδιαγραφών. Ένα boutique hotel είτε ένα μεσαίου μεγέθους πεντάστερο ξενοδοχείο παροχής υψηλής ποιότητας υπηρεσιών, προσαρμοσμένο κατάλληλα στο περιβάλλον (που λόγω μικρής είτε μεσαίας έκτασης και μεγέθους δεν υπάγεται σε Οργανωμένους Υποδοχείς Δραστηριοτήτων), συμβάλλει τουλάχιστον ισότιμα στην ανάπτυξη και στην απασχόληση, εντάσσεται ευκολότερα στη μικροκλίμακα της νησιωτικής Ελλάδας και στο οικιστικό ισοζύγιο της παράκτιας χώρας, προσφέρει παράλληλη απασχόληση στους εργαζόμενους του πρωτογενούς τομέα στους γύρω οικισμούς και συμβάλλει στην αξιοποίηση των αγροδιατροφικών προϊόντων και στην αναζωογόνηση των χωριών. Σε αυτά στηρίχθηκε μέχρι σήμερα η ισχυρή ανταγωνιστικότητα του ελληνικού τουρισμού, συμβάλλοντας στη διάχυση και στη συνέργεια της τουριστικής δραστηριότητας στους οικισμούς της χώρας. Εξάλλου, δεν υπάρχουν σε ευρωπαϊκό, μεσογειακό ή και σε παγκόσμιο επίπεδο παραδείγματα όπου ο τουρισμός αναπτύχθηκε με περιβαλλοντικά δόκιμο τρόπο, μόνο με μεγάλης κλίμακας αναπτύξεις. «Γενικά θεωρούμε ότι οι δύο κατευθύνσεις δεν είναι ούτε αντιμαχόμενες ούτε αυτοαποκλειόμενες και πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα από τις κανονιστικές διατάξεις » , σημειώνει ο Σύνδεσμος και προσθέτει:
«Θεωρούμε ότι αυτή η διάκριση για την τουριστική δραστηριότητα πρέπει να αποτυπώνεται οπωσδήποτε τουλάχιστον στην εισηγητική έκθεση, με στόχευση η μελλοντική ανάπτυξη του τουριστικού μας προϊόντος να κατευθύνεται τόσο στις μεγάλες αναπτύξεις όσο και στις μικρότερες σημειακές κατανεμημένες στον χώρο ποιοτικές μονάδες, ειδικά σε περιοχές (π.χ. νησιωτικές) που η έννοια της κλίμακας είτε σε επίπεδο τοπίου και χώρου, είτε σε επίπεδο οικιστικού περιβάλλοντος, το επιβάλλει. Ζητούμε να γίνει αντικατάσταση της διατύπωσης “και να μη λειτουργούν ανταγωνιστικά”, η οποία είναι γενική καθόσον πάντα υπάρχει ανταγωνισμός, με την έκφραση “να μην λειτουργούν με πλεονεκτικότερους όρους”: Οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης πρέπει να συνάδουν με τα χωρικά και περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά κάθε περιοχής και να μην λειτουργούν με πλεονεκτικότερους όρους ως προς τις χρήσεις γης στις περιοχές εντός σχεδίου, εντός ορίων οικισμών και εντός οργανωμένων μορφών ανάπτυξης στην ευ
ρύτερη περιοχή».
Ο ΣΕΤΕ, επίσης, λαμβάνοντας υπόψη τα άρθρα 28, 29 και 30 του σχεδίου νόμου που καθορίζουν εκ νέου τους όρους στις εκτός σχεδίου περιοχές ως εξής, εκτιμά ότι το σχέδιο νόμου φαίνεται ότι δεν έχει υποστεί την απαιτούμενη νομοτεχνική επεξεργασία (ενδεχομένως λόγω του επείγοντος της κατάθεσής του), γεγονός που δυσχεραίνει όχι μόνο την ανάγνωση και κατανόησή του, αλλά ενέχει τον βάσιμο κίνδυνο να δημιουργήσει πολλά ερμηνευτικά ζητήματα κατά τη μελλοντική εφαρμογή του, εφόσον θεσμοθετηθεί με τη μορφή που έχει σήμερα.
Με τον τρόπο που είναι δομημένο το νομοσχέδιο είναι δύσκολο να εντοπισθούν οι επερχόμενες μεταβολές σε σχέση με τις ισχύουσες σήμερα ρυθμίσεις, με αποτέλεσμα η ανάγνωση και η ερμηνεία του να είναι δυσχερής, υποστηρίζει ο Σύνδεσμος.
Όπως υποστηρίζει ο ΣΕΤΕ, «το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στα άρθρα 28-30 και στο άρθρο 34, που αφορούν στην εκτός σχεδίου δόμηση. Η εκτός σχεδίου δόμηση σήμερα διέπεται από τα Προεδρικά Διατάγματα 24/31-5-1985 (ΦΕΚ Δ’ 270) και 6/17-10-1978 (ΦΕΚ Δ’ 538). Οι προτεινόμενες, ωστόσο, ρυθμίσεις για την εκτός σχεδί
Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, δεν μπορεί χωροταξικά και πολεοδομικά τα ξενοδοχεία να αντιμετωπίζονται ως «βιομηχανικές μονάδες» και «εργοστάσια» και η νομοθεσία να τα εγκλωβίζει σε «βιομηχανικές περιοχές».