Γαλαξίας «σελίδων» με ερμηνείες και εξηγήσεις
«Ο ουρανός της Ελλάδας: Καλοκαίρι» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο
Το βιβλίο «Ο ουρανός της Ελλάδας: Καλοκαίρι - Οδηγός για τα άστρα και τους αστερισμούς» του Διονύση Π. Σιμόπουλου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
«Παρόλο που στη διάρκεια του έτους η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο, εμείς δεν αισθανόμαστε την κίνηση αυτή αν και κάθε μέρα η Γη βρίσκεται σε διαφορετική θέση απ’ αυτή που βρισκόταν την προηγούμενη. Έτσι από κάθε νέα θέση αντικρίζουμε τον Ήλιο από μια διαφορετική γωνία καθώς μετακινείται καθημερινά από τη δύση προς την ανατολή. Γι’ αυτό άλλωστε βλέπουμε και διαφορετικούς αστερισμούς στις διαφορετικές εποχές».
Ο δημοφιλέστερος και πλέον έγκριτος εκλαϊκευτής αστρονομίας στην Ελλάδα μάς ξεναγεί στον ελληνικό ουρανό, εξηγώντας και αναλύοντας ποιοι αστερισμοί είναι ορατοί ανάλογα με την κάθε εποχή, πώς πήρε το όνομά του κάθε μήνας και εισάγοντάς μας σε βασικές έννοιες της αστρονομίας -«Ο έκτος μήνας του χρόνου πήρε το όνομά του από τη σύζυγο του Δία, την Ήρα, η οποία στα λατινικά ονομαζόταν “Juno”.[…] ο Ιούλιος ονομάζεται και Αλωνάρης ή Αλωνιστής, αφού τον μήνα αυτό γίνεται το αλώνισμα των δημητριακών.[…] ο όγδοος μήνας του Γρηγοριανού ημερολογίου πήρε το όνομά του προς τιμήν του Οκταβιανού Αυγούστου και περιλαμβάνει επίσης, όπως και ο Ιούλιος, 31 ημέρες. Μέχρι το 4 π.Χ. ο Αύγουστος (αρχικά Sextillis ή έκτος μήνας) είχε 30 ημέρες, αλλά ο Οκταβιανός τού πρόσθεσε αυθαίρετα ακόμα μία ημέρα (που πήρε από τον Φεβρουάριο) για να μην υστερεί από τον Ιούλιο, που ήταν αφιερωμένος στον Ιούλιο Καίσαρα.[…] Οι δώδεκα πρώτες μέρες του Αυγούστου ονομάζονταν και “ημερομήνια”, γιατί έλεγαν ότι προλέγουν τον καιρό: “Κάθε μέρα κι ένας μήνας”».
Με τον καλοκαιρινό γαλαξία να αποτυπώνεται στις σελίδες του παρόντος -πλούσιου σε φωτογραφικό υλικό- τόμου, διαβάζουμε: «Καλοκαίρεψε πια, και οι
περισσότεροι από εμάς, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, θα περάσουμε μερικές εβδομάδες ή έστω μερικές ημέρες μακριά από τις πόλεις, σε κάποια εξοχή ή ακρογιαλιά. Ευκαιρία λοιπόν με την καθημερινή νυχτερινή ξαστεριά να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στον έναστρο νυχτερινό ουρανό. Έτσι, ο θερινός παρατηρητής του ουρανού θα αντιληφθεί αμέσως πως τα φωτεινότερα άστρα είναι διατεταγμένα σε ομάδες, που συχνά παρουσιάζουν παράξενα σχήματα. Είναι οι λεγόμενοι αστερισμοί. Ο καθορισμός της διάταξης των άστρων που αποτελούν κάθε αστερισμό οφείλεται στους αρχαίους λαούς και γι’ αυτό η ερμηνεία τους είναι συχνά πολύ δύσκολη.[…]
Γύρω στα μεσάνυχτα ο Γαλαξίας φαίνεται να εκτείνεται στον ουρανό σαν μια θαμπή φωτισμένη ταινία. Μόνο με την εφεύρεση του τηλεσκοπίου μπορέσαμε να ερευνήσουμε σιγά σιγά τα μυστικά του.
Με τα σημερινά μεγάλα τηλεσκόπια βλέπουμε ότι αποτελείται από εκατομμύρια αμυδρά φωτισμένα άστρα, που δημιουργούν αυτή την ασθενή γαλακτερή λάμψη.
Οι αποστάσεις τους μετριούνται σε χιλιάδες έτη φωτός. Αυτό σημαίνει ότι το φως που βλέπουμε απόψε έφυγε από τα άστρα αυτά πριν από χιλιάδες χρόνια. Γι’ αυτό, όταν κοιτάζουμε τα νέφη αυτά των άστρων, διεισδύουμε στο απώτερο παρελθόν».
[SID:14470466]