Ο Μάριο Ντράγκι μπορεί να είναι ο επόμενος πρόεδρος της Κομισιόν;
ΜΕΤΑ τη διάσωση του ευρώ, ο Μάριο Ντράγκι καλείται τώρα να σώσει και την Ευρώπη. «Χρειαζόμαστε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που να είναι κατάλληλη για τον κόσμο του σήμερα και του αύριο», τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και τέως πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, μιλώντας σε διάσκεψη υψηλού επιπέδου για τον Ευρωπαϊκό Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων που διοργάνωσε η βελγική προεδρία της Ε.Ε.
Ο 78χρονος «Σούπερ Μάριο» το είπε πολύ καθαρά, χωρίς να μασάει τα λόγια του: Η Ευρώπη χρειάζεται μια ριζική αλλαγή. Η ομιλία του στην πόλη Λα Ιλπ της Βαλονίας ήταν ένας «νέος διάδρομος που αλλάζει τον ορίζοντα και ξεκινά ένα στοίχημα: στην Ευρώπη ήρθε η ώρα να αλλάξουν οι κανόνες του παιχνιδιού», όπως γράφουν πολλές ευρωπαϊκές εφημερίδες. «Αυτό που προτείνω είναι μια ριζική αλλαγή. Η Ένωση βασίζεται σε παλιά σενάρια, αρχιτεκτονική ενός άλλου αιώνα.
Έχοντας επιφορτιστεί από την απερχόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παρουσιάσει μετά τις ευρωεκλογές μια έκθεση για την ανταγωνιστικότητα της Ε.Ε., ο Ντράγκι επέλεξε να απευθύνει την ομιλία του την παραμονή της συνόδου κορυφής των 27 στις Βρυξέλλες. Μια σύνοδο,
στην οποία σήμερα είναι στην ατζέντα η έκθεση ενός άλλου Ιταλού, πρώην πρωθυπουργού, του Ενρίκο Λέτα, για τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται επειγόντως η ευρωπαϊκή οικονομία.
«Να ενεργούμε μαζί»
Ηγέτης με ευρωπαϊκό όραμα, ο Ντράγκι ήταν κατηγορηματικός: «Πιστεύω ότι η πολιτική συνοχή της Ένωσής μας απαιτεί να ενεργούμε μαζί, ει δυνατόν πάντα. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η πολιτική συνοχή απειλείται από αλλαγές στον υπόλοιπο κόσμο». «Η αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητάς μας δεν είναι κάτι που μπορούμε να πετύχουμε μόνοι μας ή ανταγωνιζόμενοι μεταξύ μας. Απαιτεί να ενεργούμε ως Ευρωπαϊκή Ένωση με τρόπο που δεν έχουμε κάνει ποτέ στο παρελθόν», υπογράμμισε.
«Για την ιστορία», όπως είπε, «η Ε.Ε. σήμερα επενδύει λιγότερο σε ψηφιακές και προηγμένες τεχνολογίες από τις ΗΠΑ και την Κίνα, ακόμη και για την άμυνα, και έχει μόνο τέσσερις παγκόσμιους ευρωπαϊκούς τεχνολογικούς παίκτες μεταξύ των 50 κορυφαίων παγκοσμίως».
Τρία σημεία εκκίνησης
Ο «Σούπερ Μάριο» εντόπισε τρία «κοινά σημεία εκκίνησης της πολιτικής» που θα διασφαλίσουν τη μακροπρόθεσμη ανθεκτικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας:
Πρώτον, την υιοθέτηση «οικονομιών κλίμακας», ιδίως στους τομείς των τηλεπικοινωνιών και της υγειονομικής περίθαλψης, οι οποίες θα επιτρέψουν στις εταιρείες της Ε.Ε. να «αυξήσουν τις επενδύσεις τους και να κατακτήσουν μερίδια αγοράς».
Δεύτερον, ο Ντράγκι κάλεσε τους φορείς λήψης πολιτικών αποφάσεων να εξασφαλίσουν καλύτερα την «προμήθεια σημαντικών πόρων και πρώτων υλών». Συνέστησε τη θέσπιση «συμπληρωματικών μέτρων» για
την υποστήριξη του «Νόμου περί κρίσιμων υλών», που στοχεύει στη διαφοροποίηση της προμήθειας της Ε.Ε. σε σπάνιες γαίες και άλλα στρατηγικά σημαντικά στοιχεία μακριά από την Κίνα.
Τρίτον, κάλεσε την Ε.Ε. να διασφαλίσει την παροχή «δημόσιων πόρων», κυρίως δαπανών που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή, την άμυνα και την ενοποίηση του «κατακερματισμένου» ευρωπαϊκού ενεργειακού δικτύου. Τόνισε μάλιστα τον «σημαντικό ρόλο» του δημόσιου τομέα στην αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας της Ε.Ε., αλλά πρόσθεσε
ότι «τα περισσότερα επενδυτικά κενά πρέπει να καλυφθούν από ιδιωτικές επενδύσεις».
