Χρυσή τομή μισθών - παραγωγικότητας
ΤΟΝ ΚΩΔΩΝΑ του κινδύνου ως προς την αύξηση των αμοιβών, που από τη μια δεν πρέπει να ανατροφοδοτήσει τον πληθωρισμό και από την άλλη δεν πρέπει να υπολείπεται της παραγωγικότητας, κρούει ο Piero Cipollone, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΚΤ.
Οι αποφάσεις μας συνεχίζουν να εξαρτώνται από τις προοπτικές για τον πληθωρισμό και τους κινδύνους που τις περιβάλλουν, σημείωσε ο Ευρωπαίος αξιωματούχος, επισημαίνοντας πως μια σημαντική πτυχή σχετίζεται με τον κίνδυνο η αύξηση των μισθών και της παραγωγικότητας να μη συγκλίνουν με τους μεσοπρόθεσμους στόχους της Ε.Ε. για πληθωρισμό 2%.
Σε ένα σενάριο σταθερότητας, σημειώνει ο αξιωματούχος, θα ήταν ευχής έργον η αύξηση των μισθών να παρακολουθεί εκείνη της παραγωγικότητας. Αυτό αποτρέπει τις μη βιώσιμες αυξήσεις κόστους, τις οποίες οι επιχειρήσεις θα έπρεπε να μετακυλίσουν στους πελάτες, με αποτέλεσμα ο πληθωρισμός να εκφύγει εκ νέου έναντι του στόχου.
Ωστόσο, όπως ο ίδιος εκτίμησε, η Ε.Ε. δεν είναι σε κατάσταση σταθερότητας ακόμη.
Οι πραγματικοί μισθοί εξακολουθούν να είναι κάτω από τα προ πανδημίας επίπεδα, ενώ χαμηλότερα κινείται και η παραγωγικότητα των επιχειρήσεων, παρά το γεγονός πως η αύξηση των κερδών ανά μονάδα ήταν μέχρι πρόσφατα υψηλή σε σχέση με τον ιστορικό μέσο όρο.
Σήμερα, το εργασιακό κόστος στην προστιθέμενη αξία των προϊόντων είναι χαμηλότερο ως ποσοστό έναντι των επιπέδων πριν από τον Covid-19, παρά το γεγονός πως η απασχόληση αυξήθηκε κατά 3,8% την ίδια περίοδο.
Όπως η αύξηση των πραγματικών μισθών δεν μπορεί να διατηρηθεί με την πάροδο του χρόνου εάν υπερβαίνει συνεχώς την ενίσχυση της παραγωγικότητας, και η αύξηση της παραγωγικότητας είναι απίθανο να διατηρηθεί με την πάροδο του χρόνου, εάν οι μισθοί και η εγχώρια ζήτηση συνεχίσουν να υποχωρούν.