Ποιος θα ήθελε εκλογές αύριο το πρωί;

Aς πούμε ότι με έναν εντελώς μαγικό τρόπο η πρόταση δυσπιστίας περνάει. Μη ρωτήσετε πώς τώρα, με μαγικά είπαμε. Ή, ακόμη καλύτερα, ας υποθέσουμε ότι χθες το πρωί ο Κυριάκος Μητσοτάκης διάβασε αγουροξυπνημένος την «ΕφΣυν», σκέφτηκε «δίκιο έχει ο Στέφανος» και αποφάσισε να «διευκολύνει τις εξελίξεις παραιτούμενος», όπως του ζητάει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Μη φωνάζετε, το ξέρω ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να συμβεί αυτό, αλλά για σκεφτείτε το λίγο. Πλάκα θα είχε, αν μη τι άλλο. Θα έβγαινε λοιπόν ο πρωθυπουργός και θα έλεγε ότι θα πάει στην ΠτΔ να ζητήσει τη διάλυση της Βουλής, ζητώντας πιθανώς ταυτόχρονα ανανέωση της λαϊκής εντολής. Σε αυτή την περίπτωση θα διενεργούσε τις εκλογές η κυβέρνησή του. Αν πάλι πράγματι παραιτείτο άμεσα, όπως ζητάει ο κύριος Κασσελάκης, θα πηγαίναμε σε διενέργεια εκλογών είτε με οικουμενική κυβέρνηση

(όλα τα κόμματα μαζί δηλαδή) είτε με υπηρεσιακή.

Ποιος είναι έτοιμος για κάλπη;

Σε κάθε περίπτωση η χώρα θα πήγαινε αναγκαστικά σε εκλογές μέσα σε 30 μέρες. Αυτό δεν θα είχε τόση πλάκα, ιδιαίτερα υπό τις παρούσες συνθήκες και τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Για κανέναν, κυρίως όμως για αυτούς που τις ζητάνε. Μια καλή ερώτηση που θα μπορούσε να κάνει κάποιος στον Στέφανο Κασσελάκη αυτήν τη στιγμή

είναι κατά πόσον αισθάνεται ότι ο

ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος για εκλογές.

Από κάθε άποψη.

Αν απαντούσε «ναι», ή που θα έλεγε ψέματα ή που δεν διαβάζει

τις δημοσκοπήσεις. Μπορεί και να μην τις πιστεύει βέβαια και να θεωρεί όντως ότι αν γίνουν εκλογές,

ο ΣΥΡΙΖΑ θα εκτοξευτεί αίφνης από το 13% στο 40% και θα πάρει αυτοδυναμία. Καλά τα όνειρα, αλλά όταν βγαίνουν εκτός ορίων γίνονται

παραισθήσεις.

Το ίδιο ερώτημα θα μπορούσε να θέσει και μια δημοσκόπηση -ιδέες δίνω- στους πολίτες. Αν θέλουν εκλογές, δηλαδή. Η απάντηση σε αυτό θα απαντούσε ταυτόχρονα και πολλά άλλα πράγματα.

Σαφέστατα η κυβέρνηση είναι αποδυναμωμένη αυτήν τη στιγμή και δεν είναι κυρίως τα Τέμπη, το κεντρικό ζήτημα της πρότασης δυσπιστίας δηλαδή, που την αποδυναμώνουν. Είναι τόσο πολλά, τόσο βαριά και τόσο διαρκή τα προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών που προσωπικά δυσκολεύομαι να δω πώς μπορούν να βάλουν οτιδήποτε πάνω

από αυτά. Το λένε και οι ίδιοι στις δημοσκοπήσεις εξάλλου. Και ναι, μπορεί σε τεράστιο ποσοστό να διαφωνούν με τους χειρισμούς της κυβέρνησης στο τάδε ή το δείνα θέμα (και στα Τέμπη), αλλά αυτό που τους καίει περισσότερο είναι η οικονομία.

Της τσέπης τους βασικά.

Και πες ότι φεύγει ο Μητσοτάκης...

Παρ’ όλα αυτά, όσο δυσαρεστημένοι κι αν είναι από την κυβέρνηση, θα ήθελαν να πέσει ο Μητσοτάκης και να πάμε σε εκλογές; Πάλι οι δημοσκοπήσεις λένε ότι μάλλον όχι. Διότι αν ήθελαν να πάμε σε εκλογές, δεν θα πρόκριναν τον «κανέναν» ως καταλληλότερο κυβερνήτη τους. Διότι αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι δεν βλέπουν κάποια βιώσιμη εναλλακτική. ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Βελόπουλος κοιτάνε τον Μητσοτάκη σταθερά από το 10%-13% έκαστος και σε περίπτωση εκλογών το πιθανότερο είναι ότι η ΝΔ θα εμφάνιζε μεγάλη συσπείρωση.

Όχι μόνο από τους ψηφοφόρους της αλλά και από εκείνους που δεν θέλουν ταραχές καλοκαιριάτικο.

Βλέποντας τα δημοσκοπικά αποτελέσματα, αυτό που σκέφτεται κανείς είναι ότι άντε και πέφτει ο Μητσοτάκης, ποιος θα τον αντικαταστήσει; Πώς είπατε; Να κάνουμε κυβερνήσεις συνασπισμού, ακούω. Πάρα πολύ ωραία ιδέα, είναι που έχουμε και εμπειρία από αυτό και θα το πετύχουμε εύκολα... Με τη μισή Ελλάδα να περιμένει το καλοκαίρι για να τα πάρει από τους τουρίστες, το τελευταίο που θέλουν όλοι αυτοί είναι να κάνουμε εκλογές κάθε τρεις και λίγο και γενικά δεν θέλουν τίποτε, να τους αφήσουν ήσυχους θέλουν, μπας και βγάλουν κάνα φράγκο.

Θα μου πείτε και τι θα κάνουμε; Θα ανεχόμαστε ό,τι θέλει να κάνει η κυβέρνηση επειδή ο Έλληνας είναι εξοντωμένος και τον έχουν πείσει ότι η μόνη σταθερότητα είναι αυτή που ζει; Όχι, δεν λειτουργεί έτσι το σύστημα. Ή πάντως δεν θα έπρεπε. Σε αυτήν τη φάση όμως δεν εξετάζουμε το πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα, αλλά το πώς είναι.

Αποδυναμωμένη η κυβέρνηση, λοιπόν, αποδυναμωμένη και η αντιπολίτευση, το μόνο που θα μπορούσε να προκύψει από εκλογές είναι να μπει τελικά το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ σε έναν συνασπισμό με τη ΝΔ για να κυβερνήσουν παρέα τη χώρα. Και εδώ προκύπτει ακόμη ένα πολύ ωραίο ερώτημα -ιδέες δίνω- προς κάθε κατεύθυνση:

Είναι έτοιμοι να το κάνουν;