Για τον σκοπό αυτό, ο Ντράγκι υπογράμμισε ότι η εμβάθυνση της Ένωσης Κεφαλαιαγορών θα αποδειχθεί «απαραίτητη» για την κινητοποίηση του απαραίτητου ιδιωτικού κεφαλαίου.
Η έμφαση του Μάριο Ντράγκι στη σημασία των ιδιωτικών επενδύσεων θυμίζει τα σχόλιά του τον Φεβρουάριο, όταν είπε ότι η Ε.Ε. χρειαζόταν επιπλέον 500 δισ. ευρώ ετησίως μόνο για να κλείσει το «επενδυτικό χάσμα» για την ψηφιακή και πράσινη μετάβαση. Τα δύο τρίτα αυτού, σύμφωνα με τον Ντράγκι, θα πρέπει να προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα.
Διαφορετικές συνταγές
Τους τελευταίους μήνες, οι ανησυχίες για την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης έχουν αυξηθεί. Το ΔΝΤ στην εαρινή του σύνοδο κατέστησε σαφές ότι η Ε.Ε. έχει κολλήσει! Η αύξηση του ΑΕΠ της Ε.Ε. φέτος θα είναι τουλάχιστον τρεις φορές χαμηλότερη από ό,τι στις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα. Τα υψηλά επιτόκια, η μείωση της ζήτησης από την Κίνα και οι βιομηχανικές πολιτικές των ΗΠΑ και της Κίνας αποτελούν
αυξανόμενη απειλή για την οικονομία της Ένωσης.
Οι χαμηλές οικονομικές επιδόσεις στην Ευρώπη είναι ιδιαίτερα έντονες στους τομείς της μεταποίησης και της έντασης ενέργειας. Τον περασμένο μήνα, η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων αποκάλυψε ότι σχεδόν ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας στη μεταποίηση έχουν χαθεί σε ολόκληρη την ήπειρο τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Οι φόβοι για την υποχώρηση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας εντάθηκαν καθώς η Eurostat ανέφερε ότι η βιομηχανική παραγωγή σε ολόκληρη την Ε.Ε. ήταν 5,4% χαμηλότερη τον Φεβρουάριο σε σχέση με τον ίδιο μήνα του προηγούμενου έτους.
Αντίθετα, το Εθνικό Γραφείο Στατιστικής της Κίνας ανακοίνωσε ότι η βιομηχανική παραγωγή το πρώτο τρίμηνο ήταν 6,1% υψηλότερη από την αντίστοιχη περσινή περίοδο.
Ως πρόεδρος της ΕΚΤ, ο Μάριο Ντράγκι, στην ίσως πιο δραματική στιγμή για την Ε.Ε., λάνσαρε το θρυλικό «ό,τι χρειαστεί» που έσωσε το ευρώ από ένα πρόωρο τέλος.
Ο καλύτερος στην «αγορά»
Ο Ντράγκι δεν είναι κανένας επαναστάτης. Δεν διστάζει όμως να καταδικάζει χωρίς περιστροφές την αδυναμία των Βρυξελλών να ανταγωνιστούν στην παγκόσμια αγορά. Χωρίς πολιτική οικογένεια πίσω του, με το μανιφέστο του αυτό φαίνεται να απευθύνεται πάντως στους Ευρωπαίους ψηφοφόρους, που πρόκειται τον Ιούνιο να επιλέξουν και τη νέα ηγεσία της «Ευρώπης».
Η προσέγγισή του είναι αναμφισβήτητα διαφορετική και θυμίζει τη στάση του όταν, ως πρόεδρος της ΕΚΤ στην ίσως πιο δραματική στιγμή για την Ένωση, λάνσαρε το θρυλικό «ό,τι χρειαστεί» που έσωσε το ευρώ από ένα πρόωρο τέλος.
Η Ευρώπη χρειάζεται έναν ηγέτη και ο πιο κατάλληλος στην «αγορά» λέγεται Μάριο Ντράγκι. Με ένα τέτοιο βιογραφικό, πολλοί δεν τον βλέπουν να αποσύρεται στις όχθες της λίμνης Κόμο, αλλά να επιστρέφει στην υπηρεσία, ως επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσο και αν ο ίδιος ακόμη το απορρίπτει. Ο Μάριο Ντράγκι δεν το λέει, αλλά έτσι πιστεύει: το μπλοκάρισμα στην Ε.Ε. είναι κυρίως γερμανικό. Και η κυρία Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν θα παρεκκλίνει ποτέ πολύ από τη γραμμή που χαράσσει το Βερολίνο.