«Οι Χριστιανοδημοκράτες πρέπει να γίνουν πιο σέξι»
Δεν έχει τέλος ο κατήφορος των άλλοτε κραταιών Χριστιανοδημοκρατών (CDU) στη Γερμανία. Τελευταία δημοσκόπηση φέρνει το κόμμα της απερχόμενης καγκελάριου Άγκελα Μέρκελ κάτω από το 20% στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων. Ο πρόεδρος του κόμματος Άρμιν Λάσετ δηλώνει έτοιμος να παραιτηθεί, ανοίγοντας τον δρόμο για την ανανέωση του κόμματος σε ιδέες, αλλά και πρόσωπα. Αλλά πόσο εύκολο είναι να γίνει αυτό; Μια εξήγηση δίνει η Βίμπκε Βίντερ, επικεφαλής της Νεολαίας των Χριστιανοδημοκρατών στη Βρέμη και μέλος του προεδρείου του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος, μιλώντας στη Γερμανική Ραδιοφωνία (DLF).
Καθώς έχει έρθει πλέον η ώρα για μια μετεκλογική απόδοση ευθυνών, το πρώτο ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει είναι μήπως έχει και η νεολαία του κόμματος κάποιες ευθύνες για το εκλογικό αποτέλεσμα. «Νομίζω ότι είναι λίγο μυωπικό να επιρρίπτει κανείς στη νεολαία την ευθύνη για το αποτέλεσμα» λέει η Βίμπκε Βίντερ. «Στις εκλογές δεν κατέβηκε η νεολαία, κατέβηκε η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση, με όλα τα γνωστά λάθη που έγιναν. Εμείς, ως νεολαία, κάναμε μια τεράστια καμπάνια, ιδιαίτερα στο διαδίκτυο, αλλά φυσικά δεν μπορούμε μόνοι μας να αλλάξουμε την πορεία του κόμματος και να αναστρέψουμε την αρνητική τάση».
Με 100.000 οργανωμένα μέλη η νεολαία των Χριστιανοδημοκρατών (Junge Union) θεωρείται αυτή τη στιγμή η μεγαλύτερη οργάνωση πολιτικής νεολαίας στη Γερμανία, αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Η αντίστοιχη οργάνωση των Σοσιαλδημοκρατών (Jusos) έχει 70.000 μέλη και η «πράσινη» νεολαία μόλις 15.000. Ωστόσο, αυτή η θεωρητική υπεροχή των Χριστιανοδημοκρατών στη νέα γενιά δεν αντανακλάται στην… κάλπη. Από τους ψηφοφόρους έως 29 ετών μόλις το 11% προτίμησε τους Χριστιανοδημοκράτες. Από εκείνους που ψήφισαν για πρώτη φορά οι περισσότεροι επέλεξαν τους Πράσινους ή τους Φιλελεύθερους.
«Πρέπει να συζητήσουμε πώς μπορεί το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα να αναδιοργανωθεί, να γίνει πιο ελκυστικό, πιο σέξι» λέει η Βίμπκε Βίντερ. «Ιδιαίτερα για τους νέους -αυτή είναι και η δική μας ευθύνη ως πολιτική νεολαίααλλά και για ολόκληρη τη χώρα. Αλλά αυτό δεν είναι θέμα προσώπων, είναι θέμα προγραμματικών θέσεων. Γιατί ο κόσμος θέλει να ξέρει και διερωτάται: πώς θα είναι η ζωή μου σε τέσσερα, σε οκτώ, σε είκοσι χρόνια; Έχουμε τεράστια προβλήματα: την κλιματική αλλαγή, τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, την πολιτική ασφάλειας και τόσα άλλα». [SID:14712936]