«Με ενδιαφέρει η μετάπλαση του παρελθόντος σε ιστορία»
Ο εικαστικός Αλέξης Φιδετζής μιλάει για το #RevoltingBodies
Στο πλαίσιο του προγράμματος #OccupyAtopos και με αφορμή την επέτειο των 200 ετών της Ελληνικής Επανάστασης, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ATOPOS cvc Βασίλης Ζηδιανάκης προσκαλεί τον εικαστικό, ιστορικό και ερευνητή Αλέξη Φιδετζή να επιμεληθεί το υβριδικό εν εξελίξει πρότζεκτ #RevoltingBodies.
Το εγχείρημα στο σύνολό του επιχειρεί να εντάξει την Ελληνική Επανάσταση στο πλαίσιο ενός ευρύτερου διαλόγου για το επαναστατικό φαινόμενο που διέπει τον νεωτερικό κόσμο, εντρυφώντας στις ιστορίες των σωμάτων πάνω στα οποία εγγράφεται η επαναστατική δράση, καθώς και η μυθοπλασία γύρω από αυτή. Ο Αλέξης Φιδετζής, ο οποίος μετατρέπει, έως τις 26 Νοεμβρίου, το νεοκλασικό κτήριο της οδού Σαλαμίνος 72 στο Μεταξουργείο σε Επαναστατικό Αρχηγείο Λόγου και Εικόνας (ΕΑΛΕ), μίλησε μαζί μας.
Πώς καταγράφεται η επαναστατική δράση στα σώματα; «Υπάρχει η τάση να αντιμετωπίζουμε τις επαναστάσεις σαν αρχετυπικές μάχες μεταξύ καλού και κακού - όπου εμείς είμαστε πάντα κομμάτι της γενεαλογίας των “καλών”. Τόσο η επανάσταση, όμως, όσο και η μνήμη αυτής είναι περίπλοκες διαδικασίες που δεν θα πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε σαν ηρωική μυθοπλασία. Μέσα από τις ιστορίες των σωμάτων που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα με την επαναστατική δράση, μπορούμε να διαρρήξουμε αυτόν τον μονολιθικό χαρακτήρα και να διαπιστώσουμε τις φυλετικές και έμφυλες προεκτάσεις που φέρει το επαναστατικό φαινόμενο, καθώς και να ξεκινήσουμε μια συζήτηση για την ανάγκη των σύγχρονων θεσμών να στηρίζονται στο επαναστατικό φαντασιακό».
Τι θα δει ο επισκέπτης στον χώρο του ATOPOS cvc, που μετατρέψατε σε επαναστατικό αρχηγείο;
«Ο χώρος του ATOPOS cvc έχει διαμορφωθεί από μία σειρά επιτοίχιων εγκαταστάσεων, που καθεμία διαπραγματεύεται μια διαφορετική στιγμή που συνδέεται με την επαναστατική γενεαλογία. Υπάρχουν περιστατικά που αφορούν την αρχετυπική Γαλλική Επανάσταση, αλλά και κάποιες επακόλουθες, όπως την ελληνική και την αϊτινή. Τα έργα αυτά αποτελούνται, κυρίως, από ασπρόμαυρα σχέδια με μολύβι σε χαρτί και εκτυπώσεις βινυλίου που ντύνουν τους τοίχους του κτηρίου. Υπάρχει, ακόμα, το μνημείο ενός αποκεφαλισμένου Ιακωβίνου, μια βίντεο-εγκατάσταση που παρουσιάζει ένα συνονθύλευμα επαναστατικών αναπαραστάσεων, αλλά και το booth, στο οποίο θα λάβουν χώρα
οι συζητήσεις του podcast που συνοδεύει το όλο residency και αφορά τις θεματικές που απασχολούν και την έκθεση».
Η ιστορία αποτελεί, συχνά, αφορμή και επίκεντρο της εικαστικής σας έρευνας. Ποιο είναι το στοιχείο που σας κεντρίζει περισσότερο σε αυτή την επιλογή;
«Με ενδιαφέρει η μετάπλαση του παρελθόντος σε ιστορικό αφήγημα, το οποίο με τη σειρά του λειτουργεί σαν πολιτικό εργαλείο. Πιστεύω βαθιά ότι οι κοινωνίες μας διαμορφώνουν τόσο
συνεκτικούς δεσμούς όσο και αποκλεισμούς μέσα από τις ιστορίες που λέμε για το παρελθόν και πως οι ιστορίες αυτές -πραγματικές, υπερβολικές, εξιδανικευμένες, μυθικές, ψευδεπίγραφες κ.λπ.- αποτελούν δομική συνιστώσα των ατομικών και συλλογικών μας ταυτοτήτων. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι με ενδιαφέρει περισσότερο το πώς μιλάμε για το παρελθόν παρά για το τι όντως συνέβη, και με τη δουλειά μου προσπαθώ να μπω και εγώ μέσω των εικαστικών σε αυτόν τον διάλογο».
Δώστε μας μια συνοπτική περιγραφή για τη συνέχεια του πρότζεκτ μέχρι την ολοκλήρωσή του τον Φεβρουάριο.
«Τους επόμενους μήνες θα έχουμε την χαρά να αποτελέσουμε το πεδίο μέσα στο οποίο θα παρουσιαστούν διάφορα έργα από εξαιρετικούς συναδέλφους, που βρήκαν ενδιαφέρον στα πράγματα που με απασχολούν σε αυτή τη δουλειά. Από τις αρχές Νοεμβρίου θα έχουμε αρκετές performance που θα συνεχιστούν, με μια κάποια περιοδικότητα, μέχρι το τέλος του εγχειρήματος. Τον Νοέμβριο θα έχουμε, επίσης, μια ακόμα μικρής κλίμακας έκθεση στον φυσικό χώρο του ATOPOS cvc, ενώ στις 8 Δεκεμβρίου θα ανοίξει μια μεγαλύτερη έκθεση σε δική μου επιμέλεια, όπου περί τους 20 καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό θα παρουσιάσουν έργα που θεωρώ ότι διευρύνουν τον διάλογο σχετικά με το επαναστατικό φαντασιακό».
[SID:14712863]