Δήγματα Μαρτίου 2024
Α) «Δώρο»
Όχι σε δώρο του Πάσχα γιατί δεν υπάρχει «δημοσιονομικός χώρος» (ανακούφισης;) κυρίως των αναξιοπαθούντων συμπολιτών μας. Όμως, οι κκ εξουσιαστές μας οφείλουν έστω κάτι ως αντίδοτο/αντίδωρο (και που το έχουν εδώ και χρόνια υποσχεθεί και δεν τηρήσει): την ολοσχερή κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης. Αυτό δεν -πρέπει να- έχει σχέση με τον «χώρο» αλλά με το ήθος, τη συνέπεια, την άρση αδικιών (έστω και… μεταχρονολογημένα). Επιβάλλεται η άμεση κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης.
Β) «Αδέσποτα κορμιά»
Σάλος από την αφίσα της ημίγυμνης εσταυρωμένης -από την «υψηλή τέχνη»εγκύου στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης.
• Γιατί η εγκυμονούσα έχει ακάλυπτα τα στήθη της; Λόγω οικονομικής ανέχειας της ή εξαιτίας του καλλιτεχνικού εντυπωσιασμού ή -και- σεμνότητας;
• Δεν γνωρίζω σε βάθος το «καλλιτεχνικό αραβούργημα», αλλά παρουσιάζει ενδιαφέρον ο τίτλος «Αδέσποτα κορμιά», αφού αφήνει χώρο για τη φαντασία όπως, πχ, αδέσποτα, περιφερόμενα, μάβερικ, χαμένα, βασανισμένα και τελικά… ιεροποιημένα, εσταυρωμένα πάνω σε σταυρό, ώστε να θυμίζει τη Σταύρωση του Κυρίου. Θου Κύριε και ελέησον ημάς (!).
• Η κυβέρνηση… δεν λογοκρίνει την τέχνη. Άλλωστε, η τέχνη -και δη η σύγχρονη- πρέπει να είναι σεβαστή ως ιερό φετίχ που κανείς δεν πρέπει να την αγγίζει/εμποδίζει(;). Αναγκαίος ο σεβασμός προς την «τέχνη» λοιπόν. Μάλιστα. Δεν θα ήταν όμως «συνετό» να επιδεικνύεται και ανάλογος σεβασμός στα θρησκευτικά πιστεύω της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων και όχι μόνον; Δεν θα όφειλε η Πολιτεία να μην ανεχτεί την προσβολή του θρησκευτικού αισθήματος των Χριστιανών; ( Έστω και αν ακόμα θεωρηθεί ως υπερβολική η ευαισθησία τους;) Οι καλλιτέχνες έχουν δικαιώματα να εκφράζονται όπως θέλουν. Έκτακτα. Οι υπόλοιποι; Όταν στερεύουν οι ιδέες εντυπωσιασμού, ας σεβαστούν κάποιοι κάποια όρια που είναι ταμπού και ιερά φετίχ για άλλους.
Συνυπάρχουμε άλλωστε, κάτω όμως από ορισμένες προϋποθέσεις όπως αλληλοσεβασμός, αλληλοκατανόηση, αλληλεγγύη.
Όταν ορισμένοι εννοούν να κάνουν το δικό τους, αδιαφορώντας για την ενόχληση/αγανάκτηση που προξενούν σε συνανθρώπους τους, τότε η κοινωνική συνοχή διαταράσσεται ή και διαρρηγνύεται.
• Γίνονται συλλαλητήρια διαμαρτυρίας. Περιέργως οι Αρχές τα απαγορεύουν, ενώ τα επιτρέπουν για άλλες περιπτώσεις. Γιατί;
• Ας συνέλθουμε πριν να είναι ανεπίστροφα πολύ αργά. Ζούμε σε μια κοινωνικοπολιτική παρακμή. Ας μην τα κάνουμε χειρότερα προσβάλλοντας και τα θρησκευτικά συναισθήματα όσων πιστεύουν. Είναι δικαίωμά τους αναφαίρετο. Ας μην παραθεωρούμε πως στους χαλεπούς/τρισάθλιους καιρούς που ζούμε (παγκοσμίως) το θρησκευτικό καταφύγιο παρέχει παρηγοριά και προστασία σε πάρα πολλούς ανθρώπους. Ας το σεβαστούμε!
• Τέλος, θεωρώ πως είναι λάθος η Πολιτεία να προστατεύει μόνον την τέχνη (πιστεύοντας προφανώς ότι είναι υπέρτερη από την πίστη των πιστών).
Γ) Θέμις επί Κολωνώ
Το ζήσαμε και αυτό το απίστευτο: Ένα 12χρονο κοριτσάκι παρέσυρε μεστωμένους και όχι μόνον- και ματσωμένους διεστραμμένους παιδεραστές σε σεξουαλική ασέλγεια/βιασμό του για προσωπική του ευχαρίστηση και οικονομικό όφελος! Δώδεκα μόνον ετών!!! Οι ηλικίες συνεχώς κατεβαίνουν. Σε λίγο το όριο -για ψήφο αρχικά- θα φτάσει στα δέκα. Φαίνεται πως η ίδια η μητέρα εκτελούσε (επίσημα;) χρέη μαστροπού για προστασία της ανήλικης και στήριξη της… οικογενειακής «επιχείρησης». Ο κ. 55χρονος εμφανίζεται (από την κα εισαγγελέα) ως… ολίγον έγκυος, κάπως/περίπου ή μερικώς ευθυνόμενος(!). Υποθέτω πως το μοναδικό σφάλμα του ήταν ότι άνοιξε mini market εκεί, λες και δεν υπήρχαν άλλες περιοχές. Τζάμπα έμπλεξε ο αφελής και «αθώος» αυτός χριστιανός, ο οποίος δεν είχε βέβαια τον Θεό του. Εξάλλου ο ίδιος δεν κερδοσκοπούσε. Απλώς, ενίοτε, ασελγούσε και ο ίδιος στη μικρή λόγω… ερωτικής αμοιβαίας έλξης και -κυρίως- λόγω ηλικίας (55/12). Κατά τα άλλα, η συμβολή/προσφορά του ήταν βασικά κοινωνική, ανθρωπιστική, μεσολαβητική για να βοηθήσει τη μικρή(!). Δεν βιάστηκε μόνον το κορμάκι αλλά και η παιδική ψυχούλα από πολλούς. Μηδέ της Δικαιοσύνης εξαιρουμένης!